ΠΩΣ Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩ ΕΝΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ ΝΟΣΗΜΑ

Η Χρυσή Χατζηθεοδώρου μεγάλωσε σε έναν τόπο και μια εποχή που κανείς δεν μιλούσε για την πνευματικότητα. Όταν ένα σοβαρό αυτοάνοσο νόσημα την παρέλυσε, ο διαλογισμός και η πίστη τη βοήθησαν να το διαχειριστεί. Σήμερα, ως εναλλακτική θεραπεύτρια πλέον, μοιράζεται την εμπειρία της και επιχειρεί να συνδυάσει τη δύναμη του διαλογισμού με την ψυχολογία, για να προσφέρει βοήθεια.

Τα τελευταία χρόνια, η τέχνη του διαλογισμού έχει έρθει στο προσκήνιο της καθημερινότητάς μας με διάφορους τρόπους και μορφές. Τελικά, όμως, τι είναι διαλογισμός; Πώς λειτουργεί; Είναι τρόπος σκέψης, τρόπος ζωής, ή μια ακόμα τάση βασισμένη σε σοφίες του παρελθόντος που ήρθε για να φύγει ξανά;

Κάθισα με τη Χρυσή Χατζηθεοδώρου, εναλλακτική θεραπεύτρια, και συζητήσαμε για το δικό της ταξίδι με τον διαλογισμό, πώς την έσωσε και πώς συνεχίζει να της δίνει έμπνευση για ζωή στην εποχή της απάθειας.

– Χρυσή, πριν μιλήσουμε για τον διαλογισμό, θα ήθελες να μοιραστείς δυο λόγια για εσένα και τη ζωή σου;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην ακριτική περιοχή της Ορεστιάδας, σε μια εποχή που δεν υπήρχε ούτε ατομικά ούτε συλλογικά η ευελιξία για μια ανοιχτή συζήτηση γύρω από την πνευματικότητα του ατόμου. Ένιωθα πάντα μέσα μου την ανάγκη για την ειλικρινή αναζήτηση του πνεύματος, αλλά δεν υπήρχε κάτι το οποίο να με παροτρύνει να διαβάσω, να μάθω. Πάντα έψαχνα. Ήταν η εποχή που δεν υπήρχε το διαδίκτυο. Ήταν η εποχή που δεν υπήρχαν τα κινητά. Σε μια πολύ κλειστή  κοινωνία, που όλα ήταν κρυφά. Οποιοσδήποτε άνθρωπος γνώριζε κάτι για την πνευματική αναζήτηση δεν το μοιραζόταν εύκολα. Ήταν μια πολύ υλική, γήινη ζωή. Ξέρω τώρα ότι ο άνθρωπος αποτελείται από ύλη όσο και από πνεύμα, κάτι τόσο βασικό, που ωστόσο εκείνη την περιόδο δεν μπόρεσα έμπρακτα να καταλάβω.

Η ζωή μου όμως συνεχιζόταν. Έπιασα μια πολύ καλή δουλειά σε τράπεζα. Ώσπου έφτασε κάποια στιγμή που το σώμα μου παρέλυσε. Η δύσκολη αυτή διαδικασία απαιτούσε να βρίσκομαι σε νοσοκομεία, να ζω με γιατρούς. Πήρα λοιπόν μετάθεση και βρέθηκα στην Θεσσαλονίκη, όπου είχα πρόσβαση σε νοσοκομεία. Η διάγνωση μου ήταν αυτοάνοσο νόσημα. Ξεκίνησα διάφορες αγωγές, αλλά καμία δεν είχε αποτέλεσμα. Αυτή η ασθένεια είχε και ύφεση και έξαρση, αλλά δυστυχώς κέρδιζε η έξαρση.

H Χρυσή Χατζηθεοδώρου.

Εκείνη την περίοδο μπήκε μια κυρία στη ζωή μου που μου γνώρισε την τέχνη του διαλογισμού. Μου έδειξε έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής. Εγώ με πάρα πολύ φόβο ξεκίνησα να ασκώ τον διαλογισμό όπως μου έμαθε, να προσπαθώ να μάθω, να διαβάζω. Ξεκίνησα να πηγαίνω σε όποιο σεμινάριο υπήρχε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Να διαβάζω. Να ενημερώνομαι. Απέκτησα μια ολιστική άποψη για τον άνθρωπο. Κατάλαβα πάρα πολύ καλά ότι ο άνθρωπος δεν είναι το σώμα του. Δεν είναι η ύλη αυτό με το οποίο ταυτίζεται. Αποτελείται από νου, από ψυχή και από σώμα. Ο περισσότερος κόσμος ταυτίζεται πάρα πολύ με το σώμα του αγνοώντας τις άλλες πτυχές που τον αποτελούν.

– Γιατί πιστεύεις συμβαίνει αυτό;

Είμαστε σε μία κοινωνία που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναπόφευκτα μας τρέφουν προς αυτό. Η κοινωνία πολλές φορές λειτουργεί χειριστικά. Σε αυτή λοιπόν την κοινωνική πίεση, είναι στο χέρι μας να μαζέψουμε τα δικά μας εφόδια που δεν προδίδουν την ύπαρξη μας. Για εμένα αυτό το όπλο είναι ο πνευματικός μου κόσμος που φροντίζω να καλλιεργώ. Υπάρχει η λανθασμένη πεποίθηση ότι είναι απαραίτητο να ασχοληθούμε μόνο με την ύλη μας, το σώμα μας, ή αντίστροφα μόνο με το πνεύμα. Δημιουργείται ένας μονόδρομος, εκεί που πρέπει να υπάρχει ένα σταυροδρόμι. Και επειδή καλώς ή κακώς είμαστε άνθρωποι, δεν έχουμε τα πάντα. Δεν είμαστε τέλειοι. Πάντα κάτι μας λείπει, και η χειραγώγηση βρίσκει πάτημα σε αυτήν την ανασφάλεια. Εάν μάθει κάποιος πώς να εξισώνει τη σημασία της ύλης του με τη σημασία του πνεύματος, καταφέρνει να καλλιεργήσει μια υγιή ισορροπία που μόνο τον ευνοεί.

– Υπάρχει η αντίληψη γύρω από τον διαλογισμό ότι εάν κάποιος τον εξασκεί οφείλει να μοιάζει με συγκεκριμένο τρόπο, να ντύνεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, άρα η  μεταφορά του διαλογισμού  στην καθημερινή ζωή γίνεται με έναν τρόπο που πολλές φορές θεωρείται ατημέλητος. Εσύ αποκλείεις αυτή την πεποίθηση. Τι έχεις να  πεις γύρω απ’ αυτό;

Η αλήθεια είναι ότι όλοι περιμένουν ότι ο πνευματικός άνθρωπος είναι ατημέλητος, όπως πολύ σωστά  είπες. Εγώ όμως πιστεύω κάτι άλλο πάρα πολύ δυνατά και αυτό προσπαθώ να διδάξω. Έχουμε το πνεύμα για να είναι καλύτερη η ύλη μας. Μέσα από τον πνευματικό μας κόσμο έχουμε τη δυνατότητα να καλυτερεύσουμε την ύλη μας. Είναι ένα πάντρεμα στοιχείων που δεν αποκλείει κανέναν παράγοντα. Όταν μαθαίνεις να χρησιμοποιείς σωστά το πνεύμα, όλα σου εμφανίζονται απλόχερα σε αυτό τον κόσμο. Γιατί  λοιπόν να μην μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε; Γιατί πρέπει να πάμε στα βουνά και να απομονωθούμε, όπως θεωρείται, αντί συνειδητά να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι, για τον εαυτό μας πρώτα πρώτα;

– Μου είπες ότι ξεκίνησες τον διαλογισμό μετά από τη νόσο. Πώς κατάφερες μέσα από τον διαλογισμό να βοηθηθείς εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο;

Θέλω σε αυτό το σημείο να προσθέσω ότι έχω μεγάλη πίστη τόσο στην δύναμη του ανθρώπου όσο και στη θρησκεία. Λέγεται ότι από τη στιγμή που χρησιμοποιείς το διαλογισμό, δεν πιστεύεις. Παρ’ όλα αυτά, ο διαλογισμός γαληνεύει το νου, ηρεμεί τις ανησυχίες σου, ανοίγει την πόρτα στην πίστη. Όταν είσαι ήρεμος και δεν είσαι σε πανικό, δεν είσαι σε άγχος, καταφέρνεις να ξεκλειδώσεις όλες τις προσωπικές σου δυνατότητες.

Το ανθρώπινο σώμα έχει την ιδιότητα να αυτοθεραπεύεται. Παραδείγματος χάρη, όταν σπας το χέρι σου, το βάζεις σε ένα γύψο και περιμένεις να θεραπευτεί. Αυτό ανομάζεται αυτοθεραπεία. Ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να αυτοθεραπεύεται μέσα από τη γαλήνη του νου, μέσα από την ηρεμία της ψυχής. Εγώ μπόρεσα και αυτοθεραπεύτηκα με τα κλειδιά του διαλογισμού σε συνδυασμό με την ακλόνιστη πίστη μου.

– Πρέπει λοιπόν να έχεις πίστη στη διαδικασία, ώστε να γίνει βοηθητική προς εσένα,  όπως σε  κάθε θεραπεία άλλωστε, σωστά;

Πολύ σωστά! Το μότο μου είναι: Να έχεις πίστη στην πίστη σου.   

– Υπάρχουν πολλά είδη διαλογισμού. Με ποιο δουλεύεις εσύ με τον εαυτό σου και τους θεραπευόμενούς σου;

Το ονομάζω κανάλι. Είναι αυτό που παρουσιάστηκε όταν ξεκίνησα να δουλεύω με τον διαλογισμό. Μέσα από ένα ταξίδι του νου που εγώ καθοδηγώ τον θεραπευμένο να το βιώσει, κάθε φορά διαφορετικό, παρουσιάζεται κάποιο πρόβλημα που δημιουργήθηκε είτε στο παρελθόν είτε σε παιδική ηλικία. Μόνο έτσι  μπορείς να θεραπεύσεις πεποιθήσεις –υποσυνείδητες ή ασυνείδητες– που μπλοκάρουν την ζωή κάποιου, και τα αποτελέσματα είναι αξιοσημείωτα τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχικό επίπεδο.

– Κοινωνικά υπάρχει ένας φόβος ή, καλύτερα, μια επιφυλακτικότητα γύρω από την αποτελεσματικότητα ή και την εξάσκηση του διαλογισμού.

Ο διαλογισμός σε βάζει σε μια διαδικασία να αποβάλλεις τον φόβο, να φύγεις από το άγχος που ταλανίζει την εποχή μας, και σε κατευθύνει προς την αγάπη, την ηρεμία, τη γαλήνη. Σε προτρέπει να δίνεις και να εισπράττεις αγάπη στην πιο αγνή μορφή της. Σου διδάσκει την αξία της προσφοράς. Να προσφέρεις βοήθεια και να την εισπράττεις. Όταν προσφέρεις, το σύμπαν σου επιστρέφει. Ό,τι κράτησα από φόβο μήπως το χάσω, τελικά το έχασα. Ό,τι όμως έδωσα απλόχερα, αυτό ακόμη το έχω. Φρόντισε το σύμπαν να το έχω.

– Καταλαβαίνω επομένως ότι η αξία της προσφοράς είναι για σένα προσωπικά πολύ σημαντική. Πού το βασίζεις αυτό; Πώς έχει γεννηθεί αυτή η ανάγκη σου να προσφέρεις στον κόσμο μέσω του διαλογισμού;

Τα αυτοάνοσα θερίζουν, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Η κατάθλιψη είναι η ασθένεια του αιώνα μας. Εάν λοιπόν έχω τη δυνατότητα να προσφέρω μια εναλλακτική βοήθεια σε όσους τη χρειάζονται, γιατί να μην το κάνω;

– Πιστεύεις ότι υπάρχουν όρια στον διαλογισμό που δεν πρέπει να ξεπερνιούνται;

Πολύ ωραία ερώτηση. Θα πρέπει να γίνει ένα πάντρεμα ύλης και πνεύματος. Αρκεί κάποιες ώρες την ημέρα να είσαι στον διαλογισμό και την υπόλοιπη όλη μέρα να είσαι στη ζωή. Ζούμε. Έχουμε γεννηθεί σε αυτή τη ζωή για να τη ζήσουμε. Όταν βάλεις τον διαλογισμό στη ζωή σου, γίνεται πια τρόπος ζωής. Αλλάζει εντελώς ο τρόπος σκέψης, η νοοτροπία σου. Άρα, μπαίνοντας στη ζωή σου ο διαλογισμός σε βοηθάει πάντα, αλλάζει τη δόνησή σου.

– Οπότε, ο διαλογισμός στην καθημερινή ζωή εντάσσεται με στόχο να βοηθήσει το άγχος, τους φόβους που έχουν πολλοί άνθρωποι, είναι σαν ένα εργαλείο βοήθειας προς τον εαυτό μας. Πώς τον εντάσεις εσύ στην καθημερινότητά σου;

Προσωπικά, δεν μπορώ να ξεκινήσω την ημέρα μου αν δεν κάνω τον πρωινό μου διαλογισμό. Είναι η πρωινή μου ρουτίνα. Το πρώτο πράγμα που κάνω με το που θα ανοίξω τα μάτια μου είναι να κάνω τον διαλογισμό μου, να κάνω την προσευχή μου. Έτσι μόνο θα ξεκινήσει η μέρα μου, με πάρα πολλή πίστη ότι θα μπορώ να ανταπεξέλθω σε οποιοδήποτε εμπόδιο ενδέχεται να εμφανιστεί. Έχω δει θαύματα. Έχω δει ανθρώπους οι οποίοι δεν μπορούσαν να σηκωθούν από μια καρέκλα λόγω αυτοάνοσου, να είναι υγιείς. Έχω δει ανθρώπους που ήταν μέσα στον πανικό και στο άγχος, να καταφέρνουν να αφήσουν τις ψυχοφθόρες αυτές αντιλήψεις στο παρελθόν. Έχω δει πάρα πολλά θαύματα.

– Ο διαλογισμός θεωρείται μια μορφή εναλλακτικής θεραπείας. Πιστεύεις ότι πρέπει να υπάρχει υπομονή και επιμονή στο ταξίδι ενός ανθρώπου στον διαλογισμό;

Χρειάζεται πολύ μεγάλη επιμονή. Να καταφέρει κάποιος να καταλάβει ότι επί Χ χρόνια κουβαλούσε κάποιες πεποιθήσεις οι οποίες λειτουργούσαν καταστροφικά προς τον ίδιο, και να συνειδητοποιήσει ότι αυτές οι πεποιθήσεις πρέπει να αλλάξουν. Δυστυχώς, αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει πολύ χρόνο, θέλει μεγάλη υπομονή και επιμονή.

Αλλά έχει σίγουρα αποτελέσματα, ακόμη κι από το πρώτο διάστημα που ξεκινάει κάποιος τον διαλογισμό. Αρχίζει και βλέπει μία άλλη οπτική, μία άλλη γαλήνη, μία άλλη ηρεμία μέσα του. Ότι υπάρχει ένας ακόμα δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει, άρα μία νέα ελπίδα. Μία ελπίδα ότι υπάρχει κάτι το οποίο μπορεί να σε βοηθήσει.

– Τον τελευταίο καιρό παίρνεις κάποια μαθήματα ψυχολογίας. Πώς συνδυάζεις την ψυχολογία με τον διαλογισμό; Πιστεύεις ότι είναι αντίθετα, ότι έχουν κάποια κοινά στοιχεία, ότι θα μπορούσαν ενδεχομένως να δουλέψουν και μαζί;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει κόντρα σε κάποια πράγματα, αλλά κοινή βάση παραμένει η αγάπη προς τον συνάνθρωπο και τον εαυτό μας, η παροχή βοήθειας. Δεν ακυρώνω την επιστήμη, ούτε ακυρώνω τους γιατρούς. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Η δική μου προσέγγιση πια είναι να προσπαθώ μέσω της επιστήμης της ψυχολογίας να διερευνήσω κάποια πράγματα, να γνωρίσω κάποιες πεποιθήσεις, και μετά μέσω του διαλογισμού να μπορέσω να βρω τη δίκη μου επίλυση. Η θεραπεία είναι ένα πάντρεμα πραγμάτων που σε βοηθά να εξιχνιάσεις πού βρίσκεται το θέμα και πώς θα βοηθηθείς, ώστε να μπορώ μετά να το διερευνήσω περαιτέρω με τον διαλογισμό. Η ψυχολογία βρίσκεται στο πρώτο κομμάτι, της αναζήτησης, ενώ ο διαλογισμός στο δεύτερο, της θεραπείας.

– Άρα, η ψυχολογία σε βοηθάει να αντιμετωπίσεις και να καταλάβεις το πρόβλημα. Όταν το πρόβλημα είναι πλέον αναγνωρισμένο, ο διαλογισμός σε βοηθάει να βρεις κάποια επίλυση, σωστά;

Σωστά.

– Μία τελευταία ερώτηση: Θα ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις ένα μήνυμα να περάσεις σε όσους μας διαβάζουν. Τι θα ήθελες να τους πεις για το δικό σου ταξίδι, τον διαλογισμό, ή κάποια συμβουλή;

Έτσι και δοκιμάσεις κάτι καινούργιο, έχεις μία επιπλέον ευκαιρία να θεραπεύεις.  Όταν δεν κάνεις τίποτα, δεν έχεις καμία ευκαιρία. Ο Χριστός είπε: «Ζήτα και θα σου δοθεί». Δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσεις κάτι, να δοκιμάσεις κάτι, να μπεις σε δράση και να μην έχεις άλλο αποτέλεσμα. Είναι πολύ λάθος ο άνθρωπος να περιμένει να αλλάξει η ζωή του χωρίς να κάνει αυτός τίποτα, περιμένοντας να αλλάξουν όλοι οι άλλοι και αυτός να μείνει όπως είναι. Αυτό θα σου φέρει το αποτέλεσμα που φέρνει πάντα. Έρχεται το ίδιο αποτέλεσμα, γιατί αυτό εκπέμπεις, αυτό σκέφτεσαι, αυτές τις πεποιθήσεις έχεις. Δοκιμάζοντας κάτι διαφορετικό, κάτι εναλλακτικό, έχεις έστω και μία παραπάνω πιθανότητα να αλλάξεις τη ζωή σου. Έχε την πίστη σου και δες τα θαύματα να έρχονται στη ζωή σου, όπως πάντα χρειαζόσουν.

Ο διαλογισμός δεν αποτελεί θεραπεία σε προβλήματα υγείας, αλλά είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίσει κανείς το στρες που συχνά συνδέεται με πολλές ασθένειες.