ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ ΜΕ ΞΕΝΑΓΟ ΜΙΑ ΝΤΟΠΙΑ

Δεν είναι εύκολο να ταξιδέψεις στη Βενετία χωρίς πέσεις πάνω σε ένα σωρό τουριστικές παγίδες. Είναι πιθανό, ωστόσο, να τις αποφύγεις αν έχεις προετοιμαστεί καλά ή ακόμα καλύτερα αν ταξιδεύεις παρέα με ντόπιο. Ακολουθεί ένα ταξίδι που κάναμε σαν ταξιδιώτες αλλά και σαν... Βενετσιάνοι και το ευχαριστηθήκαμε πολύ. Ένα ταξιδιωτικό ανάγνωσμα ως ελάχιστο αντίβαρο στην ανισορροπία των ημερών.

Ποτέ δεν είχα σκεφτεί να επισκεφθώ τη Βενετία. Λίγο οι πλημμύρες της, λίγο περισσότερο ο υπερτουρισμός που τη βαραίνει, σε συνδυασμό με την εικόνα των γιγάντιων κρουαζιερόπλοιων και τους αχόρταγους τουρίστες της μιας μέρας, μόνο ελκυστικά δεν μου φαίνονταν όλα αυτά για να οργανώσω ένα ταξίδι στα λημέρια της.

Ποτέ μη λες ποτέ, όμως. Γιατί και ταξίδεψα στη Βενετία (παρακινημένη από μια καλή φίλη κατά το ήμισυ Βενετσιάνα), και τη γνώρισα εντός και εκτός τουριστικής πεπατημένης (υπάρχουν και τα must-see αξιοθέατα της πόλης που, ναι, είναι τουριστικά), και την ευχαριστήθηκα πολύ – για όλους τους λόγους εκείνους που αξίζει πραγματικά να πάει κανείς στη Βενετία, να την περπατήσει και να την εξερευνήσει.

Οι απαραίτητες συστάσεις

Κική Βασσάλου

Όσο δύσκολο, ίσως και αφόρητο, κι αν είναι να μένει κάποιος σε έναν από τους πλέον δημοφιλείς προορισμούς αυτού του κόσμου (εδώ γίνεται δύσκολο για τους Αθηναίους του κέντρου, δεν θα γινόταν για τους Βενετσιάνους), άλλο τόσο γοητευτικό παραμένει να ξυπνάς το πρωί και να χαζεύεις τις γόνδολες που περνούν από το κανάλι που βλέπει το παράθυρό σου.

Κι έπειτα, να κυκλοφορείς ανάμεσα σε ιπποτικά σπίτια και παλάτια που μετρούν κάμποσους αιώνες ζωής· να ανεβοκατεβαίνεις καρτποσταλικές γέφυρες· να ζεις και να δουλεύεις εκεί που ο μισός πλανήτης ονειρεύεται να περάσει έστω και λίγες ώρες στη ζωή του. Και, πράγματι, είναι, όπως και να το κάνουμε.

Άλλωστε, η Βενετία δεν ήταν πάντοτε –ούτε και είναι μόνο– τουριστικός προορισμός. Η πόλη που είναι χτισμένη πάνω σε ένα αρχιπέλαγος 118 μικρών νησιών που χωρίζονται από 177 κανάλια και ενώνονται μεταξύ τους με 409 γέφυρες, φιλοξενεί ανάμεσα στους κατοίκους της και μια πολυάριθμη φοιτητική κοινότητα που την κρατά ιδιαίτερα ζωντανή καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Είναι επίσης η έδρα του παλαιότερου κινηματογραφικού φεστιβάλ του κόσμου, της Mostra Internazionale d'Arte Cinematografica di Venezia, αλλά και μιας από τις μεγαλύτερες εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, της περίφημης Μπιενάλε της Βενετίας, που πραγματοποιείται κάθε δυο χρόνια στο Arsenale και στα Giardini.

Sightseeing στη Βενετία

Κική Βασσάλου

Η Μπιενάλε του '22 ήταν και η αφορμή της δική μας επίσκεψης στην πόλη, αν και η περιήγηση και μόνο στη Βενετία (χωρίς απαραιτήτως να έχει Μπιενάλε), σε συνδυασμό με την επίσκεψη σε όσα μουσεία και γκαλερί αντέχει κανείς, είναι σαν ένα δεύτερο ταξίδι στην ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης και αρχιτεκτονικής. Και όχι μόνο.

Τόπος εμπορίου τα παλιά τα χρόνια της μεγάλης (αυτοκρατορικής) ακμής της, με τα υφάσματα και τα μπαχαρικά από τη μακρινή Ανατολή να κάνουν μια πρώτη στάση εδώ πριν αναχωρήσουν για την υπόλοιπη Ευρώπη, διαχρονικός τόπος παραθερισμού για το διεθνές τζετ σετ στο κοσμοπολίτικο νησάκι Λίντο (Lido) και στα μεγάλα πολυτελή ξενοδοχεία της, τόπος έμπνευσης και δημιουργίας – από τον Σαίξπηρ μέχρι τον Τόμας Μαν και τον Βισκόντι, σε τούτη τη γωνιά της Ιταλίας δεν χορταίνεις την τέχνη, την ιστορία και, οπωσδήποτε, τις βόλτες και το χάζι τριγύρω.

Κική Βασσάλου

Εκκινώντας από τα βασικά αξιοθέατα της πόλης, είναι εκ των ων ουκ άνευ το πέρασμα από την πλατεία του Σαν Μάρκο (Piazza San Marco), η φωτογραφία στη γέφυρα του Ριάλτο (Ponte di Rialto) και η περατζάδα στο Μεγάλο Κανάλι (Canal Grande). Όπως και για τους λάτρεις της τέχνης, η επίσκεψη στο Guggenheim για τη σύγχρονη εκδοχή της και στην Gallerie dell'Accademia για την πιο σημαντική συλλογή βενετσιάνικης ζωγραφικής από τον 14ο έως τον 18ο αιώνα. Δημοφιλή και must όλα τα παραπάνω, σημειώστε τα.

Αυτά που ξέρουν οι Βενετσιάνοι

Σημειώστε, όμως, και μερικές ακόμα βόλτες εκτός τουριστικού ραντάρ ή τελοσπάντων, μερικές βόλτες που αγαπούν οι ντόπιοι και όπου μπορείτε να αποφύγετε την κίνηση και την πολυκοσμία των κεντρικών San Marco και San Polo.

Κική Βασσάλου

Πρακτικές συμβουλές για να περιηγηθείς στη Βενετία

Πριν πάρουμε τους δρόμους, όμως, ας πούμε λίγα ακόμα πρακτικά και απαραίτητα για την καλύτερη κατανόηση της ζωής (και της επίσκεψης) στη Βενετία. Η πόλη αποτελείται από επτά διαμερίσματα, τα λεγόμενα sestieri.

Εδώ η μετακίνηση γίνεται είτε με τα πόδια (κυρίως με τα πόδια), είτε με σκάφη, βαπορέτα και γόνδολες – ό,τι τραβάει η όρεξή σας και αντέχει η τσέπη σας. Άνετα παπούτσια και backpack αντί για βαλίτσες με ροδάκια είναι τα προτεινόμενα αξεσουάρ του ταξιδιού, δεδομένου ότι αποκλείεται να μην περπατήσετε πολύ, να μην ανεβοκατεβείτε γέφυρες και να μην σας κουράσουν τα πλακόστρωτα.

Έχει και τα καλά του όμως αυτό. Η Βενετία έχει διαφορετική ακουστική από κάθε άλλη πόλη, καθώς απουσιάζουν οι ήχοι από τα αυτοκίνητα και αν συνέβαινε το ίδιο και με τους ήχους από τις μηχανές των πάσης φύσεως σκαφών που κυκλοφορούν στα κανάλια της, θα μιλούσαμε για μια από τις πιο ήσυχες πόλεις της Ευρώπης. Κάπως έτσι θα ήταν στη διάρκεια της καραντίνας, φαντάζομαι, όταν καθάρισαν τα νερά και εμφανίστηκαν ξανά ψάρια στα κανάλια της. Παλιά, λέει, οι Βενετσιάνοι κολυμπούσαν στα κανάλια.

Κική Βασσάλου

Σήμερα, πάλι, αυτό μοιάζει αδύνατο, δεδομένου ότι όλες οι μεταφορές και οι μετακινήσεις στις πόλεις γίνονται είτε πεζή είτε εν πλω, με σκάφη που ανήκουν από την πυροσβεστική και την αστυνομία, μέχρι τους μανάβηδες και αυτούς που αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας μετακομίσεις. Αναπόφευκτα μαύρα, λοιπόν, τα νερά της Βενετίας. Μαύρα άλλα πάντα ελκυστικά.

Και αν δεν έχετε μπάτζετ για παραδοσιακή βόλτα ή απλώς δεν έχετε το ταίρι σας μαζί, υπάρχει και η «γόνδολα των φτωχών» που λένε οι Βενετσιάνοι, δηλαδή, όλες εκείνες οι μαύρες γόνδολες που παίρνουν μια δεκαριά επιβάτες και σας μεταφέρουν, έναντι χαμηλού αντιτίμου, από τη μια μεριά του Μεγάλου Καναλιού στην άλλη, στα σημεία όπου δεν υπάρχουν γέφυρες. Τις επιλέγετε τόσο για την εμπειρία (και τη φωτογραφία) όσο και για να γλιτώσετε χρόνο.

Το γκέτο, οι κήποι και τα στέκια των φοιτητών

Κική Βασσάλου

Στη Βενετία σαν Βενετσιάνοι σημαίνει, όπως είπαμε και παραπάνω, ότι απομακρυνόμαστε από τα San Marco και San Polo και κινούμαστε στα υπόλοιπα sestieri. Το Castello είναι από τις πλέον λαϊκές γειτονιές της Βενετίας, εξευγενισμένο αρκετά καθώς στα όριά του φιλοξενείται η Μπιενάλε, αλλά με πάμπολλους μόνιμους κατοίκους ακόμα και μικρά τοπικά καταστήματα και bocori –τα περισσότερα στην via Garibaldi– που αξίζει να επισκεφθείτε.

Κική Βασσάλου

Τι είναι τα bocori; Όλα αυτά τα all day μαγαζιά που δεν είναι ούτε μπαρ ούτε εστιατόρια και σερβίρουν aperitivo με πάσης φύσεως cicchetti – μεζεδάκια δηλαδή φτιαγμένα με αλλαντικά, τυριά, ψάρια και θαλασσινά. Μια στάση που θα κάνετε σε πάμπολλα σημεία της πόλης, κάθε φορά που θα σας ανοίγει η όρεξη για λίγο αλκοόλ και πολύ μεζέ ή το αντίθετο. Το κλασικό spritz παρεμπιπτόντως στη Βενετία, δεν κοστίζει πάνω από 5 ευρώ στα περισσότερα μαγαζιά της πόλης (σημειώστε το και αυτό).

Στο Castello επίσης θα δείτε τον παλαιότερο καθεδρικό της Βενετίας, ονόματι Basilica di San Pietro di Castello, θα κάνετε μια μεγάλη βόλτα στους κήπους Giardini, από τα ελάχιστα πράσινα σημεία της πόλης, στο Arsenale, αλλά και στο πολύ ενδιαφέρον παρακείμενο Ιστορικό Ναυτικό Μοσυείο (Museo Storico Navale).

Κική Βασσάλου

Έτερη άκρως ενδιαφέρουσα βόλτα, είναι στο Cannaregio, άλλη μια γειτονιά με πολλούς μόνιμους κατοίκους λόγω της εγγύτητάς της στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, Stazione di Venezia Santa Lucia, που στεγάζεται σε ένα αλλιώτικο –συγκριτικά με όλα τα υπόλοιπα– κτίριο φασιστικής αρχιτεκτονικής από τα χρόνια του Μουσολίνι.

Στην περιοχή αυτή όμως αξίζει πολύ περισσότερο να έρθετε για να περιηγηθείτε στο παλαιότερο εβραϊκό γκέτο όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και ολόκληρου του κόσμου, η δημιουργία του οποίου μας πηγαίνει πίσω στα 1516. Πρόκειται για μια περίκλειστη γειτονιά, μεγάλης ιστορικής σημασίας, με κυρίαρχο ακόμα και σήμερα το εβραϊκό στοιχείο σε κτίρια και μαγαζιά. Εδώ κοντά και το εστιατόριο και jazz club Laguna Libre για παραδοσιακή βενετσιάνικη κουζίνα, μεγάλη ποικιλία σε κρασιά και απίθανα διασκεδαστικά live. Επίσης η πολύ καλή Pizzeria Ae Oche Santa Lucia.

Κική Βασσάλου

Τα sestieri Dorsoduro και Santa Croce, τέλος, είναι οι περιοχές των πανεπιστημίων και των φοιτητών της Βενετίας. Κέντρο απόκεντρο, με πανέμορφα μικρά cafe, εστιατόρια, φούρνους, μπουτίκ και βιβλιοπωλεία – δυο γειτονιές που αξίζει να χαθείς στους δρόμους και στα σοκάκια τους και να εναλλάσσεις τους cappuccino με τα aperol και τα νόστιμα γλυκά και αλμυρά συμπαρομαρτούντα κατά το δοκούν.

Σημειώστε εδώ την σούπερ δημοφιλή πλατεία Campo Santa Margherita στην καρδιά του Dorsoduro για φαγητό, ποτό και πολύ πολύ χάζι. Σημειώστε επίσης το εστιατόριο Al Nono Risorto στο Santa Croce, με τυπικό βενετσιάνικο φαγητό και μια ωραία μεγάλη αυλή για τις μέρες που το επιτρέπει ο καιρός. Και το επίσης καλό La Bitta Venezia στο Dorsoduro για τις μέρες που αποζητάτε περισσότερη ζεστασιά. Κράτηση απαραίτητη!