ΝΤΙΝ ΚΑΡΝΑΖΗΣ: ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΕΝΟΣ ΥΠΕΡΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΥ

Ο ελληνικής καταγωγής υπερμαραθωνοδρόμος Ντιν Καρνάζης αποκαλύπτει τα μυστικά του και μας μιλά για τις αγαπημένες του διαδρομές εδώ, στην Ελλάδα.

Το όνομά του έχει βρεθεί στον κατάλογο του Time με τους 100 ανθρώπους που ασκούν με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο. Το βιβλίο του με τίτλο Ultramarathon Man ήταν το 2005 στη θέση νούμερο 7 της παγκόσμιας λίστας ευπώλητων sports book. Πρόκειται για τον ελληνικής καταγωγής υπερμαραθωνοδρόμο, Ντιν (Κωνσταντίνος) Καρνάζη, γνωστό ως «Ultra-Marathon Man».

Το 2008, ο Ντιν Καρνάζης έγινε ο πρώτος αθλητής που ολοκλήρωσε μέσα σε έναν χρόνο τη διοργάνωση 4 Deserts: μέσα σε 7 ημέρες οι δρομείς καλύπτουν 250 χλμ., διασχίζοντας τις μεγαλύτερες και δυσκολότερες ερήμους του πλανήτη – Atacama Crossing στη Χιλή, Gobi March στη Μογγολία, Namib Race στη Ναμίμπια και The Last Desert στην Ανταρκτική.

Αυτό, όμως, που μου κάνει ακόμα πιο εντυπωσιακό το έργο του, είναι ότι μέχρι την ηλικία των 30 ετών, ο Ντιν Καρνάζης δεν είχε ασχοληθεί με το άθλημα αυτό. Το τρέξιμο μπήκε ξαφνικά στη ζωή του, τη νύχτα των 30ών του γενεθλίων, όταν βγαίνοντας από το μπαρ όπου γιόρταζε με φίλους, απλά άρχισε να τρέχει. Κι αυτό ήταν μια καλή αφορμή για να του θέσουμε λίγες ερωτήσεις.

– Τι σχέση έχει η ζωή με το τρέξιμο;

Στη ζωή παλεύεις, το ίδιο και στο τρέξιμο. Στη ζωή είναι πολύ σημαντικό να έχεις επιμονή, το ίδιο και στο τρέξιμο. Στη ζωή πρέπει να συνεχίζεις ακόμα κι όταν είσαι κουρασμένος, και το ίδιο ισχύει για το τρέξιμο. Επομένως, ναι, το τρέξιμο είναι σαν τη ζωή.

Άγγελος Ζυμάρας

– Μπορείς να μας περιγράψεις την καθημερινότητά σου;

Ένα πράγμα που ποτέ δεν κάνω είναι το να κάθομαι. Από τη στιγμή που θα σηκωθώ το πρωί από το κρεβάτι μέχρι τη στιγμή που θα πέσω για ύπνο το βράδυ, δεν κάθομαι.

Όσο για τη διατροφή μου; Αυτό που συνήθως λέω είναι ότι αν δεν μπορώ να το μαζέψω από ένα δέντρο, να το βγάλω από τη γη ή να το πιάσω με τα χέρια μου, τότε δεν το τρώω. Δεν τρώω τίποτα επεξεργασμένο, τίποτα που να βρίσκεται μέσα σε σακουλάκι ή κουτί. Αυτό σημαίνει ότι δεν τρώω ψωμί, δημητριακά ή ζυμαρικά. Τρώω κυρίως ψάρια και θαλασσινά για πρωτεΐνη και πολλά φυλλώδη και φρέσκα λαχανικά. Τα τρόφιμα αυτά αποτελούν τη βάση της διατροφής μου.

Στο κομμάτι της άσκησης, εκτός από το καθημερινό τρέξιμο, κάνω πολλές προπονήσεις ενδυνάμωσης, κυρίως χρησιμοποιώντας το σωματικό μου βάρος (π.χ. push-ups, pull-ups, sit-ups και burpees). Όταν πρόκειται για σωματική δραστηριότητα, θα δοκιμάσω σχεδόν οτιδήποτε.

ΔΕΝ ΤΡΩΩ ΤΙΠΟΤΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ, ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΑΚΟΥΛΑΚΙ Ή ΚΟΥΤΙ.

– Ποια είναι η πιο δύσκολη, είτε σωματικά είτε ψυχικά, διαδρομή που έχεις κάνει;

Κάποτε έτρεξα 50 μαραθώνιους στις 50 πολιτείες των ΗΠΑ μέσα σε 50 συνεχόμενες ημέρες. Αυτό ήταν πραγματικά δύσκολο, γιατί το διάστημα ήταν αρκετά μεγάλο.

– Τι σκέφτεσαι όταν τρέχεις; Πώς καταφέρνεις να συνεχίζεις, όταν το σώμα είναι έτοιμο να τα παρατήσει;

Δεν σκέφτομαι όταν τρέχω. Η σκέψη είναι το πρόβλημα και το να μην σκέφτεσαι είναι η λύση. Μη σκέφτεσαι, απλά τρέξε…

– Ποια διαδρομή θα ήθελες να τρέξεις στην Ελλάδα;

Υπάρχουν τόσες πολλές διαδρομές στην Ελλάδα που θέλω να τρέξω! Φυσικά, η αγαπημένη μου διοργάνωση είναι το Navarino Challenge. Είναι ο λόγος που ήρθα στην Ελλάδα το 2013 και από τότε τρέχω τον συγκεκριμένο Ημιμαραθώνιο. Έχω κάνει το Σπάρταθλον, αλλά υπάρχει και ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας, ο Olympus Marathon, το Zagori Mountain Running, το Amorgos Trail Challenge. Η λίστα είναι μεγάλη. Η Ελλάδα έχει τόσα πολλά πράγματα!

– Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας ένα αστείο ή συγκινητικό περιστατικό που σου συνέβη κατά τη διάρκεια προπόνησης;

Η μητέρα μου κατάγεται από την Ικαρία και κάθε φορά που επισκεπτόμαστε το νησί και πηγαίνω για τρέξιμο, άνθρωποι που περνούν δίπλα μου με τα αυτοκίνητά τους, σταματούν και με ρωτούν αν θέλω να με πάρουν μαζί τους. «Γιατί τρέχεις εδώ έξω;» μου λένε, κατεβάζοντας το παράθυρο του αυτοκινήτου. «Έλα, μπες, και θα σε πάρουμε μαζί μας»! [σ.σ. όποιος έχει επισκεφτεί το νησί αυτό, γνωρίζει ότι το ωτοστόπ είναι κάτι που ντόπιοι και επισκέπτες συνηθίζουν να κάνουν].