ΕΝΑ ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Με αφορμή το νέο της βιβλίο «Οι Μαχητές του Ντάο - Υπόθεση Κόκκινος Φάκελος», η Ελένη Ανδρεάδη δίνει μαθήματα αγάπης προς το περιβάλλον.

Όλα τα βιβλία της έχουν αγαπηθεί από μικρούς και μεγάλους, ενώ αν και παραμύθια μιλούν για ιδιαιτέρως σοβαρά ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον. Μέσα από τις σελίδες τους, η Ελένη Ανδρεάδη, περιβαλλοντολόγος και συγγραφέας βραβευμένη με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Βιβλίου στην κατηγορία Γνώσεων, μας προσκαλεί να ζήσουμε καλά, με σεβασμό στον εαυτό μας, στους άλλους και στον πλανήτη.

Το νέο της βιβλίο «Υπόθεση Κόκκινος Φάκελος», από τη σειρά «Οι Μαχητές του Ντάο», είναι μια περιπέτεια και μας καλεί να γίνουμε συμμέτοχοι στην προστασία του μεγάλου μας σπιτιού, της Γης, ευαισθητοποιώντας τα παιδιά στο μεγάλο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης.

– Τα βιβλία σου εστιάζουν στην ενδυνάμωση των παιδιών όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος. Από πού εμπνεύστηκες αυτές τις ιστορίες; Ποιο ήταν το κίνητρό σου;

Ως περιβαλλοντική σύμβουλος σε ένα ντοκιμαντέρ πριν δεκαεπτά χρόνια στο Λονδίνο, γνώρισα μια ομάδα παιδιών στην Ινδία που μάχονταν να σώσουν τον πλανήτη. Αυτή ήταν η αφορμή για να ασχοληθώ με την εκπαίδευση των παιδιών. Μέχρι τότε ασχολούμουν με την περιβαλλοντική στρατηγική και επικοινωνία προς ενήλικες. Στα πρώτα κιόλας εκπαιδευτικά προγράμματα άρχισα να δημιουργώ ιστορίες για να τραβήξω το ενδιαφέρον των μικρών συμμετεχόντων. Υποθέτω πως έτσι ξεκίνησαν όλα.

Η Ελένη Ανδρεάδη.

– Πώς προέκυψε η ιδέα να συνδυάσεις την περιβαλλοντική εκπαίδευση με τη λογοτεχνική αφήγηση;

Από μικρή αγαπούσα τη δημιουργική γραφή. Τα βιβλία ακολούθησαν όταν πάντρεψα την αγάπη της περιβαλλοντικής προστασίας, δηλαδή το επαγγελματικό μου αντικείμενο, με τη γραφή. Αυτό πριν δέκα χρόνια, ενώ μόλις κυκλοφόρησε το ενδέκατο περιβαλλοντικό παιδικό βιβλίο που έγραψα.

– Ποιες προκλήσεις έχεις αντιμετωπίσει στην επικοινωνία σύνθετων περιβαλλοντικών θεμάτων όπως η κλιματική αλλαγή σε μικρούς αναγνώστες;

Η επικοινωνία της επιστήμης μού έρχεται αρκετά αβίαστα. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να επικοινωνήσει κανείς πώς η ατομική πρωτοβουλία έχει σημασία και να παρακινήσει τη συμμετοχή του αναγνώστη αφού κλείσει το βιβλίο. Όμως, αυτή ελπίζω πως είναι η δύναμη μιας καλής ιστορίας.

– Από την εμπειρία σου, πώς αντιδρούν τα παιδιά όσον αφορά τα περιβαλλοντικά θέματα σε σύγκριση με τους ενήλικες;

Τα παιδιά έχουν κάποια χαρακτηριστικά που τα κάνουν ιδανικούς αγωνιστές για έναν καλύτερο κόσμο. Έχουν ιδεαλισμό, αισιοδοξία, πίστη ότι κανένα εμπόδιο δεν είναι ανυπέρβλητο και ιδιαίτερα δημιουργική σκέψη. Οι μεγαλύτεροι είμαστε πιο αγκυλωμένοι και η ηθική πυξίδα μας συχνά περισσότερο απρόθυμη. Τα παιδιά καταλαβαίνουν αβίαστα ότι η βιωσιμότητα έχει να κάνει με το να ζήσουμε καλύτερα, σε αρμονία με τη φύση, στην οποία ανήκουμε εν τέλει κι εμείς.

ΛΥΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Η ΠΡΟΘΥΜΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.

– Τι συμβουλή θα έδινες σε γονείς και εκπαιδευτικούς για την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης στα παιδιά;

Να έχουμε και εμείς περιβαλλοντική συνείδηση.

– Πώς βλέπεις να εξελίσσεται το περιβαλλοντικό κίνημα και οι σχετικές πολιτικές στην Ελλάδα και γενικά στον πλανήτη;

Με δύσκολα, αργά βήματα. Έχουμε μια επείγουσα κατάσταση και η παγκόσμια κοινότητα δεν ανταποκρίνεται επαρκώς. Έχουμε ουσιαστικά δεχτεί την άνοδο του κλίματος κατά 2 βαθμούς, αν όχι πολύ παραπάνω, ενώ οι παγκόσμιες συζητήσεις για τον περιορισμό της πλαστικής ρύπανσης –το θέμα του τελευταίου μου βιβλίου– μόλις κατέρρευσαν.

– Πώς υπηρετείς στην καθημερινότητά σου την προστασία του περιβάλλοντος;

Προσπαθώ να υπηρετώ το περιβάλλον και την προστασία του μέσω της δουλειάς μου, μέσα από κάθε βιβλίο μου και μέσω μικρών και μεγάλων αποφάσεων στην καθημερινότητα μου. Συμμετέχω σε συλλογικές τοπικές δράσεις, όποτε ο χρόνος μου το επιτρέπει και μαζί με την οικογένειά μου. Δεν είναι πάντα εύκολο.

ΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΤΑΟ 3: ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Αγόρασέ το

www.metaixmio.gr

– Ατομική ευθύνη ή αλλαγή πολιτικών και στροφή στον τρόπο λειτουργίας των βιομηχανιών;

Όλα αυτά, συγχρόνως. Το ένα συνδέεται με το άλλο.

– Έχεις εργαστεί σε άλλες 3 χώρες. Ποιες διαφορές και ομοιότητες εντοπίζεις όσον αφορά την περιβαλλοντική εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση;

Είναι δύσκολο να γενικεύσει κανείς. Η Νέα Υόρκη είναι εντελώς διαφορετική, για παράδειγμα, από το Τέξας. Σίγουρα, αν κοιτάξει κανείς τις Σκανδιναβικές χώρες βλέπει μια ευαισθητοποίηση των κατοίκων που μπορεί να μην βρει εδώ. Η εκπαίδευση συχνά έχει να κάνει και με τις υποδομές κι εκεί βλέπει κανείς έντονες διαφορές από χώρα σε χώρα. Θεωρώ, όμως, πως η ευαισθητοποίηση πλέον υπάρχει παντού, καθώς τα προβλήματα είναι ορατά και επηρεάζουν την καθημερινότητα εκατομμυρίων κατοίκων του πλανήτη. Οι λύσεις επίσης υπάρχουν. Η προθυμία να τις αξιοποιήσουμε μας λείπει σε παγκόσμιο επίπεδο.