GREECE RACE FOR THE CURE: «ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ»

Το να συμμετέχω και να προσφέρω εθελοντική εργασία στο Greece Race for the Cure είναι μια εμπειρία που ζω κάθε χρόνο με ενθουσιασμό.

Μαζί τρέχουμε για τη ζωή! Με αυτό το σύνθημα, την Κυριακή 2 Οκτωβρίου, χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν το Ζάππειο, για να συμμετάσχουν στο 14o Greece Race for the Cure, τον συμβολικό αγώνα δρόμου και περιπάτου ενάντια στον καρκίνο του μαστού, που διοργανώνει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής», μαζί με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ).

Το κέντρο της Αθήνας γέμισε με τα μπλουζάκια του αγώνα και δρομείς κάθε ηλικίας ξεχύθηκαν στους δρόμους και έτρεξαν ή περπάτησαν, για να γιορτάσουν, όπως είπαν, τη ζωή. Φέτος έδωσαν το παρών περισσότερα από 31.600 άτομα και δούλεψαν για τον αγώνα 709 εθελοντές.

Όποιος έχει βρεθεί σ’ αυτή την εκδήλωση έχει νιώσει σίγουρα την ιδιαίτερη δυναμική της. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πώς μια ασθένεια –που το άκουσμά της και μόνο προκαλεί φόβο– γίνεται αφορμή για γιορτή. Γιατί το Greece Race for the Cure είναι πολλά παραπάνω από ένας αγώνας δρόμου.

ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI

Είναι η αγάπη και το νοιάξιμο στην πράξη. Είναι ο τρόπος να δίνουμε δύναμη στις γυναίκες που το έχουν ανάγκη και υποστήριξη στις οικογένειές τους. Είναι η αφορμή για να ενώσουμε τη φωνή μας και να φροντίσουμε για την πρόληψη και την ενημέρωση. Είναι η νίκη της ζωής και γιορτή, για κάθε γυναίκα που τα κατάφερε.

Πώς άρχισαν να συμμετέχω στο Greece Race for the Cure

Έμαθα για το Greece Race for the Cure το 2009, λίγο μετά την ολοκλήρωση του αγώνα, στον οποίο συμμετείχαν τότε 5.124 άτομα. Ήταν η πρώτη φορά για την Ελλάδα και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγαλύτερη από κάθε προσδοκία. Η επιτυχία της πρώτης διοργάνωσης ήταν αδιαμφισβήτητη και αυτό επιβεβαιώθηκε από την εντυπωσιακή αύξηση των συμμετοχών κάθε χρόνο.

ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI

Την επόμενη χρονιά αποφάσισα να συμμετάσχω στον περίπατο με την κόρη μου, που ήταν τότε 9 χρονών. Φορώντας τα μπλουζάκια και τα καπέλα του αγώνα φτάσαμε στο Ζάππειο, που είχε ήδη αρχίσει να γεμίζει κυρίως από γυναίκες. Παρατηρήσαμε ότι κάποιες φορούσαν ροζ. Ρωτήσαμε και μας εξήγησαν ότι το ροζ είναι για τις γυναίκες που έχουν ήδη νοσήσει και τότε άρχισα να συνειδητοποιώ τι συμβαίνει.

Άρχισα να παρατηρώ τις γυναίκες με τα ροζ μπλουζάκια. Τίποτα στη στάση τους δεν μαρτυρούσε την περιπέτεια που είχαν περάσει. Η ζωντάνια και το κέφι τους κυριαρχούσε στο χώρο, παρά την ασθένεια. Ή μήπως τελικά ήταν αυτή η ασθένεια που τις έκανε να χαίρονται κάθε στιγμή της ζωής; Μιας ζωής που δεν τους χαρίστηκε, αλλά την κέρδισαν με αγώνα σκληρό και γι’ αυτό την εκτιμούν διαφορετικά.

ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI

Στη γιορτή που ακολούθησε μετά τον τερματισμό, η συγκίνηση ήταν διάχυτη στην ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα όλων τόσο έντονα, που η απόφαση να συμμετέχουμε κάθε χρόνο ήταν αναπόφευκτη.

Με το μπλουζάκι των εθελοντών

Κάθε χρονιά, ο ενθουσιασμός μας αμείωτος. Με κάποιο τρόπο νιώθαμε ότι συμμετέχουμε σε κάτι σπουδαίο, νικώντας το φόβο και τις προκαταλήψεις, μαθαίνοντας για την ασθένεια και τιμώντας τις γυναίκες που αναγκάστηκαν να παλέψουν γι’ αυτό που εμείς θεωρούμε δεδομένο: την ίδια τους τη ζωή.

Η υπογράφουσα, με μία ακόμη εθελόντρια και συμμετέχουσες στο Greece Race for the Cure 2022.

Κάποια στιγμή, αποφασίσαμε με την κόρη μου να μπούμε στην ομάδα των εθελοντών και να κάνουμε κάτι παραπάνω από μια απλή συμμετοχή. Φορέσαμε με περηφάνια τα χαρακτηριστικά γαλάζια μπλουζάκια και πήγαμε στο πόστο μας. Κατά τη διάρκεια εκείνης της διοργάνωσης κατάλαβα ότι η επιτυχία της οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους εθελοντές. Αυτό ήταν! Από τότε ανανεώνω κάθε φορά το ραντεβού μου για την επόμενη χρονιά.

Δύσκολα μπορώ να περιγράψω τι σημαίνει εθελοντισμός. Είναι πολλά παραπάνω από τον χρόνο που διαθέτει κάποιος ή την ενέργεια που ξοδεύει. Είναι η αίσθηση ότι αποτελεί κομμάτι μιας ομάδας με κοινό σκοπό. Είναι η χαρά της προσφοράς και το χαμόγελο που ακολουθεί. Είναι η κινητήριος δύναμη για κάθε οργάνωση. Είναι η ικανοποίηση ότι συμμετέχει στην υλοποίηση ενός οράματος. Είναι η απόδειξη ότι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε. Είναι η βεβαιότητα ότι αξίζει τον κόπο. Και αξίζει, γιατί είναι εμπειρία ζωής!

Η Μπάρμπυ Κορμαρή είναι καθηγήτρια γερμανικών.