«EVERYTHING NOW»: ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΣΕ ΒΑΖΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΙΑΣ ΕΦΗΒΗΣ ΜΕ ΑΝΟΡΕΞΙΑ

Τι σκέφτεται και πώς λειτουργεί μια έφηβη με ανορεξία; Τις απαντήσεις δίνει μια σύγχρονη τηλεοπτική σειρά, που ίσως σε κάνει να θυμηθείς τη δική σου εφηβεία.

Τι συμβαίνει στο μυαλό μιας ανορεξικής έφηβης; Πολύ θα ήθελαν να μάθουν οι γονείς αλλά και οι φίλοι, οι οποίοι τις περισσότερες φορές όχι μόνο επιθυμούν να βοηθήσουν, αλλά όπως λένε οι ειδικοί πρέπει να εμπλακούν στη θεραπεία.

Η Μία Πολάνκο (Sophie Wilde) είναι η πρωταγωνίστρια της σειράς Everything Now, που προβάλλεται στο Netflix και θα σου επιτρέψει να δεις τις σκέψεις της. Μια 17χρονη Λονδρέζα που μόλις βγήκε από ιδιωτική κλινική αντιμετώπισης διατροφικών διαταραχών. Στο σχολείο και στο σπίτι την περιμένουν φίλοι και οικογένεια με ανοιχτές αγκαλιές, αλλά και πολύ άγχος για το πώς να της σταθούν στο νέο της ξεκίνημα.

Everything Now: Η υπόθεση

Από τις πρώτες κιόλας μέρες που πατάει το πόδι της στο σχολείο, η Μία συνειδητοποιεί ότι τους 7 μήνες που απουσίαζε έχει χάσει ήδη πολλά σε σχέση με το πόσο έχουν προχωρήσει οι ζωές των φίλων της, οπότε αποφασίζει να συντάξει μια λίστα με όλα τα ριψοκίνδυνα που θέλει να δοκιμάσει και τους τη δείχνει.

Όσο εκείνη βουτάει ορμητικά στα ρίσκα της εφηβικής ζωής, η οικογένειά της πρσοπαθεί να τη στηρίξει, ενώ παράλληλα μετασχηματίζεται και η ίδια. Τελικά, το ταξίδι της αποθεραπείας και της ενηλικίωσης αποδεικνύεται ένα δύσκολο στοίχημα για όλους.

Netflix/Left Bank

Πιο πολύ όμως για την ίδια την πρωταγωνίστρια, που παλεύει να μεγαλώσει (όπως εκείνη το έχει στο μυαλό της) και να ξεπεράσει την ασθένειά της, έχοντας απέναντί της τον ίδιο της τον εαυτό και δίπλα της τους φίλους της, μια πολύχρωμη παρέα από εφήβους που επίσης ψάχνονται.

Έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η ανορεξία;

Τι συμβαίνει με ένα σώμα που θέλει να ερωτευτεί, αλλά ταυτόχρονα να κρυφτεί μέσα σε άχαρα και φαρδιά ρούχα; Η Μία σκέφτεται πολύ όταν δεν χρειάζεται, και λειτουργεί αυθόρμητα όταν δεν πρέπει. Η αμηχανία της είναι ολοφάνερη, αλλά η σειρά την απενοχοποιεί. Σχεδόν τη δοξάζει.

Η Μία είναι αμείλικτα αμήχανη, ειδικά αν κάποια κατάσταση απαιτεί να μην είναι. Λέει το λάθος πράγμα τη λάθος στιγμή, εμμένει στο λάθος άτομο, επιτίθεται σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν και δημιουργεί χάος. Προσπαθεί να είναι ο εαυτός της αλλά σκοντάφτει, σχεδόν σκουντουφλάει σαν νεοσσός επάνω σε ένα σημαντικό εμπόδιο: ότι δεν υπάρχει κάποιος σταθερός εαυτός, μία σχηματισμένη προσωπικότητα. Κι αυτό επειδή η εφηβεία είναι μόνο ο δρόμος προς αυτήν.

Netflix/Left Bank

Τι είναι άλλωστε η εφηβική ζωή, αν όχι εντελώς ενοχλητική; Τα παιδιά αυτής της ηλικίας, όπως δείχνουν και οι σύγχρονες μελέτες των Νευροεπιστημών, μπορεί να γίνουν όχι μόνο αγενή, αλλά και ριψοκίνδυνα και επιθετικά, και όλα αυτά είναι αποτέλεσμα των βιολογικών αλλαγών που συμβαίνουν στον εγκέφαλό τους.

Η ασθένεια της Μία κυριαρχεί, αλλά έχει να κάνει και με το να βρει ποια είναι πέρα από αυτήν, και να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της έξω από αυτήν. Τα παιδιά της ηλικίας της είναι σοφά, μερικές φορές ικανά να αναγνωρίσουν τις βαθύτερες αλήθειες πίσω από την εγωκεντρική συμπεριφορά της Mία, αλλά ταυτόχρονα και απολύτως αδίστακτα μεταξύ τους. Έχουν την ικανότητα να κάνουν ουσιαστικές συζητήσεις, αλλά όχι την ωριμότητα. Και συχνά ο δρόμος προς αυτήν είναι γεμάτος στραβοπατήματα και αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές.

Ανορεξία και εφηβεία: Δύο δύσκολες πίστες

Το Everything Now είναι μερικές φορές λυπηρό και συχνά αγχωτικό, κυρίως επειδή οι έφηβοι πραγματικά θα γλίτωναν τον εαυτό τους από πολλά προβλήματα αν είχαν μια απλή συζήτηση για το τι σκέφτονταν, αλλά είναι επίσης αστείο και προκλητικά ωμό.

Η ανορεξία δεν είναι τελικά τόσο μακριά από έναν τυπικό έφηβο που αγωνιά για το άμεσο μέλλον, αγχώνεται, θέλει να αρέσει, να διαφέρει από τους γονείς του και να μοιάζει με τους φίλους του, θέλει να ρισκάρει αλλά και φοβάται πολύ, ενώ ταυτόχρονα επικρίνει τον εαυτό του στην προσπάθειά του να τον αγαπήσει και να τον αποδεχτεί. Απλώς το παιχνίδι του ελέγχου γιγαντώνεται και τελικά παίζεται στο πεδίο της εικόνας.

Netflix/Left Bank

Τεράστιος αποδεικνύεται ο ρόλος των φίλων και της οικογένειας, με το πιο δυνατό επεισόδιο (κατά τη γνώμη μου πάντα) να υιοθετεί  την προοπτική του αδελφού της, η οποία υπογραμμίζει πόσο εξαντλητική είναι η εμπειρία της ανορεξίας για όσους αγαπούν την ασθενή.

Τι έδειξε ελληνική έρευνα για την ασθένεια και την οικογένεια

Την ίδια στιγμή, μια νέα ελληνική έρευνα για τις διατροφικές διαταραχές σε σχέση με τον ψυχολογικό αντίκτυπο των γονιών και τη στάση τους απέναντι στη νόσο παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του 1ου Πανελληνίου Συνεδρίου για τις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής που διοργάνωσε ο Σύλλογος «Επιστρέφω».

Υπεύθυνες για τη διεξαγωγή της ήταν η Δρ. Μαρία Τσιάκα, Διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών, και η Έλενα Διέτη, υπεύθυνη έρευνας του Κέντρου, σε συνεργασία με τις καθηγήτριες Ρένα Κωστή και Φωτεινή Μπονώτη από το Τμήμα Διαιτολογίας και Διατροφολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Σύμφωνα με αυτήν, παράγοντες όπως το άγχος και τα καταθλιπτικά συμπτώματα των γονιών επηρεάζουν τη νόσο, καθώς συχνά υποκινούν είτε υπερπροστατευτικές είτε επικριτικές συμπεριφορές, που δρουν υπονομευτικά. Η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη εκπαίδευσης των γονιών και την εμπλοκή τους στη θεραπεία.