5 ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ

Μπορεί να έχεις ακούσει ότι το αλάτι δεν κάνει καλό. Ποιοι είναι όμως οι πιο διαδεδομένοι μύθοι σχετικά με την πρόσληψη αλατιού ή νατρίου;

«Πόσο αλάτι να βάλω;» «Όσο πάρει». «Υπολόγισε με το μάτι». Με τις ασαφείς αυτές οδηγίες μαγειρικής, το φαγητό άλλοτε έβγαινε ανάλατο και άλλοτε αλμυρό. Αποφάσισα, λοιπόν, να μην χρησιμοποιήσω ποτέ ξανά αλάτι, για να ξεμπερδεύω. Έτσι, εδώ και χρόνια στο σπίτι μου δεν υπάρχει το συγκεκριμένο καρύκευμα.

Η μικρή αυτή αλλαγή με βοήθησε όχι μόνο να ανακαλύψω την πραγματική γεύση πολλών τροφών, αλλά και να περιορίσω το delivery, μιας και πλέον όλα μου φαίνονται… λύσσα.

Ίσως είναι μία από τις λίγες καλές συνήθειες που έχω καταφέρει να διατηρήσω τόσο καιρό. Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, αν λάβουμε υπόψη μας τον τεράστιο αριθμό επεξεργασμένων τροφίμων που έχουν κατακλύσει την αγορά και «κρύβουν» αλάτι στα συστατικά τους.

iStock

Γιατί χρειάζεται να περιορίσουμε το αλάτι;

Σε κανονικές συνθήκες, τα νεφρά μας είναι σε θέση να ρυθμίζουν τα επίπεδα νατρίου και νερού στο αίμα μας. Ωστόσο, η υπερβολική πρόσληψη αλατιού μπορεί να διαταράξει αυτήν την ισορροπία.

«Η άνοδος των επιπέδων νατρίου έχει ως αποτέλεσμα το σώμα μας να συγκρατεί περισσότερο νερό και να αυξάνεται το εξωκυττάριο υγρό και ο όγκος αίματος. Κατά συνέπεια, αρχίζει να αυξάνεται η πίεση στα αιμοφόρα αγγεία και η καρδιά χρειάζεται να εργαστεί πιο σκληρά. Έτσι, με την πάροδο του χρόνου αυτή η επιπλέον πίεση μπορεί να οδηγήσει σε σκλήρυνση των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων και σε αύξηση του κινδύνου υπέρτασης, καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικού», προειδοποιεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πληροφόρησης για τα Τρόφιμα.

Δυστυχώς, η μέση κατανάλωση αλατιού στην Ελλάδα εξακολουθεί να είναι υψηλή και αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου υπέρτασης. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η υπέρταση είναι μεταξύ των τριών πρώτων παραγόντων που ευθύνονται για το μεγαλύτερο μέρος της νοσοεπιβάρυνσης στη χώρα μας. Γι’ αυτό έστω και λίγο λιγότερο αλάτι, σημαίνει περισσότερη υγεία.

Pexels Monicore

5 μύθοι και τι ισχύει πραγματικά

Παρά τα όσα διαβάζουμε για την ανάγκη περιορισμού της πρόσληψης αλατιού, στο μυαλό μας υπάρχουν αρκετές λανθασμένες αντιλήψεις, που κάπως δυσκολεύουν την προσπάθειά μας.

Μύθος #1: Όταν κάνει ζέστη, χρειαζόμαστε περισσότερο αλάτι

Ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας μέρας με υψηλή θερμοκρασία, η ποσότητα νατρίου που χάνουμε με τον ιδρώτα δεν είναι τόσο μεγάλη, ώστε να χρειαζόμαστε περισσότεροι αλάτι στο φαγητό μας. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να παρουσιάσουμε έλλειψη σε νάτριο, μιας και υπάρχει σε τόσα πολλά τρόφιμα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι περισσότερο νερό.

Μύθος #2: Το θαλασσινό αλάτι είναι καλύτερο από το κλασικό επιτραπέζιο

Επειδή κάτι είναι «φυσικό» δεν σημαίνει ότι μπορούμε να το καταναλώνουμε ανεξέλεγκτα ή ότι δεν μπορεί να έχει αντίκτυπο στην υγεία μας. Αυτό που μας επηρεάζει είναι το νάτριο, που υπάρχει ούτως ή άλλως. Βέβαια, να επισημάνουμε επίσης ότι το φυσικό θαλασσινό αλάτι συνήθως περιέχει μικρότερη ποσότητα νατρίου σε σχέση με το επεξεργασμένο, ενώ διατηρεί κάποια από τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά που χάνονται όταν υφίσταται επεξεργασία.

Pexels Cottonbro

Μύθος #3: Το αλάτι που προστίθεται κατά το μαγείρεμα είναι η κύρια πηγή πρόσληψης νατρίου

«Είναι μια διαδεδομένη παρανόηση ότι μπορούμε να περιορίσουμε την πρόσληψη αλατιού, αφαιρώντας απλώς το αλάτι από το τραπέζι», αναφέρει ο ΕΦΕΤ. Περίπου το 80% του νατρίου στη διατροφή μας προέρχεται από τα επεξεργασμένα τρόφιμα και τα έτοιμα γεύματα. Μόλις το 10-15% του αλατιού που προσλαμβάνουμε προστίθεται στο τραπέζι ή κατά το μαγείρεμα.

Μύθος #4: Χωρίς αυτό, το φαγητό δεν έχει γεύση

Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή νιώθουμε αισθητά την έλλειψη αλατιού και το φαγητό μάς φαίνεται άνοστο. Ωστόσο, οι γευστικοί κάλυκες γρήγορα προσαρμόζονται και ανακαλύπτουμε ένα ευρύ φάσμα γεύσεων που τόσο καιρό αγνοούσαμε.

Μύθος #5: Τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι είναι αλμυρά

Ναι, τα περισσότερα είναι, αλλά υπάρχουν και τρόφιμα που η αλμυρή γεύση καλύπτεται, καθώς στο προϊόν προστίθενται γλυκαντικές ουσίες. Είναι, επομένως, πολύ σημαντικό να διαβάζουμε τις ετικέτες των τροφίμων και να ελέγχουμε την περιεκτικότητά τους σε νάτριο.