ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Αστέρια, άμμος στο σεντόνι, καφές σε γκαζάκι και μεγάλες μέρες, όπως ακριβώς τους αξίζει. Αυτές είναι οι διακοπές στο κάμπινγκ.
Το κάμπινγκ το αγαπάω. Γιατί είναι συγκλονιστικό να ξυπνάς και να πέφτεις στη θάλασσα. Nα βγάζεις το κεφάλι σου από τη σήτα της σκηνής και να βλέπεις αστέρια πριν κοιμηθείς – τόσα, όσα δεν έχεις δει ποτέ στη ζωή σου. Να μοιράζεσαι το ένα και μοναδικό μαχαίρι για να απλώσεις το ταχίνι.
Nα κυκλοφορείς όλη μέρα με ένα μαγιό. Nα ξυπνάς από τον ήλιο που πέφτει στο πρόσωπό σου από το παράθυρο της σκηνής. Να ψήνεις τον καφέ σου σε γκαζάκι και να φτιάχνεις και για τους υπόλοιπους, αν ξυπνήσεις πρώτος.
Οι συζητήσεις σου να έχουν να κάνουν με το αν υπάρχει αρκετός τόνος για όλους και αν περίσσεψαν μακαρόνια για το βραδινό. Να λες καληνύχτα από τη σκηνή σου και να ακούς καληνύχτες από τις διπλανές. Nα σε παίρνει ο ύπνος στο δίλεπτο κι ας είναι 10 το βράδυ. Να κοιμάσαι με σεντόνι και να νιώθεις το αεράκι στα πόδια σου, ενώ είναι Αύγουστος.
Να φορτίζεις στην ταβέρνα το κινητό σου ίσα-ίσα για να έχεις μια ελάχιστη επαφή με τον έξω κόσμο και να μην σε νοιάζει. Να έχεις ξεχάσει τι θα πει email, social media και scroll down.
Αχ, αυτό το κάμπινγκ
Γιατί σου γίνεται δεύτερη φύση το να τινάζεις τα πόδια σου από την άμμο (ή το χώμα) πριν μπεις στη σκηνή – και στο τέλος αρχίζει να σου αρέσει. Γιατί δεν θυμάσαι πότε κοιτάχτηκες για τελευταία φορά στον καθρέφτη – όλοι στο κάμπινγκ σου φαίνονται όμορφοι, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού σου. Γιατί το μαγείρεμα γίνεται μαγικό όταν είναι συλλογικό και το φακόρυζο αποκτά μια γκουρμέ υπόσταση που ποτέ δεν είχες φανταστεί.
Γιατί τα παιδιά παίζουν για πρώτη φορά χωρίς «μη», «προσοχή», «ησυχία». Γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που να σε δένει περισσότερο με τους άλλους από το να βουρτσίζετε μαζί τα δόντια σας κρατώντας φακό και ακούγοντας τα τζιτζίκια. Γιατί ο χρόνος μετράει διαφορετικά εκεί: Αισθάνεσαι για πρώτη φορά ότι οι μέρες είναι μεγάλες, ότι έχεις όσο χρόνο χρειάζεσαι.
Γιατί στο κάμπινγκ έχω ερωτευτεί, έχω περάσει τις πιο παρεΐστικες διακοπές, έχω πάει με μωρό, έχω ξαναπάει με δύο παιδιά.
Γιατί το κάμπινγκ δεν είναι (μόνο) μια φτηνή λύση ή μια επιλογή της τελευταίας στιγμής. Το κάμπινγκ είναι φιλοσοφία ζωής.