ΠΑΛΙΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ

Χρησιμοποιώντας εξαρτήματα από παλιά ποδήλατα, η Καίτη Χόρτη δημιουργεί γλυπτά που θυμίζουν έμβια όντα, περνώντας το μήνυμα της ανάγκης για επανάχρηση και ανακύκλωση πρώτων υλών, βαθιά ριζωμένο στην αγάπη για το περιβάλλον.

Ένα παλιό ποδήλατο –ίσως 50 χρόνων– ακουμπάει στο δέντρο. Έκανε πολλά χιλιόμετρα και τώρα πια το αφεντικό του δεν υπάρχει. Ποια είναι η συνέχειά του; Να γίνει μια άμορφη μάζα μετάλλου; Όχι, λέει η Καίτη Χόρτη, που κάνει upcycling σε παροπλισμένα ποδήλατα για να δημιουργήσει έργα τέχνης.

«Γιατί να χαθεί το παρελθόν του;» αναρωτιέται η ίδια. «Αυτό το ποδήλατο έχει μπροστά του κι άλλη ζωή. Υπάρχει συνέχεια στη φύση. Μια νέα φόρμα γεννιέται: μια πεταλούδα, μια μέλισσα, μια πασχαλίτσα. Το ίδιο αντικείμενο που συμβόλιζε τη ζωή, την ελευθερία, το πέταγμα, το όνειρο, τώρα συμβολίζει ένα υπαρκτό ον».

Στη θεωρία μπορεί να είναι δύσκολο να το συλλάβεις, όμως μια ματιά στα έργα της αποκαλύπτει ευρηματικούς καλλιτεχνικούς «συνειρμούς» στη χρήση των διαφόρων εξαρτημάτων. Μεταλλικοί σκελετοί, ρόδες, σέλες και τιμόνια γίνονται ραχοκοκαλιές πουλιών, φτερά εντόμων, κομμάτια ζώων που είναι την ίδια στιγμή αλλόκοτα όσο και οικεία.

«Η παλιά μορφή, με όλη την εννοιολογική και χρηστική της υπόσταση, μετασχηματίζεται σε φόρμες που συναντάμε στη φύση», λέει η δημιουργός. «Η “μετενσάρκωση” ενός ποδήλατου σε ένα έμβιο ον μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της τέχνης. Η πλαστικότητα του μετάλλου αποδίδει την κίνηση ενός άλλου πλάσματος, ενώ η ποδηλατική φόρμα δίνει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση. Η ανόργανη ύλη μεταπλάθεται σε οργανική ζωή. Όπως ένα ποδήλατο σε πάει μακριά, έτσι και η πεταλούδα που προκύπτει από αυτό πετάει μακριά».

Τα ποδήλατα αλλιώς

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποδηλάτου, στις 3 Ιουνίου, και την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, στις 5 Ιουνίου, τα έργα της Καίτης Χόρτη παρουσιάζονται στην έκθεση «Το ποδήλατό μου αλλιώς: Τέχνη & Ποδήλατο», στην Ελευσίνα.

Από τις 2 έως τις 5 Ιουνίου 2022, ο υπαίθριος χώρο της Πλατείας Ελευθερίας –στο τέλος του πεζοδρόμου της οδού Νικολαΐδου– φιλοξενεί πρωτότυπα έντομα, πουλιά και λουλούδια, που περνούν διπλό οικολογικό μήνυμα: την ανάγκη για επανάχρηση και ανακύκλωση υλικών, αλλά και για χρήση μέσων φιλικών προς το περιβάλλον, όπως το ποδήλατο.

«Ένα τόσο δυνατό υλικό όπως το κράμα μετάλλων που δίνουν ασφάλεια σε έναν ποδηλάτη επιζητά στα έργα μου τη νέα του μορφή», εξηγεί η ίδια. «Τα στελέχη του ποδήλατου προκαλούν την οπτική αίσθηση και την απόδοσή τους σε έμβια φόρμα. Η σέλα γίνεται κεφάλι και η σχεδόν μυτερή μορφή της ταιριάζει απόλυτα στη μύτη ενός πουλιού. Όποιος κατασκεύασε αυτό το εξάρτημα, σίγουρα έδωσε υλική υπόσταση σε μνήμες που είχε αποκομίσει από τη φύση. Γυρνάς πίσω, συναντάς τις μνήμες του κατασκευαστή και τον μιμείσαι, για να αποδώσεις όμως τη σκέψη του σε νέα φόρμα».

Η Καίτη Χόρτη ξεκίνησε αυτό που χαρακτηρίζει ως «εικαστικό της ταξίδι» το 2007, με δασκάλα την Ευδοκία Παπουλή. Ολοκλήρωσε τους κύκλους μαθημάτων γλυπτικής των Εργαστηρίων Περαντινού σε Αθήνα και Πάρο και άρχισε να δημιουργεί τα «ποδηλατικά» της πλάσματα το 2011.

Την τελική πινελιά τη βάζει στα έργα της με χρώμα, που, όπως λέει, είναι απαραίτητο: «Η μέλισσα με κόκκινο-κίτρινο, το τζιτζίκι με πράσινο του φύλλου. Άλλωστε, και το πρωτογενές υλικό είχε χρώμα για να ενωθεί με τη φύση και να κρυφτεί σε αυτή. Αλληλένδετη λοιπόν η σχέση ανάμεσα στο ποδήλατο και τη φύση. Και η φόρμα του ποδήλατου είναι η επαφή τόσο με τη φύση όσο και με την τέχνη».