ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΛΑ;
H Trudy Boyle έχει βάλει σκοπό της ζωής της να υποστηρίξει τους ανθρώπους που πάσχουν από μια χρόνια ή ανίατη ασθένεια, ώστε να ζήσουν όμορφα και με νοήμα. Τι διδάσκει και πώς αυτά βοηθούν τους ασθενείς και τους φροντιστές τους;
Η Trudy Boyle είναι μια Καναδή γιαγιά που ζει στην Οτάβα και έχει τη χαρά (όπως η ίδια λέει) να συμμετέχει καθημερινά στη φροντίδα των μικρότερων εγγονιών της, μαγειρεύοντας γι' αυτά και διδάσκοντάς τα μαθηματικά και μουσική. Αγαπάει τις βόλτες με το ποδήλατο, τις εκδρομές, τη φωτογραφία και την ποίηση, και θα ήταν μια συνηθισμένη γιαγιά, αν δεν είχε συναντηθεί με τη χρόνια ασθένεια και την ιαπωνική φιλοσοφία.
H Trudy Boyle είναι ψυχολόγος και συγγραφέας, αλλά βασικά διευθύνει την πρωτοβουλία του Ινστιτούτου ToDo, που στόχο έχει την ομαλή διαβίωση με την ασθένεια. Πρακτικά, υποστηρίζει ψυχολογικά μια ψηφιακή κοινότητα ανθρώπων που ζουν με χρόνιες και ανίατες ασθένειες, μέσω εβδομαδιαίων διαδικτυακών σεμιναρίων και οικιακών προγραμμάτων.
Ποια είναι η Trudy Boyle και ποια η σχέση της με τη χρόνια ασθένεια
Παλιότερα ήταν διευθύντρια προγράμματος στο Wellspring Calgary, ένα κέντρο πόρων για τον καρκίνο στον Καναδά, όπου της δόθηκε η ευκαιρία να προσφέρει αυτά τα προγράμματα, μαθαίνοντας από εκατοντάδες ογκολογικούς ασθενείς πώς ζουν και από πού αντλούν δύναμη.
«Εμπνέομαι κάθε μέρα από το θάρρος και την ολόψυχη διάθεση όλων όσων έχω γνωρίσει, και είναι προνόμιο να δουλεύεις με εκείνους που αιφνιδιάστηκαν από δύσκολες και τρομακτικές συνθήκες ζωής», γράφει στην προσωπική της σελίδα η Boyle.
Το εντυπωσιακό είναι πως η ίδια ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο όχι πριν, αλλά αφότου είχε ξεκινήσει να εργάζεται σε αυτόν τον χώρο, στον οποίο συμπληρώνει πλέον 30 χρόνια. Έτσι, η επαφή της με την ασθένεια και τη διαχείρισή της, της προσέφεραν μια πολύτιμη, βιωμένη εμπειρία. Ωστόσο, οι ασθενείς τους οποίους βοηθάει δεν είναι μόνο ογκολογικοί, μπορεί να πάσχουν και από άλλα νοσήματα.
Η ζωή με μια χρόνια ασθένεια
Η ζωή με μια χρόνια ασθένεια δεν είναι εύκολη. Πολλές φορές η καθημερινότητα μπορεί να γίνει δυσβάσταχτη, εξαιτίας του πόνου και μιας ενδεχόμενης αναπηρίας, εξαιτίας των όσων πρέπει να προσέχει ένας ασθενής, ή εξαιτίας των ψυχολογικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος ο οποίος γνωρίζει ότι ο θάνατος πλησιάζει.
Αναρωτιέμαι λοιπόν από πού αντλεί ένας ασθενής δύναμη και πώς τον βοηθάει η κυρία Boyle. «Χαιρετίζω την κάθε μέρα με ευγνωμοσύνη που είμαι ζωντανή. Η αγάπη και η χαρά αυτής της δουλειάς μαζί με τις πολλές περιπέτειές μου με τα εγγόνια μου είναι ένα σημαντικό μέρος του ikigai μου, του λόγου που με κάνει να σηκώνομαι κάθε πρωί», εξηγεί.
Τι σημαίνει ikigai και σε τι χρησιμεύει;
H απάντηση λοιπόν βρίσκεται στον όρο ikigai. Και καθώς iki στα γιαπωνέζικα σημαίνει ζω και gai σημαίνει αξία, το ikigai είναι αυτό που κάνει τη ζωή μας πολύτιμη. Είναι η απάντηση στην ερώτηση: Ποιος είναι ο πιο συναρπαστικός, χαρμόσυνος και σημαντικός λόγος που έχετε για να σηκώνεστε κάθε πρωί από το κρεβάτι;
Πάντα περίεργη και με ενδιαφέρον για νέα πράγματα, η Boyle δεν σταματά να διαβάζει για την ανθρώπινη συμπεριφορά, τις νευροεπιστήμες, τις εκφραστικές τέχνες, και να αναζητά τρόπους για να ζει κανείς μια δραστήρια και ουσιαστική ζωή με πολλές χαρούμενες στιγμές, ενώ συνυπάρχει με την ασθένεια.
Moto της είναι η διαπίστωση του John Tarrant: «Γεννιόμαστε και πεθαίνουμε, και ενδιάμεσα έχουμε την ευκαιρία να κρατήσουμε ο ένας στον άλλον συντροφιά, και αυτό είναι που μετράει περισσότερο».
Ο πεντάλογος της αρμονικής συνύπαρξης με τη χρόνια ασθένεια
Με τις ομιλίες της η Boyle προσπαθεί να μυήσει τους ανθρώπους στην Ιαπωνική Ψυχολογία και συγκεκριμένα στο έργο του Dr Jinroh Itami, θεωρώντας πως οι μικρές χαρές και η αναζήτησή τους είναι το πιο βασικό συστατικό στην προσπάθεια κάποιου να ζήσει καλά με μια ασθένεια.
Ο Dr Itami ανέπτυξε πριν από 30 χρόνια μια μέθοδο αντιμετώπισης των μη ιατρικών αναγκών των ασθενών του, προσδιορίζοντας 5 κατευθυντήριες γραμμές για μια ικανοποιητική συνύπαρξη με τον καρκίνο:
- Να είσαι ενεργός και να συμμετέχεις στη θεραπεία σου.
- Θέσε μικρούς αλλά γεμάτους νόημα στόχους και κάνε ένα μικρό βήμα κάθε μέρα για την πραγματοποίησή τους.
- Κάνε κάτι θετικό για το καλό των άλλων. Πρόσφερε στους άλλους και θα βοηθήσεις έτσι και τον εαυτό σου.
- Μάθε να συνυπάρχεις με την αβεβαιότητα και να διαχειρίζεσαι συναισθήματα όπως το άγχος και ο φόβος, ακόμη κι αν πρόκειται για τον φόβο του θανάτου.
- Αποδέξου ότι ο θάνατος είναι το μόνο σίγουρο τέλος για όλους μας και προσπάθησε να προετοιμαστείς όσο μπορείς.
Αποδοχή και δράση
Όσο δύσκολα κι αν ακούγονται –και είναι– όλα τα παραπάνω, η Trudy Boyle είναι εκεί για να βοηθήσει τον καθένα να τα εφαρμόσει. Οι τεχνικές της δεν ωραιοποιούν την ασθένεια. Αντίθετα, εξετάζουν άμεσα τη σκληρή πραγματικότητα της κατάστασης. Είναι μια ενεργή αποδοχή – κάτι σαν: «Ναι, έχω καρκίνο/καρδιακές παθήσεις/διαβήτη... Αλλά έτσι όπως έχουν τα πράγματα, τι μπορώ να κάνω εδώ και τώρα;»
«Αν και είμαι άρρωστος, δεν θα ζήσω ως άρρωστος», υπενθυμίζει αυτή η προσέγγιση. Η σοβαρή ασθένεια δεν χρειάζεται να κυριαρχεί σε ολόκληρη τη ζωή μας. Ναι, υπάρχει φόβος, άγχος και ταλαιπωρία γύρω από τη θεραπεία, τις παρενέργειες και τη θνησιμότητα.
Ωστόσο, είναι δυνατόν να ζήσουμε ενεργά, ενώ φοβόμαστε και είμαστε αβέβαιοι για το μέλλον. Ας δώσουμε προσοχή στους πολλούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αναλάβουμε δράση εδώ και τώρα, και να απολαύσουμε μια ουσιαστική και πλήρη ζωή, ενώ ζούμε με την ασθένεια και πέρα από αυτήν.
Ακολούθησε τις αρχές του ikigai
Τι προκαλεί χαρά ή φέρνει ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σας; Τι φωτίζει τη μέρα σας και σας δίνει μια αίσθηση σκοπού και νοήματος; Ποια είναι τα πράγματα που αγαπάτε και θεωρείτε απαραίτητα να κάνετε όταν έχετε την ευκαιρία;
Τίποτα δεν αλλάζει χωρίς δράση. Το Ikigai έχει να κάνει με την ανάληψη δράσης, με όλα τα μικρά, καθημερινά βήματα που θα σας επιτρέψουν να ανθίσετε κάτω από όλες τις συνθήκες.
Το Ikigai δεν είναι απλώς μια θετική σκέψη. Αντίθετα, πρόκειται για την καθημερινή ζωή. Το άθροισμα των μικρών χαρών που μπορούν να οδηγήσουν σε μια ζωή με νόημα.