ΝΤΕΝΙΖ ΝΤΟΥΜΑΝΛΙ: «ΟΙ ΤΡΑΝΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ»

Η Ντενίζ Ντουμανλί έκανε μετάβαση φύλου σε μια Τουρκία όπου τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα από ό,τι είναι σήμερα, και προτιμάει να την κρίνουν ως «Τουρκάλα ηθοποιό», όχι ως «τρανς ηθοποιό».

Η τρανς Τουρκάλα ηθοποιός Ντενίζ Ντουμανλί βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα και στις Νύχτες Πρεμιέρας, για την προβολή της ταινίας «Πέρασμα», που κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2024. Η ταινία του Λεβάν Ακίν είναι ένα πολυεπίπεδο δράμα που θίγει θέματα ταυτότητας, δικαιοσύνης και αγάπης.

Η πλοκή ακολουθεί τη Λία, μια Γεωργιανή συνταξιούχο δασκάλα, στην αναζήτηση της εξαφανισμένης ανιψιάς της, Τέκλα, στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί γνωρίζει την Εβρίμ, μια δυναμική δικηγόρο που μάχεται για τα δικαιώματα των τρανς ατόμων, την οποία ενσαρκώνει η Ντενίζ Ντουμανλί.

Στη συζήτησή μας, η Ντενίζ Ντουμανλί μοιράστηκε τις σκέψεις της για την Κωνσταντινούπολη, τα τρανς δικαιώματα, την πρώτη της σημαντική κινηματογραφική εμπειρία και τα κοινά στοιχεία που έχει με τον ρόλο της.

H Ντενίζ Ντουμανλί Στην ΑΘήνα, με φόντο την Ακρόπολη. © Sofia Papastrati/AIFF 2024

Η Ντενίζ Ντουμανλί, τα περάσματα και η Κωνσταντινούπολη

– Η ταινία έχει πολλές μορφές «περασμάτων», όχι μόνο του φύλου, αλλά και ταξικές, πολιτισμικές, υπαρξιακές. Πιστεύετε ότι η ζωή μας είναι γεμάτη από τέτοια «περάσματα»;

Τα περάσματα μπορούμε να τα ονομάσουμε και συναντήσεις. Οι δρόμοι και ο προσανατολισμός μας αλλάζουν ανάλογα με τις συναντήσεις που κάνουμε. Αυτές οι συναντήσεις και οι μεταβάσεις που προκαλούν κάνουν τις ζωές μας πιο συναρπαστικές.

– Η ταινία προβάλλει την εναλλακτική πλευρά της Κωνσταντινούπολης. Έχοντας μεγαλώσει και ζώντας σ’ αυτή την πόλη, πιστεύετε ότι «χωρά» τη διαφορετικότητα;

Η Κωνσταντινούπολη είναι μια ασταμάτητη πόλη, με τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Όσο εντυπωσιακή κι αν πολύχρωμη φαίνεται απέξω, από μέσα αποκτά άλλο νόημα. Η διαφορετικότητα μπορεί να διακρίνεται σε κάποια κομμάτια της πόλης, αλλά δεν είναι πάντα εύκολη η ζωή για τρανς άτομα στην Κωνσταντινούπολη.

H Ντενίζ Ντουμανλί δίπλα στην αφίσα της ταινίας. © Ioannis Stefanidis/AIFF 2024

– Πόσο ασφαλές είναι για ένα τρανς άτομο να ζει και να κυκλοφορεί στην Κωνσταντινούπολη;

Για εμένα δεν είναι τόσο δύσκολο να κυκλοφορώ στο δρόμο. Δεν έχω ζήσει κάποια σοβαρά προβλήματα ή επιθέσεις. Βέβαια, οι παρενοχλήσεις και η κακία υπάρχουν παντού. Για να ζήσεις ως τρανς άτομο στην Κωνσταντινούπολη, πρέπει να αποκτήσεις δυνατές «ασπίδες» που να σε προστατεύουν από το να ακούς κακεντρεχή σχόλια. Για παράδειγμα, εγώ δεν βγάζω ποτέ τα ακουστικά μου, για να μην ακούω τις φωνές που εκτοξεύουν ασχήμιες.

Ντενίζ Ντουμανλί: «Όσο συνεχίζουμε να επισημαίνουμε τη διαφορετικότητα, ενισχύουμε τους διαχωρισμούς»

– Ακόμα και σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ελλάδα, οι τρανς γυναίκες αντιμετωπίζουν σοβαρά κοινωνικά και επαγγελματικά ζητήματα. Πώς είναι η κατάσταση στην Τουρκία;

Υπάρχουν πάρα πολλοί σύλλογοι στην Κωνσταντινούπολη που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των τρανς ατόμων. Παλιότερα, όμως, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Εγώ πορεύτηκα μόνη μου, χωρίς κάποιον να με καθοδηγήσει. Ό,τι έζησα στον δρόμο της μετάβασης φύλου, το έζησα μόνη μου, ψάχνοντας από εδώ κι από εκεί. Είμαι τυχερή γιατί ζω με την οικογένειά μου. Για τα τρανς άτομα που δεν τα αποδέχτηκε η οικογένειά τους και τα έδιωξαν από τα σπίτια τους, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα και έχουν τεράστια προβλήματα.

© Sofia Papastrati/AIFF 2024

– Πόσο εύκολο είναι να είσαι μια τρανς ηθοποιός; Πώς βρέθηκες να είσαι πρωταγωνίστρια στο «Πέρασμα», μια ταινία που κέρδισε το βραβείο Teddy στο φεστιβάλ του Βερολίνου και κέρδισε τις εντυπώσεις του κοινού;

Δεν μου αρέσει να μπαίνει η ταμπέλα «τρανς ηθοποιός». Όσο συνεχίζουμε να επισημαίνουμε τη διαφορετικότητα, ενισχύουμε τους διαχωρισμούς. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξουμε όλοι μαζί. Να απαλλαγούμε επιτέλους από τις ταμπέλες και τα στερεότυπα. Θα προτιμούσα, αντί να αναφέρεται ότι μια «τρανς ηθοποιός έπαιξε πολύ καλά», να λέγεται ότι «μια Τουρκάλα ηθοποιός έπαιξε πολύ καλά». Το ζήτημα είναι αν είμαι καλή ηθοποιός. Όχι αν είμαι τρανς άτομο.

© Ioannis Stefanidis/AIFF 2024

Όσο για το πώς με εντόπισε ο Λεβάν Ακίν, οι υπεύθυνοι του κάστινγκ της ταινίας είχαν βάλει μια μικρή αγγελία στο Instagram. Τους έστειλα το βιογραφικό μου και ένα μικρό βίντεο. Δεν είχα ιδιαίτερες ελπίδες, αλλά έγινε. Μέχρι το «Πέρασμα» ήμουν θεατρική ηθοποιός. Ξαφνικά, βρέθηκα σε μια διεθνή παραγωγή που βραβεύτηκε στο φεστιβάλ του Βερολίνου! Μου αρέσει να πιστεύω στα όνειρά μου. Είναι ο μόνος τρόπος για να τα πραγματοποιώ. Να φανταστείτε, μόνο με τη σκέψη και την πίστη μου στο όνειρο κέρδισα το μεγάλο λαχείο στην Τουρκία το 2009…

– Στην ταινία, η συνάντηση της Γεωργιανής δασκάλας με την Τουρκάλα τρανς δικηγόρο είναι γεμάτη ανθρωπιά και δοτικότητα. Πιστεύετε πως οι ευαίσθητοι άνθρωποι ενωμένοι μπορούν να νικήσουν το μίσος και την κακία;

Όσο ήμουν μαθήτρια, δεν ήμουν αποδεκτή και δεν είχα φίλους. Όσο δεν με αποδέχονταν οι άλλοι εξαιτίας της διαφορετικότητάς μου, εγώ τους έδινα πίσω αγάπη. Και οι άλλες τρανς γυναίκες που έχω γνωρίσει και είναι κοντά μου έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην αγάπη. Πάντα φροντίζουν και αγαπάνε τους ανθρώπους. Το μόνο κοινό που έχω με την πρωταγωνίστρια που υποδύομαι στην ταινία είναι ότι και οι δύο προσφέρουμε την αγάπη μας χωρίς να περιμένουμε να πάρουμε κάτι πίσω.