ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΛΑΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ
O συγγραφέας Φρανσέσκ Μιράλλιες βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του με τίτλο «Ναμαστέ». Του ζητήσαμε να μας συστηθεί και να μας πει αν οι ανατολικές φιλοσοφίες κρύβουν το μυστικό που θα μας φέρει πιο κοντά στην ευτυχία.
Ποιος περιμένεις να έχει γράψει ένα βιβλίο για την ευτυχία, όπως το «Ικιγκάι. Τα μυστικά της Ιαπωνίας για μια μακρά και ευτυχισμένη ζωή»; Σίγουρα όχι Ισπανοί συγγραφείς. Κι όμως, ο Φρανσέσκ Μιράλλιες από τη Βαρκελώνη μαζί με τον Έκτορ Γκαρθία από τη Βαλένθια δεν έγραψαν μόνο το παραπάνω best seller.
Μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά και το νέο τους βιβλίο με τίτλο «ναμαστέ». Αν δεν γνωρίζεις τον όρο, πρόκειται για έναν ινδουιστικό χαιρετισμό (που χρησιμοποιείται και στο κλείσιμο των μαθημάτων yoga). Στα σανσκριτικά σημαίνει «υποκλίνομαι σε σένα» και ουσιαστικά σε καλεί να συνδεθείς με τη εσωτερική σου αλήθεια και τον δικό σου σκοπό στη ζωή.
Αναρωτιέμαι πώς ένας 55χρονος Καταλανός συγγραφέας αποφασίζει να ασχοληθεί με την αναζήτηση της ευτυχίας μέσω της Ιαπωνικής και Ινδικής κουλτούρας – και μάλιστα το κάνει τόσο πετυχημένα. Αποφασίζω να του κάνω μια συνέντευξη – γραπτώς δυστυχώς (οι διά ζώσεις συνεντεύξεις έχουν άλλη χάρη).
Αναζητώ στο ίντερνετ στοιχεία για τη ζωή του. Μαθαίνω ότι δεν ήταν καλός μαθητής, ότι εγκατέλειψε δυο φορές τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο, ότι από 17 ετών ταξιδεύει διαρκώς, ότι δεν είναι μόνο συγγραφέας, αλλά και μουσικός, δημοσιογράφος και μεταφραστής. Μου φαίνεται όλο και πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Του στέλνω τις παρακάτω ερωτήσεις, τις απαντήσεις των οποίων μοιράζομαι μαζί σας. Με στόχο να εμπνευστούμε κι εμείς μπας και πλησιάσουμε την πολυπόθητη ευτυχία. Ναμαστέ.
Φρανσέσκ Μιράλλιε, ο Καταλανός που αναζητά την ευτυχία στις ανατολικές φιλοσοφίες
– Ένας Ισπανός που αναζητά το νόημα της ζωής σε ανατολικές φιλοσοφίες! Τι ξέρουν αυτοί οι λαοί που δεν γνωρίζουμε εμείς;
Γνωρίζουν πολλά για την εσωτερική ζωή, τον σκοπό της ζωής, την αγάπη για τον εαυτό τους και την ισορροπία.
– Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ήσασταν κακός μαθητής στο σχολείο. Εγκαταλείψατε δυο φορές τις σπουδές σας. Τι ήταν αυτό που αναζητούσατε; Τι θα συμβουλεύατε έναν μπερδεμένο έφηβο με την εμπειρία που έχετε σήμερα;
Ως έφηβος ένιωθα τελείως χαμένος. Δεν ήξερα τι να κάνω στη ζωή μου και δεν γνώριζα πιθανά ταλέντα μου. Το πρώτο πράγμα που θα έλεγα σε έναν Έλληνα είναι: Πρώτα απ' όλα προσπάθησε να γνωρίσεις τον εαυτό σου, κοίτα μέσα σου. Εκεί θα βρεις τα ταλέντα σου, αλλά και τις προτεραιότητές σου στη ζωή. Το δεύτερο πράγμα που θα του/της έλεγα θα ήταν: Μη φοβάσαι να κάνεις λάθος. Αν ξεκινήσεις κάτι και ανακαλύψεις στην πορεία ότι δεν σου αρέσει, απλώς άλλαξε κατεύθυνση.
– 5 χρόνια επιλέξατε να μην κάνετε τίποτα. Μιλήστε μας για τη γοητεία του να μην κάνεις τίποτα, για το δικαίωμα στην τεμπελιά.
Πάντα έκανα κάτι εκείνα τα χρόνια: Δούλευα και ταξίδευα. Δούλευα εδώ κι εκεί για να έχω λίγα χρήματα για να πάρω ένα τρένο και να πάω σε κάποιο νέο μέρος. Ήμουν επίσης εθελοντής πολλών ΜΚΟ εκείνη την εποχή.
– Μπορεί κανείς να επιλέξει συνειδητά την απραξία, ακόμα και αν δεν έχει οικονομικό backup;
Μπορεί κανείς να διαλέξει την απραξία μόνο αν είναι πλούσιος, όπως ο πρωταγωνιστής του My Year of Rest and Relaxation (μυθιστόρημα της Αμερικανίδας American author Ottessa Moshfegh). Εγώ, από τα 19 μου πάντα δούλευα.
– Δουλέψατε για 13 μήνες σε εκδοτικό οίκο με βιβλία αυτοβοήθειας. Όταν φύγατε, ορκιστήκατε ότι δεν θα ξαναδουλέψετε σε εταιρεία με όρους μισθωτής εργασίας. Γιατί;
Ανακάλυψα ότι η ζωή μου δεν ήταν για να είμαι στο γραφείο 10-11 ώρες την ημέρα, να συναναστρέφομαι ανθρώπους που δεν με συμπαθούν. Ίσως σε άλλη εταιρεία η εμπειρία να ήταν διαφορετική, αλλά αποφάσισα να είμαι ελεύθερος επαγγελματίας για το υπόλοιπο της ζωής μου.
– Ταξιδεύετε από 17 χρονών. Ποιος προορισμός σάς εντυπωσίασε περισσότερο;
Θυμάμαι ιδιαίτερα το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα, διασχίζοντας με τρένο όλη τη Γιουγκοσλαβία τον χειμώνα. Είχα φίλους (που είχα κάνει σε προηγούμενο ταξίδι) να με περιμένουν στην Αθήνα και όλοι μαζί πήγαμε αργότερα στον Αλμυρό, στη Μαγνησία. Όσο έμεινα στην Αθήνα, θυμάμαι να χιονίζει πάνω από την Ακρόπολη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το ταξίδι και όλα όσα έμαθα εκείνο το διάστημα.
– Σήμερα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζουν κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές. Τι ευθύνεται;
Έχουμε περισσότερο άγχος, με τις προσωπικές μας ηλεκτρονικές συσκευές να λαμβάνουν μηνύματα κάθε δευτερόλεπτο. Η προσοχή μας διασπάται σε τόσα πολλά πράγματα και το μέλλον μοιάζει τόσο αβέβαιο και απειλητικό που είναι φυσιολογικό να είμαστε ανήσυχοι ή καταθλιπτικοί (ή και τα δύο).
– Μουσικός, δημοσιογράφος, μεταφραστής και συγγραφέας. Η ενασχόληση με διαφορετικά πράγματα καλύπτει διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητάς σας;
Νομίζω ότι όλες αυτές οι δραστηριότητες είναι συμπληρωματικές. Πάντα με ενδιέφεραν οι τέχνες, ειδικά το γράψιμο.
Ένα βιβλίο για την ευτυχία και την ολοκλήρωση
– Το νέο σας βιβλίο λέγεται «Ναμαστέ, η ινδική τέχνη της ευτυχίας και της ολοκλήρωσης». Μπορεί κανείς μέσα από τις σελίδες του να πάει πράγματι ένα βήμα πιο κοντά σε αυτές τις δυο έννοιες;
Έτσι νομίζω. Στόχος μας είναι να φέρουμε 4.000 χρόνια ινδικής σοφίας (συμπεριλαμβανομένων των σημείων-κλειδιών των σημερινών γκουρού της τεχνολογίας) στην καθημερινή ζωή. Είναι ένα πολύ πρακτικό και προσγειωμένο βιβλίο, εξαιρετικά εύκολο στην ανάγνωση.
– Τι θα λέγατε ότι είναι η ευτυχία; Είναι ουτοπία το κυνήγι της ή υπάρχει πραγματικά;
Η ευτυχία είναι κάτι διαφορετικό για τον καθένα, ανάλογα με τις προτεραιότητές του και τον τρόπο ζωής του. Σε γενικές γραμμές, θα έλεγα ότι ευτυχία είναι να βρίσκεσαι σε ειρήνη με τον εαυτό σου, να κάνεις αυτό που θέλεις και να έχεις καλές σχέσεις. Δεν μπορείς να κυνηγάς την ευτυχία, μπορείς όμως να ζεις με ευτυχισμένο τρόπο. Φυσικά, δεν μπορείς να είσαι πάντα χαρούμενος. Πάντα θα υπάρχουν προβλήματα και δυσκολίες, αλλά μπορείς να τις αντιμετωπίζεις με πιο θετικό πνεύμα.