ΠΩΣ ΕΚΟΨΕ ΤΗ ΖΑΧΑΡΗ ΜΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑ ΤΟΥ OW

Η ζάχαρη είναι εθιστική, βρίσκεται παντού και μας βλάπτει. Ένας οδηγός (από την προσωπική μου εμπειρία) για το πώς να ζήσεις χωρίς ζάχαρη – και να χαίρεσαι γι’ αυτό.

Έγινε κάπως απρόσμενα, χωρίς πολύ κόπο αλλά με πίστη στον στόχο. Η απόφαση ελήφθη ξαφνικά, όταν μετά από μια (ευτυχώς σύντομη) περίοδο κατανάλωσης πολλών γλυκών, αποφάσισα ότι δεν πάει άλλο. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ σοβαρά (ενδεχομένως γιατί δεν μου είχε χρειαστεί), αλλά έφτασε η στιγμή που το αποφάσισα: ήρθε η ώρα να κόψω τη ζάχαρη.

Υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ότι η ζάχαρη είναι τοξική. Κρύβεται σε πάρα πολλά τρόφιμα και γενικά ανήκει στις τροφές που καλό θα ήταν να βγάλουμε από τη διατροφή μας. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι είναι εθιστική, δεν μας προσφέρει τίποτα ουσιαστικό και δύσκολα μας αφήνει να την αποχωριστούμε.

Από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες χωρίς ζάχαρη, είδα διαφορά στην ενέργειά μου. Αρχικά, δεν μπορούσα να εξηγήσω αυτή την αλλαγή, μιας και δεν είμαι ο άνθρωπος που έχει ανεξάντλητα αποθέματα ενέργειας.

Πρώτα το κατάλαβα στον οργανισμό μου και μετά το έψαξα λίγο περισσότερο. Πράγματι, έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε πιο κουρασμένοι και λιγότερο σε εγρήγορση. Αυτό συμβαίνει γιατί η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης αναστέλλει την παραγωγή της ορεξίνης, μιας χημικής ουσίας στον εγκέφαλο που διεγείρει το αίσθημα της εγρήγορσης. Όσο περισσότερη ζάχαρη τρώμε, τόσο πιο νυσταγμένοι αισθανόμαστε.

iStock

Μερικά tips (από την προσωπική μου εμπειρία) για να απαλλαγείτε από τη ζάχαρη

Βήμα #1: Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός

Για μένα, το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν η απόφαση. Από εκεί κι έπειτα, όλα μπαίνουν σε ένα πρόγραμμα. Το θέμα είναι να αναλογιστείς γιατί θέλεις να το κάνεις. Όπως σε όλα τα πράγματα, θέτοντας έναν στόχο μπορείς πολύ πιο εύκολα να φτάσεις σε αυτόν. Σκέψου γιατί θέλεις να κόψεις τη ζάχαρη. Είναι θέμα υγείας; Θέλεις να χάσεις κιλά; Ή απλώς αποφάσισες ότι δεν σου προσφέρει κάτι (γιατί όντως δεν σου προσφέρει);

Βήμα #2: Τι τρώμε τώρα αντί για γλυκό;

Το επόμενο βήμα είναι η αντικατάσταση της ζάχαρης και γενικά των γλυκών. Από όπου μπόρεσα να την αφαιρέσω, το έκανα, όπως για παράδειγμα από τον καφέ. Προσωπικά, δεν χρησιμοποιώ υποκατάστατα ζάχαρης (επομένως δεν έχω άποψη), αλλά προτιμώ τρόφιμα με φυσικά σάκχαρα, όπως είναι τα φρούτα. Τα σπιτικά γλυκά χωρίς ζάχαρη είναι επίσης μια λύση, και υπάρχουν πολλές επιλογές, όπως είναι το nicecream χωρίς ζάχαρη ή το κέικ με ξερά σύκα που έχει φτιάξει για το OW ο Στέλιος Παρλιάρος.

Βήμα #3: Επιτρέπω στον εαυτό μου να τρώει ζάχαρη όποτε το επιθυμήσει

Εντάξει, για να πούμε την αλήθεια δεν του επιτρέπω να τρώει κάθε φορά που θέλει. Αλλά αν μια επιθυμία είναι πολύ έντονη, δεν θα την αφήσω να καταπιεστεί. Για μένα είναι σημαντικό να ξέρω ότι όποτε θελήσω να φάω λίγη ζάχαρη, μπορώ να το κάνω. Προφανώς θα υπάρξουν και μέρες που θα θελήσω να πιώ ένα κοκτέιλ ή να φάω ένα γλυκό. Και τότε πρέπει να γίνει. Για να μην γίνει στην υπερβολή του στο μέλλον.

iStock

Βήμα #4: Το σπιτικό φαγητό είναι το κλειδί

Ακριβώς επειδή η ζάχαρη κρύβεται σχεδόν παντού, μαζί με την απόφαση να κόψεις τη ζάχαρη εμμέσως πλην σαφώς αποφασίζεις ότι θα μαγειρεύεις περισσότερο στο σπίτι σου. Έτσι, θα γνωρίζεις τα υλικά και τις πρώτες ύλες που βάζεις, αλλά και τις ποσότητες αυτών. Τρώγοντας έξω δεν ξέρεις ποιο φαγητό μπορεί να περιέχει ζάχαρη, γι’ αυτό καλό θα ήταν να προτιμάς την κατανάλωση φαγητών που έχεις κάνει με τα χεράκια σου.

Βήμα #5: Γυμναστική, γυμναστική, γυμναστική

Όσο παράλογο κι αν ακουστεί, αντικατέστησα τα γλυκά με τη γυμναστική. Με έναν τρόπο, προσφέρουν και τα δύο ένα είδος χαράς ή ευχαρίστησης (για διαφορετικούς λόγους το καθένα). Η άσκηση σε βοηθάει να αγαπήσεις όχι μόνο το σώμα σου, αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό. Και αυτός είναι ένας καλός λόγος για να κάνεις πέρα τη ζάχαρη.

Αν τίποτα από τα παραπάνω δεν σε βοήθησε, σεβαστό. Η απεξάρτηση ακόμα και από εθισμούς που φαινομενικά θεωρούνται απλοϊκοί δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μέχρι να βρεις τους δικούς σου μηχανισμούς, που θα σε βοηθήσουν να αποτραβηχτείς από ό,τι σε βλάπτει πραγματικά.

Εγώ, πάντως, κάθε φορά που τρώω γλυκό μπορώ πλέον να καταλάβω τη φράση που από μικρή θυμάμαι να λέει ο πατέρας μου: «Είναι σκέτη ζάχαρη».