ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΜΥΡΝΑΚΗΣ: «ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΜΑΣ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ»

Ο συγγραφέας Νικόλας Σμυρνάκης προτείνει απλά βήματα για να έρθουμε πιο κοντά στον εαυτό μας και να εκφράσουμε την αλήθεια μας στους άλλους.

Ο Νικόλας Σμυρνάκης είναι συγγραφέας. Είναι ένας άνθρωπος που ανέκαθεν γοητευόταν από τη φιλοσοφία και το πνεύμα των ανθρώπων που την υπηρετούσαν. Για να φτάσει όμως στο σημείο να γράφει τα κείμενα που αγαπά, εκείνα που μιλούν για τις ανθρώπινες σχέσεις, την προσωπική ολοκλήρωση και τη ζωή, χρειάστηκε να φέρει στη δική του ζωή τα πάνω κάτω. Είχε την ανάγκη να το κάνει.

Παράτησε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στα χρηματοοικονομικά, και μάλιστα την εποχή που το χρηματιστήριο ήταν στις δόξες του. Αποδέχτηκε ότι για πολλά χρόνια τα όσα έγραφε αφορούσαν μόνο τον ίδιο και λίγους φίλους του. Και άκουσε μόνο τον εαυτό του και τη δική του «αλήθεια».

Σήμερα, με αφορμή το καινούργιο του βιβλίο με τίτλο «Η Αλήθεια. Ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 ανθρώπινες ανάγκες», μιλάει για την αποξένωση της εικονικής ζωής, αλλά και την ανάγκη να κατεβάσουμε ρυθμούς και να συναντήσουμε τον αληθινό μας εαυτό, χτίζοντας εκ νέου τη σχέση μας μαζί του. Πώς θα το καταφέρουμε; Τα λόγια του ίσως σας δώσουν έμπνευση στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς.

Νικόλας Σμυρνάκης: Όταν αναγνωρίζεσαι, δεν σημαίνει ότι αγαπιέσαι

Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να αγαπηθούμε. Για να το πετύχουμε, κυνηγάμε ψευδαισθήσεις αγάπης, όπως είναι η αναγνώριση. Η αναγνώριση είναι κραυγή για αγάπη, αλλά δεν είναι αγάπη.

Αν ανέβω σε μια σκηνή και με χειροκροτήσουν 1.000 άτομα, παίρνω αναγνώριση εκείνη τη στιγμή, αλλά δεν παίρνω αγάπη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα είναι εκεί στα δύσκολα. Δεν θα με υποστηρίξουν έμπρακτα, αν χρειαστεί. Όταν αναγνωρίζεσαι, δεν σημαίνει ότι αγαπιέσαι. Όταν όμως αγαπιέσαι, αναγνωρίζεσαι ταυτόχρονα. Όση αναγνώριση κι αν λάβεις, θέλεις κι άλλη. Με την αγάπη χορταίνεις. Με την αναγνώριση δεν χορταίνεις ποτέ, οπότε είσαι συνέχεια κενός.

«Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΟΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΣΟΝΑ ΤΟΥ».

Τι ψάχνουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Στο διαδίκτυο και τα social media αναζητάμε αγάπη. Την ώρα που παίρνουμε ένα like, έχει αποδειχτεί από έρευνες ότι στον οργανισμό μας εκκρίνονται σεροτονίνη και ντοπαμίνη, οι ορμόνες της χαράς. Αισθανόμαστε ότι υπάρχει κάποιος εκεί που μας νοιάζεται, που μας αναγνωρίζει.

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η αναγνώριση είναι επιτυχία. Φυσικά, όλοι έχουμε ανάγκη για αναγνώριση, όλοι θέλουμε να νιώσουμε σπουδαίοι – είναι ανθρώπινο αυτό. Δεν οδηγεί όμως στην ευτυχία.

Την επιτυχία στις μέρες μας σηματοδοτεί σε μεγάλο βαθμό η επιδραστικότητα στα Social Media. Αν δεν πάρουμε πολλά likes, νιώθουμε δυστυχισμένοι. Ρώτησαν κάποτε έναν influencer με εκατομμύρια followers αν μπορεί ένας άνθρωπος με τόση δυναμική στα social media να είναι ευτυχισμένος. «Όχι δεν μπορεί», απάντησε. «Γιατί οι άνθρωποι είμαστε κατασκευασμένοι να συνδεόμαστε με 100-150 ανθρώπους. Να τους γνωρίζουμε, να κάνουμε σχέσεις μαζί τους, να φτιάχνουμε παρέες. Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να έχουμε εκατομμύρια συνδέσεις με ανθρώπους. Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να απαντάμε σε χιλιάδες μηνύματα, ούτε για να χειριζόμαστε εκατοντάδες haters».

Εικονική ζωή

Η ζωή έχει μετατραπεί σε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι όπου ο καθένας παρουσιάζει όπως θέλει την περσόνα του. Όσα του λείπουν στην πραγματικότητα προσπαθεί να τα δείξει στην οθόνη. Έχουμε την εντύπωση ότι όποιος πει το μεγαλύτερο ψέμα κερδίζει. Αυτό είναι δυστυχία.

Καταλήγουμε να μην είμαστε ο εαυτός μας. Καλύτερα να δείχνεις αυτό που είσαι. Θα εκτιμηθεί πολύ περισσότερο. Καλύτερα να δώσουμε έμφαση στο τι άνθρωποι θέλουμε πραγματικά να γίνουμε. Καλύτερα να σταθούμε στην πορεία προς την κατάκτηση και όχι στην ίδια την κατάκτηση.

Τι θα μας φέρει πιο κοντά στον εαυτό μας;

Η συνειδητοποίηση θα μας φέρει πιο κοντά στον αληθινό μας εαυτό. Να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε το ψηφιακό μας αποτύπωμα. Δεν είμαστε αυτό που δημοσιεύουμε, αλλά όλα αυτά που κάνουμε στο μεσοδιάστημα, σε αυτό που λέγεται ζωή.

Ζω την πραγματική και όχι την ψηφιακή ζωή μου σημαίνει:

• Ξυπνάω και δεν πιάνω το κινητό μου.
• Κάνω μια βόλτα και μόνος μου, όχι πάντα με παρέα.
• Κάνω γυμναστική.
• Βρίσκω χρόνο για μένα χωρίς περισπασμούς – και χωρίς κινητό.
• Βρίσκω ένα σημείο στο οποίο εμπνέομαι.
• Αναρωτιέμαι τι μου είναι σημαντικό, ποιοι είναι οι στόχοι μου, τι είναι αυτό που θα με κάνει πραγματικά χαρούμενο.
• Ψάχνω να βρω ποιες είναι οι βασικές ανάγκες μου.

Αν για παράδειγμα η ασφάλεια είναι μία από τις ανάγκες μου, θα πρέπει να αναρωτηθώ: Τι χρειάζεται να κάνω για να νιώσω ασφαλής; Αν μπω στη διαδικασία να τα ξεκαθαρίσω αυτά μέσα μου και να τους δώσω «μορφή» στην καθημερινότητά μου, θα νιώσω θαλπωρή, ομορφιά και αποδοχή. Και μήπως τελικά αυτός είναι ο σκοπός της ζωής; Νομίζουμε ότι το μέσο είναι ο σκοπός της ζωής. Δεν είναι. Δεν είναι π.χ. η ίδια η οικογένεια ο σκοπός της ζωής. Είναι όσα νιώθουμε μέσα στο σύστημα αυτό.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Εκδόσεις Διόπτρα

Αγόρασέ το

Dioptra.gr

Mindfulness στην καθημερινότητα, με απλά βήματα

Για να τα νιώσω αυτά, πρέπει να είμαι εκεί, να είμαι συνειδητός. Ένας από τους τρόπους να το πετύχουμε είναι να καταγράφουμε τις σκέψεις μας. Ένα ημερολόγιο με λίστες είναι πολύ χρήσιμο. Μια λίστα που μου θυμίζει γιατί είμαι ευγνώμων μου δημιουργεί όμορφα συναισθήματα. Πρέπει επίσης να γιορτάζουμε αυτά που έχουμε πετύχει.

Να βρούμε τον χρόνο να συνειδητοποιήσουμε τις επιθυμίες μας και τους στόχους μας. Στη συνέχεια, να πάρουμε όσο χρόνο χρειαζόμαστε για να χτίσουμε από την αρχή τη σχέση μας με τον εαυτό μας: να κάνουμε πράξεις για τις οποίες θα είμαστε περήφανοι.

Χτίζω ξανά τη σχέση μου με μένα σημαίνει: Ψάχνω, βρίσκω, αποδέχομαι, εκφράζω την αλήθεια μου στους άλλους. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ελευθερωθεί κανείς από τη φυλακή της γνώμης των άλλων. Διότι πραγματική ελευθερία σημαίνει απελευθερώνομαι από τη φυλακή της γνώμης του άλλου.