Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΕ ΚΕΡΑΜΙΚΑ ΠΟΣΟ ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ

Στην έκθεση με τίτλο «…προβάλλουν λαμπρά στα ανώτερα ύψη των αιθέρων», ο εικαστικός Γιώργος Αλεξανδρίδης στρέφει την προσοχή μας σε σοβαρά θέματα με έναν ανάλαφρο τρόπο.

Πλησιάζοντας από τον πεζόδρομο που οδηγεί στην αίθουσα τέχνης Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου, ήδη αισθάνεσαι ότι η είσοδος στον κόσμο του Γιώργου Αλεξανδρίδη έχει ξεκινήσει. Ο εικαστικός με ρίζες από Θεσσαλονίκη και μεγάλη πορεία στο χώρο της τέχνης δημιουργεί έναν ουτοπικό κόσμο που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, αν δεν αλλάξουμε προσέγγιση και κουλτούρα. Ένας κόσμος όπου η καταστροφή έρχεται με ορμή και δεν θα μας σώσει καμία στολή, ούτε άλλου είδους προφύλαξη.

Κινούμενα και αιωρούμενα γλυπτά, από ένα εύθραυστο υλικό. Η κεραμική –που τόσο συνδεδεμένη ήταν παλιότερα και με τα χρηστικά αντικείμενα– γίνεται ένα εξαιρετικό εργαλείο έκφρασης για τον καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών και εξαιρετικό γλύπτη και κεραμίστα, που παρουσιάζει μία σκέψη-εφιάλτη αλλά τόσο πραγματική για όσα συμβαίνουν σήμερα και θα συμβούν στο μέλλον.

Μπαίνοντας στην αίθουσα, σε πλημμυρίζει αρχικά μια ευχάριστη διάθεση, καθώς πολύχρωμες φιγούρες αιωρούνται στον χώρο δημιουργώντας μια όμορφη, παιχνιδιάρικη ατμόσφαιρα.

Κλόουν, μελισσοκόμοι, ηλεκτροσυγκολλητές, δύτες σε απαλές αποχρώσεις –ροζ, μοβ, γαλάζιες, κίτρινες– κρέμονται από σχεδόν αόρατα νήματα δίνοντας την αίσθηση ότι περιπλανώνται στο κενό του διαστήματος, ανάλαφροι σαν πούπουλα.

Πλησιάζοντας πιο κοντά, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα απροσδόκητο θέαμα: μεταξύ των μετεωριζόμενων φιγούρων βρίσκονται και μέλη της Κου Κλουξ Κλαν, πυροτεχνουργοί του στρατού, νοσοκόμες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου με αντιασφυξιογόνες μάσκες. Οι στολές τους, «τσαλακωμένες» και με ρωγμές, μοιάζουν σαν να έχει κάποιος ρουφήξει τη ζωή από μέσα τους, αφήνοντας τον θεατή με την απορία αν όντως υπάρχουν άνθρωποι μέσα ή αν έχουν εξαϋλωθεί.

Ο Γιώργος Αλεξανδρίδης, με εξαιρετική μορφοπλαστική δεξιότητα αλλά και με τις έντονες αντιθέσεις χρώματος και μορφών, δημιουργεί μια μετα-αποκαλυπτική ατμόσφαιρα σε παλ αποχρώσεις, με τους εντυπωσιακούς ανθρώπινους όγκους να «…προβάλλουν λαμπρά στα ανώτερα ύψη των αιθέρων», όπως είναι και ο τίτλος της έκθεσης. Οι επισκέπτες εισέρχονται ευλαβικά στο χώρο, σκύβουν όπως σε ναό για να περάσουν κάτω και δίπλα από τα αιωρούμενα γλυπτά, που είναι σαν έγχρωμη εκδοχή του «Blade Runner».

Ο Γιώργος Αλεξανδρίδης.

Ο εικαστικός καλεί τον θεατή να αλληλεπιδράσει με το έργο, να περιπλανηθεί ανάμεσα στις φιγούρες, να τις περιεργαστεί και να τις αγγίξει, να τις κουνήσει ελαφρά, ενισχύοντας την ειρωνική διάθεση σε αυτό το παιχνίδι με τα σώματα-στολές.

Η έκθεση περιλαμβάνει δύο ακόμα εγκαταστάσεις. Στο ισόγειο, μία επιτοίχια σύνθεση που αποτελείται από κεραμικά πιάτα διακοσμημένα με επαναλαμβανόμενα μοτίβα καταλαμβάνει όλη την επιφάνεια του τοίχου, δίνοντας άλλη διάσταση στα μηνύματα που θέλει να περάσει ο Γιώργος Αλεξανδρίδης.

Η εγκατάσταση παραπέμπει στα παραδοσιακά διακοσμητικά πιάτα με τα οποία στόλιζαν τους τοίχους στις κατοικίες. Πάνω στα δικά του, ο δημιουργός έχει ζωγραφίσει με μολύβι και μελάνι κεραμικής σχέδια με θεματολογία γύρω από τη βία, την εξουσία, τον πόλεμο.

Η εγκατάσταση με τίτλο «Καταλύματα» αποτελείται από ομοιόμορφες σκηνές από πηλό, 99 στο σύνολο.

Κατεβαίνοντας στον κάτω όροφο της αίθουσας, ο θεατής αντικρίζει από ψηλά μια σειρά από σκηνές που καλύπτουν τον χώρο, μια προσφυγική δομή, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, τον καταυλισμό σεισμοπλήκτων, έναν στρατιωτικό καταυλισμό, κάτι που οργανώθηκε με αρνητικό πρόσημο.

Όποια κι αν είναι η ερμηνεία που δίνει ο θεατής, μέσα από τις πανομοιότυπες σκηνές αποτυπώνεται η σκληρότητα και ο πόνος, ο ξεριζωμός, αλλά και η ελπίδα για ένα πιο φωτεινό μέλλον.

Όλοι φεύγουν με τον θαυμασμό στο πρόσωπό τους, με την ικανοποίηση ότι είδαν κάτι εξαιρετικό από έναν χαμηλών τόνων καλλιτέχνη.

Είναι από τις σπάνιες φορές που υπάρχει μία παιγνιώδης διάθεση από τον Γιώργο Αλεξανδρίδη, για να προκαλέσει την προσοχή σε δύσκολα θέματα και σε εικόνες που κρύβουν σκληρά μηνύματα.

Φαίνεται ότι διανύει μία περίοδο που έχει αποκρυσταλλώσει όσα συμβαίνουν και –μέσα από εικαστικές προτάσεις που έχουν το περιτύλιγμα της ομορφιάς, όπως είναι τα κεραμικά πιάτα– δίνει τη δική του εννοιολογική μάχη για να ευαισθητοποιήσει όποιους έχουν τη διάθεση να σηκώσουν για λίγο το κεφάλι και να δουν. Να σκύψουν για να παρατηρήσουν. Να πλησιάσουν και να προσέξουν τις λεπτομέρειες.

Ο Γιώργος Αλεξανδρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1980. Σπούδασε μαρμαρογλυπτική στην Τήνο και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Από το 2019 είναι Επίκουρος Καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου διδάσκει το μάθημα της Κεραμικής. Έχει πραγματοποιήσει μία ατομική έκθεση το 2018, έχει συμμετάσχει στην 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης (2017), ενώ έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί. Στο εικαστικό του έργο πραγματεύεται ζητήματα όπως οι κοινωνικές ανισότητες, οι διακρίσεις και οι αποκλεισμοί, η μετανάστευση, οι συνθήκες διαβίωσης, η βία, ο πόλεμος και τα συστήματα εξουσίας.

Η έκθεση του Γιώργου Αλεξανδρίδη «…προβάλλουν λαμπρά στα ανώτερα ύψη των αιθέρων» θα διαρκέσει μέχρι 23/03/2024. Έκφραση - Γιάννα Γραμματοπούλου: Βαλαωρίτου 9α, Κολωνάκι, Αθήνα