ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ΣΤΟ ΦΕΤΙΝΟ «THE LULLABY PROJECT»

Μια προσφυγοπούλα βιώνει την άνευ όρων αγάπη μέσα από το μωρό της. Ένα μωρό που έφερε στον κόσμο μετά την τραυματική εμπειρία της σεξουαλικής κακοποίησης. Η ιστορία της μεταμορφώνεται σε νανούρισμα από τη συνθέτη Ρωξάνη Χατζηδημητρίου για το φετινό «The Lullaby Project», τη μουσική γιορτή-αφιέρωμα στη γονεϊκότητα.  

Οκτώ ιστορίες πρωταγωνιστούν στο φετινό «The Lullaby Project», αναδεικνύοντας το μεγαλείο, αλλά και την πολυπλοκότητα της γονεϊκής αγάπης. Μιας αγάπης που δεν ορίζεται απαραίτητα από το φύλο και τη βιολογική σχέση.

Μια προσφυγοπούλα προσπαθεί να συνδεθεί με το μωρό που έφερε στον κόσμο μετά την τραυματική εμπειρία της σεξουαλικής κακοποίησης. Ένα ομόφυλο ζευγάρι ονειρεύεται ίσες ευκαιρίες για το παιδί που υιοθέτησε. Μπαμπάδες προσωρινά κρατούμενοι στις φυλακές θέλουν να δουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν. Η μητέρα ενός ανήλικου κρατούμενου δεν χάνει την πίστη στο παιδί της. Μια μητέρα μεγαλώνει μόνη τέσσερα παιδιά, ζώντας κάτω από το όριο της φτώχειας, χωρίς να χάνει τη χαρά της ζωής και της μητρότητας. Μια εργαζόμενη μητέρα αγωνιά να ανταπεξέλθει στους πολλαπλούς της ρόλους. Μια μητέρα που το πρώτο της παιδί γεννήθηκε με τετραπληγία, αλλά έχει γίνει ο συνδετικός κρίκος της οικογένειας. Μια ομάδα εργαζομένων στη Δομή «Ινόη» φροντίζουν ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες.

Αυτοί είναι οι γονείς των ιστοριών του φετινού Lullaby Project. Αυτές τις προσωπικές ιστορίες μετέτρεψαν σε νανούρισμα οι Anser, Ηλίας Βαμβακούσης, Γιώργος Κασαβέτης, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Παύλος Παυλίδης, Theodore, Ρωξάνη Χατζηδημητρίου και Γιάννης Χριστοδουλόπουλος. Κι αυτά τα νανουρίσματα θα ακουστούν στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) με τη συμμετοχή μελών της El Sistema Greece Youth Orchestra και της El Sistema Greece Youth Choir.

Η συνθέτης Ρωξάνη Χατζηδημητρίου μάς μιλά για τη δική της εμπειρία και μας μεταφέρει σκέψεις και συναισθήματα, που τελικά βρίσκουν έκφραση μέσα από το νανούρισμά της.

– Ποια είναι η ιστορία που θα μας διηγηθείς μουσικά στο φετινό «The Lullaby Project»;

Η ιστορία αφορά μία νεαρή προσφυγοπούλα που βίωσε τη σεξουαλική κακοποίηση. Μου την αφηγήθηκε η ίδια, εκφράζοντάς μου τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει κατά τη διαμονή της σε προσφυγικό καταυλισμό. Μου περιέγραψε πόσο δύσκολο, αγχωτικό και εξαντλητικό είναι να μεγαλώνει μια μητέρα μόνη ένα παιδί κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες σε μια ξένη χώρα.

Ωστόσο, η ψυχική δύναμη που την αντλεί από την απεριόριστη αγάπη που έχει για το παιδί της, είναι αυτή που την βοηθάει να ανταπεξέλθει. Το παιδί αυτό ορίζει ένα μεγάλο κομμάτι της γυναίκας που έχει γίνει. Από την στιγμή που το μωρό της την κοίταξε για πρώτη φορά στα μάτια και της χαμογέλασε, της άλλαξε την ζωή, της έμαθε πως είναι να βιώνεις την άνευ όρων, αγνή και αιώνια αγάπη. Αγάπη που έχει πόνο, αλλά ταυτόχρονα χαρίζει ευτυχία. Κάθε μέρα που περνά, το παιδί αυτό της δίνει μαθήματα χαράς, αγάπης, ζωής και συνειδητοποιεί πόσο τυχερή είναι που έγινε η μητέρα του.

Η συνθέτρια Ρωξάνη Χατζηδημητρίου

– Περιέγραψέ μας τη συνεργασία σου με τη μητέρα. Ποια διαδικασία ακολούθησες για να δώσεις μελωδία στην ιστορία της;

Η συνεργασία κύλησε πολύ όμορφα. Στην πρώτη μας συνάντησης, η μητέρα προσπάθησε να μου διηγηθεί την τραυματική εμπειρία που βίωσε. Παρόλο που στην αρχή δεν ήταν εκδηλωτική και εκφραστική, μέσα από το βλέμμα της ένιωθα την βαθιά ανάγκη της να μιλήσει και να εκφράσει τόσο τα στενάχωρα συναισθήματα της για όλα όσα έζησε όσο και τα ισχυρά συναισθήματα αγάπης για το παιδί της. Στο τέλος της συνάντησής μας ένιωσα ότι ήταν μια ιδιαίτερα απελευθερωτική διαδικασία για την ίδια.

Κατόπιν, μοιράστηκε μαζί μου ένα γράμμα που θα ήθελε να δώσει στο παιδί της μετά από χρόνια. Το γράμμα αυτό καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη συνθετική μου διαδικασία, καθώς ρυθμομελωδικές μουσικές ιδέες και μοτίβα βασίστηκαν σε φράσεις ή λέξεις από το κείμενο. Ο τίτλος του έργου που συνέθεσα λέγεται «A day of change» και είναι εμπνευσμένος από τη φράση «tu as change ma vie» (“you've changed my life”) που η μητέρα ανέφερε στο γράμμα συχνά. Η χορωδία απαγγέλει και τραγουδά αποσπάσματα από το κείμενο αυτό, ενώ σε κάποια μέρη ακούγεται και η ηχογραφημένη φωνή της μητέρας που απαγγέλει κάποιες φράσεις. Προσπάθησα να αποτυπώσω μέσα από τη μουσική, με έναν πηγαίο και αυθόρμητο τρόπο, τα βαθιά και έντονα συναισθήματα που κρύβονταν πίσω από τις λέξεις.

Sofia Papastrati/ SNFCC

– Πώς ένιωσες και τι σκέφτηκες, όταν άκουσες την ιστορία αυτή;

Η ιστορία αυτής της μητέρας με συγκίνησε βαθιά. Καθώς την άκουγα, ένιωθα στο βλέμμα της τον πόνο, τη θλίψη και την ταλαιπωρία που βιώνει στην προσπάθειά της να μεγαλώσει μόνη ένα παιδί, έχοντας ταυτόχρονα να διαχειριστεί και το τραύμα μιας σεξουαλικής κακοποίησης.

Η γυναίκα αυτή ήρθε στην Ελλάδα με την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, αλλά τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά. Παρόλα αυτά, κατάφερε να ανταπεξέλθει στις αντιξοότητες και να νιώσει τυχερή, όπως μου είπε. Έφερε στον κόσμο ένα παιδί, το οποίο της δίνει δύναμη και κουράγιο να παλεύει. Τα συναισθήματά μου ήταν πολλά με κύριο αυτό του θαυμασμού προς μια νεαρή μητέρα.

– Τι ελπίζεις να βγει μέσα από την προσπάθεια αυτή; Τι μήνυμα θα ήθελες να περάσεις μέσα από το «The Lullaby Project»;

Μέσα από το μουσικό δώρο που δημιούργησα στα πλαίσια του «The Lullaby Project» θα ήθελα να επικοινωνήσω την ιστορία της μητέρας, αναδεικνύοντας το θέμα των πολλαπλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν μετανάστες κατά την άφιξή τους στην Ελλάδα. Γυναίκες που εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους για να σωθούν από πολέμους, ανέχεια ή πολιτική αστάθεια, εύκολα μπορεί να υποστούν απάνθρωπη μεταχείριση, εγκλήματα έμφυλης βίας. Οι ίδιες οι γυναίκες καλούνται να σηκώσουν το βάρος και των επακόλουθων της ίδιας της επίθεσης, της αναμέτρησης με σειρά προκαταλήψεων, της ανάληψης τόσο του βάρους μιας κοινωνικής περιθωριοποίησης, όσο και της γέννησης και ανατροφής του καρπού ενός βιασμού.

Η μητέρα αυτή αποτελεί μήνυμα αγάπης για την ζωή που γεννιέται πέρα από κάθε προκατάληψη. Μέσα από αυτή την προσπάθεια ευελπιστώ να ευαισθητοποιηθούν και να κινητοποιηθούν ανάλογα αρμόδιοι δημόσιοι φορείς, οι ιθύνοντες, καθώς και η κοινωνική, συλλογική γνώμη.

Επίσης, θα ήθελα να εκφράσω όλα τα συναισθήματα της μητέρας, με ισχυρότερο αυτό της μητρικής αγάπης, το οποίο την έκανε να ανακαλύψει την πιο όμορφη και αγνή σχέση που μπορεί να υπάρξει μεταξύ δύο ανθρώπων. H μουσική είναι ένα από τα ισχυρότερα μέσα, αν όχι το ισχυρότερο και το πιο άμεσο, στο να συγκινήσει, να προβληματίσει και να επικοινωνήσει αυτή την αγάπη.

Παρακολουθήστε ζωντανά το φετινό «The Lullaby Project» τη Δευτέρα 30 Μαΐου στις 19.30 στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ. Είσοδος ελεύθερη με ηλεκτρονική προεγγραφή. Μπορείτε, επίσης, να παρακολουθήσετε τη συναυλία live στην ιστοσελίδα snfcc.org, στη σελίδα του ΚΠΙΣΝ στο Facebook και στο κανάλι του στο YouTube.