ALI TRUWIT: ΑΠΟ ΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΧΑΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ
Έναν χρόνο αφού έχασε το πόδι της από επίθεση καρχαρία, η Ali Truwit βουτά ξανά στο νερό και αγωνίζεται για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Παρακολουθούμε με ειλικρινή θαυμασμό τους αθλητές των Παραολυμπιακών Αγώνων υποθέτοντας –όσοι τουλάχιστον δεν ζούμε με κάποια αναπηρία– τη σωματική υπέρβαση που απαιτείται για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του κάθε αθλήματος. Αν μπαίναμε στη διαδικασία να γνωρίσουμε την προσωπική ιστορία του καθενός, αυτό που πραγματικά θα μας άφηνε άφωνους είναι μάλλον το ψυχικό σθένος και οι εσωτερικές διεργασίες που έχουν οδηγήσει τους ανθρώπους αυτούς να στέκονται με χαμόγελο και θάρρος στην θέση εκκίνησης.
Ορισμένοι από αυτούς γεννήθηκαν με κάποια «βλάβη», οι δυσκολίες της οποίας έγιναν μέρος της ζωής τους μεγαλώνοντας. Για άλλους, η «βλάβη» είναι επίκτητη και μάλιστα έπειτα από μία τρομακτικά επίπονη εμπειρία. Η δυσκολία τότε πολλαπλασιάζεται, όχι μόνο γιατί καλείσαι να μάθεις να ζεις από την αρχή αλλά και γιατί έχεις ένα τεράστιο σοκ να αντιμετωπίσεις. Αυτός είναι ο λόγος που μεγάλο μέρος του πλανήτη μιλά αυτές τις μέρες για την Αμερικανίδα κολυμβήτρια Ali Truwit.
Η συγκλονιστική ιστορία της Ali Truwit
Στις 24 Μαΐου 2023, η Ali απολάμβανε παρέα με μια καλή της φίλη μια κατάδυση στα ανοιχτά του αρχιπελάγους Turks and Caicos, στις Μπαχάμες. Ξαφνικά ένας καρχαρίας της επιτέθηκε και δάγκωσε το αριστερό της πόδι. «Ο καρχαρίας μας πλησίασε και άρχισε να μας επιτίθεται από κάτω. Εμείς προσπαθήσαμε να τον διώξουμε, αρχίσαμε να τον κλωτσάμε, όμως πολύ γρήγορα άρπαξε το πόδι μου στο στόμα του», έχει πει η ίδια.
Πανικόβλητη, με το πόδι της να αιμορραγεί και τον καρχαρία να την περικυκλώνει, η Truwit έβαλε όλες τις δυνάμεις της για να κολυμπήσει σχεδόν 70 μέτρα μέχρι το σκάφος που τις περίμενε. Τη ζωή της έσωσε ένας αιμοστατικός επίδεσμος που η φίλη της τοποθέτησε στο πόδι μετά την επίθεση. Από εκεί βρέθηκε εσπευσμένα στο τοπικό νοσοκομείο, ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκε με αεροδιακομιδή σε νοσοκομείο των Η.Π.Α.
Η 23χρονη κολυμβήτρια, η οποία είχε μόλις αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο Yale, χρειάστηκε να υποβληθεί σε τρία χειρουργεία, ένα εκ των οποίων κατέληξε αι στον ακρωτηριασμό του αριστερού ποδιού της από το γόνατο και κάτω. Η ζωή της από εκείνη την ημέρα και μετά θα άλλαζε οριστικά.
«Θυμάμαι να βγαίνω από το νοσοκομείο και να ζητώ από τους γονείς μου να πετάξουν όλα μου τα σορτς και τις κοντές φούστες, γιατί δεν ήθελα κανείς να δει το προσθετικό μου πόδι», έχει αναφέρει σε συνέντευξή της.
Μετά το τραύμα, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες
Ξαναμπαίνεις έπειτα από ένα τέτοιο τραύμα στο νερό; Η Truwit το έκανε: Στο πλαίσιο της αποκατάστασής της επέστρεψε στην πισίνα και με τη βοήθεια του πρώην προπονητή της, ο οποίος επανήλθε από τη σύνταξη για να τη στηρίξει, ξεκίνησε την προσπάθεια για ανάρρωση. «Χωρίς δισταγμό, δουλεύει πιο σκληρά από οποιονδήποτε αθλητή έχω γνωρίσει», λέει ο ίδιος για την 24χρονη.
«Κανείς δεν θα την κατηγορούσε αν μια μέρα με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε: Σήμερα θα μείνω στο κρεβάτι, θα κουκουλωθώ και θα κλαίω όλη μέρα. Θα ήταν απόλυτα λογικό. Δεν το έχει κάνει, όμως, ούτε μία φορά. Δεν έχει χάσει ούτε μία ημέρα προπόνησης».
Η ταχεία ανάρρωση δεν ήταν ο μοναδικός στόχος της Truwit. Πολύ σύντομα αποφάσισε να προπονηθεί σε αγωνιστικό επίπεδο προκειμένου να προκριθεί και να συμμετάσχει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες 2024, στελεχώνοντας την αμερικανική αποστολή κολύμβησης.
Όπως ανέφερε η μαμά της, Jody Truwit, η οποία υπήρξε αρχηγός της ομάδας κολύμβησης και καταδύσεων του Yale το 1991, «το να παρακολουθώ την αποφασιστικότητα της κόρης μου με έμαθε να είμαι ατρόμητη».
«Νομίζω ότι όλη αυτή τη χρονιά αντιμετώπιζε τον έναν φόβο μετά τον άλλον. Και νομίζω ότι ένα μάθημα για όλους στην οικογένειά μας ήταν να μην αφήνουμε τον φόβο να κυριαρχεί. Απλώς να τον παλεύουμε», πρόσθεσε.
Η Truwit θα αγωνιστεί στα 400μ. ελεύθερο, 100μ. ελεύθερο και 100μ. ύπτιο γυναικών, και όχι μόνο η οικογένεια αλλά ολόκληρη η πολιτεία της θα βρίσκεται στο πλευρό της. Εξάλλου, ο κυβερνήτης του Κονέκτικατ Νεντ Λαμόν όρισε την 28η Αυγούστου 2024 ως ημέρα Ali Truwit.
Στην τελευταία της συνέντευξη πριν τους Αγώνας, η Truwit ανέφερε ότι χρωστά τη δύναμή της σε έναν «στρατό υποστηρικτών» που την ώθησαν να πάρει ξανά τη θέση της στον βατήρα. Ανάμεσα σε αυτούς είναι πρώην Παραολυμπιακοί αθλητές που την ενέπνευσαν να μην το βάλει κάτω. Ανατρέχοντας στο δύσκολο ταξίδι της τον τελευταίο χρόνο λέει: «Είμαι από τους λίγους που έχουν δεχθεί επίθεση καρχαρία, αλλά δεν είμαι από τους λίγους που περνούν μία δυσκολία και ένα μεγάλο τραύμα. Όλοι, όμως, έχουμε τη δυνατότητα να σηκωθούμε και να επανακάμψουμε».