ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΠΟΤΕ
Σπάνια μια έκθεση τέχνης μπορεί να αγγίξει το τέλειο. «Η Πιο Ωραία Έκθεση» ανεβάζει ψηλά τον πήχη, ξεκινώντας από τον «τολμηρό» τίτλο. Ο συνδυασμός μιας ευρηματικής ιδέας με πρωτότυπα συνεργατικά έργα από σημαντικούς εικαστικούς, το υψηλό επίπεδο όλων των συμμετεχόντων, αλλά και η χιουμοριστική διάθεση του όλου εγχειρήματος κάνουν το μείγμα τουλάχιστον ακαταμάχητο.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 2024 εγκαινιάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα μία έκθεση που τα έχει όλα: ένα μοναδικό μείγμα καλλιτεχνών, μια επιμελήτρια-συγγραφέα που κλείνει 30 χρόνια παρουσίας στον εικαστικό χώρο, ιδιαίτερες συνεργασίες από τις οποίες προέκυψαν υπέροχα συλλεκτικά έργα τέχνης, μπόλικο χιούμορ, μα πάνω απ’ όλα ανεπιτήδευτη αγάπη για την τέχνη. Εξ ου και ο τίτλος: «Η Πιο Ωραία Έκθεση»! Απλά και ξεκάθαρα, χωρίς περίπλοκες έννοιες και σοβαροφάνεια
Την ιδέα είχε η εικαστικός, συγγραφέας και επιμελήτρια Αλεξάνδρας Κολλάρου, που για να γιορτάσει τα 30 χρόνια της στον χώρο κάλεσε μια ομάδα 30 καλλιτεχνών να δημιουργήσουν μαζί της συνεργατικά έργα τέχνης, με πρωταγωνιστές χαρακτήρες από το βιβλίο της «Η Ελληνική τέχνη από το Α ως το Ω».
Στο βιβλίο αυτό, η Αλεξάνδρα παρουσιάζει με χιουμοριστική διάθεση έναν οδηγό με βασικούς όρους και έννοιες του χώρου της τέχνης, σκιαγραφώντας με καυστικό τρόπο την εικαστικη σκηνή. Σε μια εποχή που η ζωγραφική κατηγορείται όλο και περισσότερο ως πεθαμένη και αντικαθίσταται από εικαστικές πρακτικές με «ακατάληπτα κόνσεπτ τα οποία πλασάρονται ως εμπνευσμένα που οι απαίδευτοι αδαείς δεν μπορούν να συλλάβουν», το κόνσεπτ της «Πιο Ωραίας έκθεσης» είναι απλό αλλά ταυτόχρονα ξεχωριστό, χωρίς «δήθεν», με χιούμορ και πολλή αγάπη για την τέχνη.
Καθένας από τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν επιλέγει μία προσωπικότητα του εικαστικού χώρου όπως αυτή εμφανίζεται στο βιβλίο και την ενσωματώνει στο δικό του έργου, δημιουργώντας συλλεκτικά έργα τέχνης με μοναδικό χαρακτήρα.
Η γκαλερίστα, ο καλλιτέχνης, η επιμελήτρια, ο συλλέκτης, ο φιλότεχνος, όλοι σκίτσα-καρικατούρες της Αλεξάνδρας Κολλάρου από το βιβλίο της, γίνονται πρωταγωνιστές στα έργα μιας επίλεκτης ομάδας καταξιωμένων αλλά και πρωτοεμφανιζόμενων καλλιτεχνών, ενός άτυπου «Best of» της επιμελήτριας. Η διαδικασία απολαυστική, το αποτέλεσμα μοναδικό!
Η Αλεξάνδρα Κολλάρου για την «Πιο Ωραία Έκθεση»
Η εμπνεύστρια και επιμελήτρια της έκθεσης, Αλεξάνδρα Κολλάρου, μας μίλησε για την ανατρεπτική ιδέα, την άψογη συνεργασία με τους καλλιτέχνες αλλά και για την τέχνη και την αγάπη για δημιουργία.
– Ποια ήταν τα κριτήρια για την επιλογή των καλλιτεχνών, για αυτό το «άτυπο best of» όπως το αποκαλείς;
Χαίρομαι που με ρωτάς για τη λίστα καλλιτεχνών – πιστεύω ότι είναι το ωραιότερο και πιο εκλεκτικό μείγμα που έχω δει (λογικό βέβαια, καθώς μιλάμε για την «Πιο Ωραία Έκθεση»). Δύσκολα θα έβλεπες αυτούς τους καλλιτέχνες μαζί και χαίρομαι που μπόρεσα να συγκεντρώσω μια τόσο δυνατή ομάδα.
Πρόκειται για καλλιτέχνες που εκτιμώ, που θεωρώ πολύ ταλαντούχους ή πρωτοπόρους στον τομέα τους, ενώ μαζί υπάρχουν και κάποιες ανακαλύψεις, πρωτοεμφανιζόμενοι καλλιτέχνες που βρίσκω ότι έχουν κάτι να πουν και θα μας απασχολήσουν στο μέλλον. Τέλος –και πολύ σημαντικό–, όλοι οι συμμετέχοντες είναι ωραίοι άνθρωποι: δεν εκτιμώ μόνο το ταλέντο τους, τους εκτιμώ και ως προσωπικότητες. Στην «»Πιο Ωραία Έκθεση έχουμε τους πιο ωραίους καλλιτέχνες και τα πιο ωραία έργα.
– Πώς ανταποκρίθηκαν οι καλλιτέχνες στο κάλεσμα σου;
Απρόσμενα θετικά. Κάποιοι ενθουσιάστηκαν με την ιδέα, κατάλαβαν αμέσως το κόνσεπτ, κάποιοι άλλοι το βρήκαν διασκεδαστικό, μια ευκαιρία να κάνουν κάτι διαφορετικό και να δουλέψουν το ταλέντο τους πιο ελεύθερα, κάποιοι ενθουσιάστηκαν με τον ανατρεπτικό χαρακτήρα της υπόθεσης. Κυρίως βέβαια το έκαναν για εμένα – τους ευχαριστώ φυσικά θερμά.
Προσκάλεσα και κάποιους καλλιτέχνες που δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν, όμως τελικά μόνο για καλό ήταν, γιατί η τωρινή ομάδα είναι η καλύτερη δυνατή, όπως μαρτυρά το αποτέλεσμα. Πίστευα εξαρχής πολύ στην ιδέα, αλλά ομολογώ ότι ακόμη κι εγώ εξεπλάγην από το πόσο υπέροχα βγήκαν τα έργα. Γαρ ο τίτλος: την ονόμασα «Η Πιο Ωραία Έκθεση» γιατί νομίζω ότι είναι.
– Η πρωτοβουλία αυτή είναι απλά μία γιορτή της τέχνης ή και ένα σαρκαστικό σχόλιο πάνω στην εικαστική πραγματικότητα;
Είναι σίγουρα μία γιορτή. Πρώτα απ’ όλα γιατί όντως γιορτάζω 30 χρόνια παρουσίας στον χώρο της τέχνης και η έκθεση έχει επετειακό χαρακτήρα: οι 30 καλλιτέχνες συμβολίζουν τα 30 χρόνια.
Είναι όμως και μια γιορτή της τέχνης και της αγάπης για δημιουργία. Γιορτάζουμε την τέχνη για την τέχνη – χωρίς δήθεν, επιφάσεις και ακατάληπτα στοιχεία. Επειδή έτσι μας αρέσει. Σαρκαστική διάθεση εν προκειμένω δεν υπάρχει, το όποιο σχόλιο είναι δοσμένο με πολλή αγάπη. Το βιβλίο μου «Η Ελληνική Τέχνη από το Α έως το Ω» υπογράμμισε χιουμοριστικά τα κακώς κείμενα του χώρου, αλλά το κίνητρο εξαρχής ήταν η τρυφερότητα και η κατανόηση. Ο κόσμος της τέχνης –όχι μόνο στην Ελλάδα– είναι έτσι, δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Τα όποια κωμικά στοιχεία τα αποδέχεσαι, τα αγκαλιάζεις και προχωράς. Με αγάπη.
– Τι άλλαξε μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια στο εικαστικό προσκήνιο και ποιες αλλαγές ελπίζεις να δεις από εδώ και πέρα;
Ήταν ένα συναρπαστικό ταξίδι και ακόμη είναι. Στην πορεία άλλαξαν πολλά και μαζί σχεδόν τίποτα! Ο τρόπος που παράγεται η τέχνη, που επικοινωνείται, που καταναλώνεται από το κοινό, τα διαθέσιμα μέσα, οι προσβάσεις. Η τέχνη όμως είναι πάντα εδώ για να ομορφαίνει την καθημερινότητα, να προσθέτει ποιότητα στη ζωή μας. Σε αυτό το στάδιο, το μόνο που ελπίζω είναι να συνεχίσω να μπορώ να κάνω τα πράγματα που θέλω, όπως τα θέλω, να προσφέρω χαρά –στον εαυτό μου και στους γύρω μου– μέσα από τη δημιουργία.
– Τελικά, η τέχνη θα σώσει τον κόσμο;
Δεν ξέρω αν η τέχνη γενικά θα σώσει τον κόσμο, αλλά η δική μας έκθεση σίγουρα θα σώσει την ημέρα και θα φτιάξει τη διάθεση όποιου έρθει να τη δει. Τα έργα ξεχειλίζουν θετικότητα, σε κάνουν να χαμογελάς αυτόματα, απλά δεν μπορείς να παραμείνεις σε αρνητικό flow βλέποντάς τα. Και αυτό είναι μια απλή, απτή απόδειξη του πως η τέχνη μπορεί να βελτιώνει τη ζωή μας!
3 δημιουργοί από την «Πιο Ωραία Έκθεση»
Μιλήσαμε με τρεις από τους συμμετέχοντες εικαστικούς, τον Κωνσταντίνο Βραζιώτη, τον Βασίλη Καρακατσάνη και την Ισμήνη Μπονάτσου, και τους ζητήσαμε να μας πουν δυο λόγια την έκθεση και για το πώς βίωσαν τη διαδικασία δημιουργίας ενός συνεργατικού έργου τέχνης.
– Στην «Πιο Ωραία Έκθεση» καλείσαι να ενσωματώσεις έναν χαρακτήρα από το βιβλίο «Η Ελληνική Τέχνη από το Α ως το Ω» στο δικό σου προσωπικό στιλ ζωγραφικής. Πόσο εύκολο είναι να δημιουργήσεις ένα συνεργατικό έργο τέχνης και τι απαιτείται ώστε να παραχθεί ένα αρμονικό αποτέλεσμα που εκφράζει και τους δύο καλλιτέχνες;
Κωνσταντίνος Βραζιώτης: Είμαι ευέλικτος στη δουλειά μου και πάντα με ιντριγκάρει μια μικρή πρόκληση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν συνάντησα δυσκολίες Οι προδιαγραφές ήταν σαφείς: Πήρα ένα τελάρο που είχε επάνω μία φιγούρα. Αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν... ό,τι θέλω, με μόνο όρο το έργο να αντικατοπτρίζει την πρόσφατη δουλειά μου. Το έργο βγήκε σχεδόν μόνο του! Ίσως βοήθησε και ότι «Η Ελληνική Τέχνη από το Α έως το Ω» είναι ένα βιβλίο που λάτρεψα!
Βασίλης Καρακατσάνης: Το σημαντικότερο για τη δημιουργία ενός «συνεργατικού» έργου είναι η προσωπική σχέση που έχεις με τον άλλο καλλιτέχνη και ο λόγος δημιουργίας του. Με την Αλεξάνδρα Κολλάρου είμαστε φίλοι και συνεργάτες χρόνια. Μου αρέσει ο τρόπος που σκέπτεται, οι πρωτοβουλίες της και γενικότερα η ματιά της. Τα παραπάνω είναι τα συστατικά που δημιούργησαν όχι την ευκολία, αλλά την αυτόματη εικαστική μου ανταπόκριση στην πρόταση της.
Ισμήνη Μπονάτσου: Ακριβώς αυτή η ιδιαιτερότητα και η πρόκληση ενός συνεργατικού έργου ήταν που μου έδωσαν τη «δημιουργική ώθηση». Η ευκολία ή μη της παραγωγής του έργου έγκειται περισσότερο πιστεύω στην συγγένεια της οπτικής των δύο καλλιτεχνών, της Αλεξάνδρας και εμού εν προκειμένω, παρά στην τεχνική και την τεχνοτροπία. Γι’ αυτό και η έννοια «αρμονία» δεν με απασχόλησε καθόλου. Ζητούμενό μου ήταν ο μεταξύ μας διάλογος.
– Πώς είναι να συμμετέχεις σε μία ομαδική έκθεση με καλλιτέχνες να δημιουργούν έργα με κοινή αφετηρία αλλά τόσο διαφορετικά μεταξύ τους;
Κωνσταντίνος Βραζιώτης: Με εξιτάρει το καλλιτεχνικό σχήμα, χαίρομαι που εκθέτω μαζί με αξιόλογους συναδέλφους που έρχονται από άλλες εικαστικές σχολές. Δεν έχω δει τα τελικά έργα, αλλά ξέρω ότι μιλάμε για πολύ καλούς καλλιτέχνες και ριζικά διαφορετικές προσεγγίσεις – ανυπομονώ να δω το αποτέλεσμα.
Βασίλης Καρακατσάνης: Είναι μια πρόκληση, όταν μάλιστα δεν γνωρίζεις τα έργα των άλλων καλλιτεχνών και με περιέργεια περιμένεις να τα δεις στην έκθεση.
Ισμήνη Μπονάτσου: Είμαι πολύ χαρούμενη που συμμετέχω. Έχει ενδιαφέρον και για εμάς τους καλλιτέχνες, αλλά και για το κοινό νομίζω. Θα ήταν και ωραία άσκηση για μικρούς –ηλικιακά– καλλιτέχνες. Γιατί όλο το σκεπτικό είναι παιγνιώδες, παρέχοντας ταυτόχρονα πεδίον δόξης λαμπρό στην ιδιαιτερότητα και την διαφορετικότητα.
– Στην «Πιο Ωραία Έκθεση», οι πρωταγωνιστές του βιβλίου γίνονται και πρωταγωνιστές στα έργα των συμμετεχόντων καλλιτεχνών. Προσπάθησες μέσα από το έργο σου να αναδείξεις την προσωπικότητα του χαρακτήρα που επέλεξες, ή προτίμησες να τον τοποθετήσεις σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον;
Κωνσταντίνος Βραζιώτης: Δούλεψα 100% με το κόνσεπτ, γιατί με ενέπνευσε. Διάλεξα τον συντηρητικό φιλότεχνο, μόλις είδα τη φιγούρα ήξερα αμέσως τι θα κάνω. Τον τοποθέτησα στο πεδίο μάχης, μέσα στην γκαλερί, να παρακολουθεί κάπως προβληματισμένος μια ατομική έκθεση. Δεν έχει αποφασίσει αν του αρέσουν τα έργα ή όχι. Αναρωτιέται αν είναι πολύ μοντέρνα για εκείνον τελικά.
Βασίλης Καρακατσάνης: Προσπάθησα να μην χαθεί η φιγούρα. Υποπτευόμενος (!) μάλιστα ποια προσωπικότητα είναι, την ενέταξα σε ένα περιβάλλον οικείο του χώρου εργασίας της.
Ισμήνη Μπονάτσου: Όλα έγιναν χωρίς προσπάθεια. Υιοθέτησα αυτούσιο τον χαρακτήρα, χωρίς να επέμβω πάνω του ή να τον αλλοιώσω, και τον ενέταξα στο δικό μου περιβάλλον. Συνυπάρχει κανονικά με τους δικούς μου ήρωες –αρμονικά ή μη– όπως καλούμαστε εξάλλου κι εμείς να συνυπάρξουμε στη ζωή με τους «άλλους». Με μεγάλη δόση χιούμορ, βέβαια, και κόντρα σε καθετί βαρύγδουπο.
– Είναι για τον κάθε καλλιτέχνη μία ευκαιρία να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό από την δουλειά με την οποία τον έχουμε γνωρίσει ως τώρα, όταν καλείται να φτιάξει ένα έργο με συγκεκριμένο πλαίσιο;
Κωνσταντίνος Βραζιώτης: Ήταν μια όμορφη άσκηση, που δεν με δυσκόλεψε καθόλου – αντίθετα, το διασκέδασα πολύ. Απ’ ό,τι έχω δει, φαίνεται ότι όλοι το απολαύσανε. Το αποτέλεσμα είναι πολύ ιδιαίτερο, μοναδικό στην ουσία.
Βασίλης Καρακατσάνης: Στη δική μου περίπτωση, είναι ένα έργο ενταγμένο στην τελευταία μου δουλειά με τίτλο «Urban Tools», που θα παρουσιαστεί τον Μάιο του 2025 στην Genesis Gallery στην Αθήνα.
Ισμήνη Μπονάτσου: Τις περισσότερες φορές ούτως ή άλλως δουλεύουμε σε κάποιο πλαίσιο που έχουμε τοποθετήσει είτε εμείς οι ίδιοι –λόγω προσωπικών αναζητήσεων– είτε η θεματική μιας συγκεκριμένης έκθεσης. Άρα, ελάχιστες είναι οι φορές που λέμε «απόψε αυτοσχεδιάζουμε». Μέλημά μου στο συγκεκριμένο πρότζεκτ της Αλεξάνδρας ήταν να μην αλλάξει καμία από τις δυο μας, δηλαδή ούτε η δουλειά της ούτε η δουλειά μου. Ζητούμενο, όπως προείπα, ήταν ο διάλογος και η συνύπαρξη. Αυτή η συνθήκη από μόνη της έδωσε το διαφορετικό, και εικαστικά το έργο μου «Σιγά τον πολυέλαιο» ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για εμένα.
– Θεωρείς ότι η τέχνη στην εποχή μας στήνει τείχη απέναντι στον μέσο φιλότεχνο, με ακατανόητα κόνσεπτ που αφορούν μια συγκεκριμένη «ελίτ» ομαδα, δημιουργώντας ενοχές σε όλους τους υπόλοιπους που δεν τα «πιάνουμε»;
Κωνσταντίνος Βραζιώτης: Αυτή η νοοτροπία δεν με αφορά. Θεωρώ ότι η τέχνη απευθύνεται σε όλους και θέλω τα δικά μου έργα να μπορεί να τα απολαύσει ο καθένας, χωρίς άγχος, ενοχές ή δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Φτιάχνω έργα για να έρθω κοντά με τον κόσμο, όχι να τον απομακρύνω.
Βασίλης Καρακατσάνης: Αν η καλλιτεχνική δημιουργία είναι ειλικρινής, άρα και ο δημιουργός πραγματικός καλλιτέχνης, όποιο μέσο και να χρησιμοποιήσει, το εικαστικό αποτέλεσμα θα αγγίξει το κοινό. Ο χρόνος εξάλλου είναι ο μόνος παράγοντας για να φανεί η αλήθεια ή το δήθεν σε όλες τις μορφές τέχνης.
Ισμήνη Μπονάτσου: Είναι μια μεγάλη κουβέντα… Η Εικαστική Τέχνη που δεν χρησιμοποιεί τον λόγο –όχι πως κι αυτός είναι πάντα κατανοητός– αναγκαστικά παίζει με σύμβολα και έτσι γίνεται πιο δυσνόητη. Όμως, αυτό από την άλλη παρέχει πολλαπλές αναγνώσεις και ο θεατής μπορεί να βγαίνει πάντα κερδισμένος, αντί να αναζητά αγωνιωδώς το λυσάρι της μετάφρασης. Η Τέχνη είναι ένα παιχνίδι που καλούμαστε να παίξουμε, να συμμετάσχουμε και να απολαύσουμε –αν θέλουμε και όταν θέλουμε– χωρίς ενοχές για όσα δεν «πιάνουμε».
Η «Πιο Ωραία Έκθεση» παρουσιάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα (Ι. Κοκκώνη 15, Π. Ψυχικό, 2106717097), με την υποστήριξη του artAZ. Τα εγκαίνια είναι την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου, στις 19:30 (συνοδεία Οινοθήρας Κουτσούκου) και θα διαρκέσει μέχρι το Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2024.
Η έκθεση είναι ανοιχτή για το κοινό Τρίτη και Πέμπτη στις 13:30-15:30, Τετάρτη και Παρασκευή στις 17:30-20:30, και κατόπιν ραντεβού. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Γιάννης Αδαμάκης ▪ Εβελίνα Βιέρρου ▪ Ιάκωβος Βολκώβ ▪ Κωνσταντίνος Βραζιώτης ▪ Τάκης Γερμενής ▪ Itsmi ▪ Cacao Rocks ▪ Βασίλης Καρακατσάνης ▪ Βασίλης Καρούκ ▪ Ελένη Καστρινογιάννη ▪ Νίκος Λαγός ▪ Δημήτρης Λιόσης ▪ Αλέξανδρος Μαγκανιώτης ▪ Δήμητρα Μαρούδα ▪ Ελεάννα Μαρτίνου ▪ Λίλα Μπελιβανάκη ▪ Ισαβέλλα Μπενέκου ▪ John Bicknell ▪ Λαμπρινή Μποβιάτσου ▪ Ισμήνη Μπονάτσου ▪ Ιόλη Ξιφαρά ▪ Κατερίνα Παπαζήση ▪ Paraskevi ▪ Κωνσταντίνος Πάτσιος ▪ Φωτεινή Σκανδάμη ▪ Δανάη Στράτου ▪ Δημήτρης Τάταρης ▪ Μανώλης Χάρος ▪ Chris Hawtin + Αλεξάνδρα Κολλάρου.
SLOW MONDAY NEWSLETTER
Θέλεις να αλλάξεις τη ζωή σου; Μπες στη λογική του NOW. SLOW. FLOW.
Κάθε Δευτέρα θα βρίσκεις στο inbox σου ό,τι αξίζει να ανακαλύψεις.
