ΜΑΡΙΝΑ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ: «ΘΕΛΩ ΤΟ 2024 ΝΑ ΕΧΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΟΧΕΣ»

Η ηθοποιός Μαρίνα Ασλάνογλου εισβάλλει στο 2024 με λιγότερη γκρίνια, με περισσότερα μαθήματα περί γάμου και σχέσεων, και με όλα τα θαυμαστά που ακολούθησαν μια κομβική στιγμή στη ζωή της: τη γέννηση του γιου της.

Η ζωή της Μαρίνας Ασλάνογλου ορίζεται από το χαμόγελο, την παιδικότητα και τα παιχνίδια του πεντάχρονου γιου της. Αγωνίστηκε και διεκδίκησε το δικαίωμα να τον κρατήσει στην αγκαλιά της. Από τη στιγμή που τα κατάφερε, όλα έγιναν πιο όμορφα και πήραν αξία.

Ως ηθοποιός, η Μαρίνα Ασλάνογλου συγκινεί με τους ρόλους και τον καλλιτεχνικό της τρόπο. Ένα οικείο πρόσωπο, που το κοινό αγαπά πολύ και της το δείχνει, εισβάλλει στο 2024 με λιγότερη γκρίνια, με περισσότερα μαθήματα περί γάμου και σχέσεων, με ωραίες συναντήσεις που τη δίδαξαν και με την απόφαση να λέει την αλήθεια της με όποιο κόστος.

Μαρίνα Ασλάνογλου, η περήφανη μητέρα

Το χαμόγελο και η έμπνευση στη ζωή μου έχουν να κάνουν με τις στιγμές που μοιράζομαι με τον γιο μου, τον Κωνσταντίνο. Δεν τις αντικαθιστά, ούτε μπορεί να τις ξεπεράσει κάτι άλλο. Δυσκολεύτηκα πολύ προκειμένου να καταφέρω να τον κρατήσω στην αγκαλιά μου. Έδωσα έναν αγώνα που τελικώς τον κέρδισα. Έτσι, νικήτρια όπως βγήκα από όλη αυτή τη διαδικασία, νιώθω περήφανη που τα κατάφερα και τώρα πια όλα περιστρέφονται γύρω από το δικό του χαμόγελο, τη δική του χαρά.

Φωτογραφία: Πάνος Γιαννακόπουλος / 24 Media

Μου έλεγαν ότι θα βλέπω την εξέλιξή του, τον τρόπο που θα αλλάζει η συμπεριφορά και η ύπαρξή του χρόνο με τον χρόνο, και θα συγκινούμαι. Αυτό το παθαίνω κάθε μέρα. Παρατηρώ πόσο διαφορετικός γίνεται στην επικοινωνία μας. Πώς διεκδικεί πράγματα και πόσο ωριμάζει καθώς μας αποκαλύπτει τον τρυφερό και συναισθηματικό του χαρακτήρα. Όλο και πιο πολύ! Έχουμε την ευθύνη μας, είμαστε οι γονείς του, αλλά όταν μου λένε συγχαρητήρια για το παιδί μου οι άνθρωποι στο κοινωνικό μας περιβάλλον, οι άνθρωποι στο σχολείο, νιώθω μια περήφανη μαμά που τα έχει καταφέρει. Νιώθω δυνατή.

Το πρωινό ξύπνημα με ένα δικό της τραγούδι

Ήταν Μάρτιος 2018 όταν ήρθε στην ζωή μας. Κοπιάσαμε πολύ, μα όταν τον κρατήσαμε στην αγκαλιά μας όλα έμοιαζαν ότι έτσι έπρεπε να γίνουν. Από εκείνη τη στιγμή η ζωή μας έγινε μία πολύχρωμη γιορτή. Με τα πάνω και τα κάτω της, αλλά έτσι είναι για όλους. Δουλεύω πολύ, 15 ώρες την ημέρα, αλλά αυτό που έχω πάντα στο μυαλό μου είναι να βρω χρόνο για το παιδί μου.

Μια όμορφη, δική μας στιγμή είναι το πρωινό ξύπνημα. Τον αγκαλιάζω και του τραγουδώ ένα πολύ συγκεκριμένο τραγούδι, που η μουσική και οι στίχοι είναι επινόηση δική μου. Κάπως έτσι ξεκινά η κάθε μέρα. Και μετά ψάχνουμε τρόπο για να κάνουμε πράγματα που του αρέσουν και τα ζητά. Να ζωγραφίσουμε, να διαβάσουμε ένα παραμύθι, και με αυτόν τον τρόπο εισβάλω στον δικό του μικρόκοσμο. Αυτός ο κόσμος με τα πολλά παιχνίδια, τους δεινόσαυρους και τα χαμόγελα, μου μαθαίνει να είμαι ευγνώμων, να χαίρομαι και να αφήνω στην άκρη τις δυσκολίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Με αποφορτίζει και δίνει μεγάλη αξία στην ζωή μου το παιχνίδι με τον Κωνσταντίνο.

Οι γιορτές της παιδικής αθωότητας και η… γκρίνια

Από το 2018 μέχρι και σήμερα, οι γιορτές που ζούμε με το παιδί διαφέρουν. Είναι πιο φωτεινές, έχουν περισσότερα φωτάκια, κεριά, κόκκινα στολίδια αλλά και πολλά δώρα. Πέρυσι ήρθε ένας κανονικότατος Άγιος Βασίλης στο σπίτι και ο Κωνσταντίνος ξετρελάθηκε. Φέτος κοιμηθήκαμε αγκαλιά στο σαλόνι και τον περιμέναμε να κατέβει από την καμινάδα. Του είχαμε αφήσει γάλα, κουραμπιέδες και μελομακάρονα. Και την επόμενη μέρα ανοίξαμε τα πολύχρωμα κουτιά και μαγειρέψαμε μαζί, στρώσαμε το τραπέζι και περάσαμε τα πιο όμορφα Χριστούγεννα. Αυτό που κρατώ τέτοιες μέρες είναι το ότι έχω καταφέρει να γίνω και πάλι παιδί, να ανακαλύπτω την παιδικότητα και τη χαρά μου μέσα από τα μάτια του. Κάπως έτσι κλείνει ένας κύκλος στο τέλος της χρονιάς και ανοίγει ο επόμενος.

Φωτογραφία: Πάνος Γιαννακόπουλος / 24 Media

Τη χρονιά που πέρασε ήμουν και πολύ γκρινιάρα, το ομολογώ. Όμως ήταν πολλές οι ώρες της δουλειάς και μεγάλη η πίεση της καθημερινότητας. Θέλω τόσο πολύ να το αλλάξω αυτό. Και μαζί να αφήσω στην άκρη φοβίες και ανησυχίες. Να εξελιχθώ και να μοιράζομαι περισσότερη αγάπη και στιγμές με την οικογένεια και τους ανθρώπους που αγαπώ. Θέλω το 2024 να έχω περισσότερες συναισθηματικές αντοχές για να διαχειρίζομαι με καλύτερο τρόπο την απαιτητική καθημερινότητα.

Οι επαγγελματικές συναντήσεις

Αγάπησα πολύ τις «Ψυχοκόρες» (Antenna Plus), αφού αυτή η δουλειά μου έδωσε την ευκαιρία να συναντήσω σπουδαίους ανθρώπους. Μετά την επιστροφή μου στην τηλεόραση με το «Κάνε ότι Κοιμάσαι» (ΕΡΤ1) ένιωσα να αλλάζω «πίστα». Έμεινα για πολλά χρόνια μόνο στο θέατρο και αυτές οι τηλεοπτικές δουλειές ήταν τόσο ξεχωριστές και σημαντικές, που με έβαλαν σε άλλη διαδικασία καλλιτεχνικής εξέλιξης. Με την αγάπη από τις «Ψυχοκόρες» άφησα πίσω μου το 2023, αλλά και με μία απολαυστική θεατρική συνάντηση.

Μαζί με τον Νίκο Ψαρρά παρουσιάζουμε τις «Σκηνές από ένα γάμο», του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, στο Σύγχρονο Θέατρο. Ορίστε άλλη μία χαρούμενη στιγμή! Με τον Νίκο μας δένει μια προσωπική φιλία, δεν είναι απλώς ένα εξαιρετικός συνάδελφος. Το έργο σκηνοθετεί η σύζυγός του, Έλενα Καρακούλη. Και ενώ στην αρχή ένιωθα αμηχανία, η Έλενα κατάφερε να δημιουργήσει ένα απίθανο θεατρικό σύμπαν που τα έβαλε όλα στην θέση τους. Το έργο είναι η κοινή πορεία ενός ζευγαριού. Ένας γάμος 20 ετών με σκαμπανεβάσματα, δυσκολίες αλλά και ευχαρίστηση.

Η Μαρίνα Ασλάνογλου και ο Νίκος Ψαρράς στις «Σκηνές από ένα γάμο». Φωτογραφία: Σπύρος Περδίου

Μαρίνα Ασλάνογλου: «Οι σκηνές του δικού μου γάμου»

Βλέπω στα μάτια του κοινού, καταλαβαίνω από τις αντιδράσεις τους, ότι ο γάμος και οι σχέσεις είναι κάτι δύσκολο για όλους. Θέλουν προσπάθεια και φροντίδα, αφού τίποτα δεν είναι δεδομένο. Είναι μια καθημερινή μάχη που απαιτεί παρουσία και αγώνα. Αν αφήσουμε μια σχέση, θα μας αφήσει.

Οι «Σκηνές από ένα γάμο» με έχουν ενεργοποιήσει ως προς τη σχέση μου με τον σύζυγό μου. Με έχουν βάλει σε διαδικασία σκέψης για τον δικό μας γάμο. Το έργο μου έμαθε να μη βάζω σκέψεις και συναισθήματα «κάτω από χαλί». Υπάρχει μία σκηνή με τίτλο: «Τέχνη του να σκουπίζεις κάτω από το χαλί». Αν παραβλέπεις, αν αφήνεις για μετά όλα όσα θέλουν να τα φροντίσεις εκείνη τη στιγμή, όλα μπορούν σταδιακά να τιναχτούν στον αέρα. Θέλω λοιπόν να μιλάω και να λέω την αλήθεια μου, όσο κι αν αυτή μπορεί να δυσαρεστήσει. Είναι αναγκαίο να εκφράζεις φόβους, αμφιβολίες, και να λες αυτό που σε ενοχλεί. Αν δεν το κάνεις εσύ, δεν θα το κάνει κάποιος άλλος για εσένα. Η αποκάλυψη οδηγεί σε διάλογο και σε ξεκαθάρισμα.

Οι δυσκολίες και ο φύλακας άγγελος

Θα περάσω πολλές δύσκολες στιγμές, θα λυγίσω, ίσως και θα σπάσω. Όλοι έχουμε στην πλάτη μας ένα παρελθόν που μας έχει ταλαιπωρήσει για να μπορέσουμε να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα. Όμως τώρα είμαι οχυρωμένη και προετοιμασμένη, έχω πάρει τα μαθήματα μου και γνωρίζω ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Επίσης, δεν ξέρω πώς και γιατί, δεν είναι κάτι που είμαι σε θέση να το εξηγήσω, αλλά υπάρχουν στιγμές που πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν έναν φύλακα άγγελο, που ενίοτε μας βοηθά για να πάμε παρακάτω.

Info:

Η παράσταση «Σκηνές από ένα γάμο» παίζεται στο Σύγχρονο Θέατρο (Ευμολπιδών 45 – Τηλ.: 210 3464380). Κλείσε εισιτήρια