ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ 80 ΕΤΩΝ
Αν θες να γνωρίσεις τον Διονύση Σαββόπουλο πίσω από τα τραγούδια του, το ντοκιμαντέρ του NEWS 24/7 είναι ο πιο απολαυστικός τρόπος να το κάνεις.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος έχει μια σπάνια, για τους καλλιτέχνες της γενιάς του, τύχη: Τιμάται για το σπουδαίο έργο του εν ζωή. Αμέτρητες οι συνεντεύξεις του, πλείστα τα αφιερώματα, ετήσιες σχεδόν οι συναυλίες με θρυλικά τραγούδια του ανεξάντλητου ρεπερτορίου του, δύο τα βιβλία με στίχους των τραγουδιών του… ο σύγχρονος πολιτισμός σφυρίζει τη «Συννεφούλα», πασχίζει με νταούλια να «Κρατήσουν οι χοροί», ονειρεύεται «Σαν τον Καραγκιόζη» και έτσι ο Νιόνιος, ο αιώνιος έφηβος, έχει κάθε λόγο στα 80 χρόνια του να χαμογελά λίγο σκανταλιάρικα, ως συνήθως.
Τα 80 τα έκλεισε χθες, στις 2 Δεκεμβρίου 2024, και δεν θα μπορούσε θεωρώ να λάβει καλύτερο δώρο από το ντοκιμαντέρ που του ετοίμασε ο συνάδελφος Κώστας Μανιάτης, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κουλελή, για το NEWS 24/7, στο πλαίσιο του οποίου μίλησαν γι’ αυτόν οι πιο στενοί του συνεργάτες.
«Εμένα μ’ αρέσει το μπλα-μπλα», λέει ο Διονύσης Σαββόπουλος κατά τα πρώτα δευτερόλεπτα του ντοκιμαντέρ, ενώ ξετυλίγεται μπροστά μας ασπρόμαυρο το άλμπουμ της ζωής του. Προοίμιο τα λόγια του γι' αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει: 70 λεπτά απολαυστικού μπλα-μπλα τόσο από τον ίδιο, όσο και από κορυφαίους Έλληνες μουσικούς που πρόθυμα αποκάλυψαν άγνωστες πτυχές από το έργο του, μνήμες από τα τραγούδια στα οποία συνεργάστηκαν μαζί του, εμπειρίες από τις συναυλίες και τους δίσκους του. Όλοι τους μαρτυρούν πως κάτι έμαθαν από αυτόν.
Στο ντοκιμαντέρ για τον Διονύση Σαββόπουλο, λοιπόν, είδαμε τον αγαπημένο Βαγγέλη Γερμανό να αποκαλύπτει πως «Με το Φορτηγό [τον πρώτο δίσκο-τομή, το 1966] κατάλαβα ότι τα τραγούδια σου μπορείς να τα πεις και με μια κιθάρα», τον εικαστικό Αλέξη Κυριτσόπουλο να μιλά για το πώς επέλεγαν μαζί τα εξώφυλλα των δίσκων, τον μουσικό Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλο να περιγράφει πώς έφηβος ακόμα είδε τον Διονύση Σαββόπουλο στο Ροντέο, να μπαίνει στον χώρο «με ένα ρεύμα σα να μπήκε ένας Αλχημιστής. Πήρε την κιθάρα και το πρώτο τραγούδι που άκουσα ήταν τα Παιδιά που Χάθηκαν»… τότε ήταν που ο μουσικός κατάλαβε: «Αυτή είναι η άτροπος που πρέπει να βαδίσω. Αυτό είναι το υπαρξιακό μου καθήκον».
Και το μουσικό ταξίδι συνεχίζεται… και ανάμεσα στις συγκινητικές μαρτυρίες παρεμβάλλονται μελωδίες από κομμάτια του Διονύση Σαββόπουλου, λιγότερο ίσως γνωστά στο ευρύ κοινό, αλλά από αυτά που σε κάνουν να ανατριχιάζεις. Από αυτά που σε κάνουν να μένεις στο αμάξι μέχρι να τελειώσει όλο.
Στο νοκιμαντέρ θα ακολουθήσεις τον Διονύση Σαββόπουλο στα επόμενα καλλιτεχνικά βήματά του: Στο Παρίσι επί Χούντας, στο Κύτταρο, στον Σκορπιό, στην Επίδαυρο, αργότερα στο Polis Theater, όπου συνεργάστηκε με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου.
«Ας κόψουμε τη χαρά εδώ», όμως, όπως λέει και ο ίδιος προς το τέλος του ντοκιμαντέρ, μιλώντας στο τηλέφωνο με τον καλό του φίλο Γιάννη Σπυρόπουλο, και ας το απολαύσουμε όλο παρακάτω:
SLOW MONDAY NEWSLETTER
Θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου; Μπες στη λογική του NOW. SLOW. FLOW.
Κάθε Δευτέρα θα βρίσκεις στο inbox σου ό,τι αξίζει να ανακαλύψεις.
