ΠΟΤΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΣΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟ;
Ένα συχνό ερώτημα που βασανίζει τους χωρισμένους γονείς οι οποίοι έχουν ξεκινήσει μια νέα προσωπική ζωή είναι το «πότε να τον/την γνωρίσω στα παιδιά;». Μία συστημική ψυχοθεραπεύτρια επιχειρεί να δώσει απάντηση και, τελικά, μας θέτει ενώπιον νέων ερωτημάτων.
Πότε να τον/την γνωρίσεις στα παιδιά; Οι άνθρωποι συχνά έρχονται στον θεραπευτή με ερωτήματα που τους εγκλωβίζουν, είτε επειδή τίθενται ως διλήμματα, είτε επειδή τίθενται με τέτοιον τρόπο που επιζητούν τη διαχείριση μιας κατάστασης μέσω μιας ορθής απάντησης, μιας συνταγής που θα τους έχει δοθεί από τον θεραπευτή και θα πρέπει να ακολουθήσουν πιστά.
Ένα τέτοιο συχνό ερώτημα αφορά στο πότε πρέπει να γνωρίσει ο γονιός τον νέο του σύντροφο στα παιδιά του, μετά από ένα διαζύγιο. Ο θεραπευτής έχει να διευρύνει το ερώτημα, ώστε η απάντηση που θα δώσει ο ίδιος ο άνθρωπος να είναι προσωπική και με καλούς όρους για τη δική του ζωή. Ταυτόχρονα, έχει να μιλήσει με τέτοιον τρόπο, ώστε να δίνει ο ίδιος κριτήριο στον θεραπευόμενο για μια καλή απάντηση.
Ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν πρώτα
Οι ισορροπίες μετά το διαζύγιο είναι δύσκολες, πρακτικά και συναισθηματικά. Οι άνθρωποι είναι ματαιωμένοι, απογοητευμένοι και θυμωμένοι συχνά για πολύ καιρό μετά τη λύση ενός γάμου. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να ξέρει κανείς με ποιους όρους σχετίζεται με τον νέο σύντροφό του και γιατί θελει να τον γνωρίσει στα παιδιά του.
Η απάντηση εξαρτάται από το διάστημα που έχει περάσει από τον χωρισμό, από το αν έχει υπάρξει επίσημο διαζύγιο, αλλά και από το αν έχει υπάρξει ισορροπία με τη νέα κατάσταση μετά τον χωρισμό. Επιπλέον, έχει σημασία ποιον ρόλο θα έχει ο νέος σύντροφος στη ζωή του γονιού, γιατί τότε θα είναι ξεκάθαρος και ο τρόπος που θα τον παρουσιάσει στα παιδιά του, καθώς και ο βαθμός που θα εμπλέκεται στη ζωή της οικογένειας και των παιδιών.
Τα παιδιά και ο ρόλος του νέου συντρόφου
Συχνά τα παιδιά μετά το διαζύγιο γίνονται παράπλευρες απώλειες στην εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ των γονιών και καλούνται να αναπληρώσουν το κενό του συντρόφου ή να παρηγορήσουν τον γονιό τους.
Η διακεκριμένη ψυχαναλύτρια Φρανσουάζ Ντολτό υπογράμμιζε τη σημασία ενός άλλου ενηλίκου ο οποίος «θα εμπόδιζε την πολύ στενή και αποκλειστική σχέση του παιδιού με τον γονέα του» και την υπερεμπλοκή μαζί του. Η απόφαση λοιπόν για τη γνωριμία του συντρόφου στα παιδιά έχει ένα σημαντικό κριτήριο: ωφελεί σε κάτι τη λειτουργία της οικογένειας;
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο γονιός πρέπει να ζητήσει την άδεια των παιδιών του ή να νιώθει ότι θυσιάζει την προσωπική του ζωή για χάρη τους, γιατι σε οποιαδήποτε από τις δύο περιπτώσεις εμποδίζει την αυτονόμησή τους, αφού τους αποδίδει ευθύνη για τη δική του ζωή. Είναι σημαντικό όμως να σκεφτεί ο ίδιος πώς υπερασπίζεται τη δέσμευση σε μία σχέση και ποια άποψη θα ήθελε να διαμορφώσουν τα παιδιά του γι' αυτό.
Υπάρχει, στ' αλήθεια, εύκολη συνταγή;
Είναι διαφορετικό να ξέρουν τα παιδιά ότι υπάρχει ένας άνθρωπος στη ζωή των γονιών τους, που είναι σημαντικός, και διαφορετικό να έχουν σχέση μαζί του. Βασικό κριτήριο ως προς αυτό είναι η σοβαρότητα της δέσμευσης στη σχέση και το πώς ο ίδιος ο γονιός έχει επεξεργαστεί τα δικά του τραύματα και τη δική του πορεία στην προσωπική του ζωή.
Δεν μπορεί λοιπόν να υπάρξει μονοσήμαντη απάντηση στο ερώτημα «πότε μπορεί ένας γονιός να γνωρίσει τον νέο σύντροφό του στα παιδιά του», γιατί είναι πολλοί οι παράγοντες που πρέπει να συνεκτιμηθούν, ώστε να προκύψει μια πολύ προσωπική απάντηση που αντιστοιχεί σε μια πάρα πολύ σημαντική, κοντινή και προσωπική σχέση.
Η Αγγελική Σουμάνη είναι Ψυχολόγος MSc – Ψυχοθεραπεύτρια και Ειδική Εκπαιδευτικός.