Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ

Μια ομάδα μαθητών μάς δείχνει ότι το να κλείσουμε το κινητό τηλέφωνο είναι πιο εύκολο από όσο νομίζουμε και έχει να μας προσφέρει πολλά.

Ζούμε στην εποχή της τεχνολογικής επανάστασης. Ακόμα κι αν θέλουμε να την απαρνηθούμε, ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν το επιτρέπει. Η τεχνολογία είναι παντού. Υπάρχει στα αυτοκίνητα που οδηγούμε, στο «σύννεφο» όπου αποθηκεύονται τα δεδομένα μας, στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα που καταναλώνουμε, στις αγορές, στις κοινωνικές συναναστροφές μας. Η τεχνολογία καθορίζει πλέον τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε, που διαμορφώνουμε άποψη, που σχετιζόμαστε. Και ίσως το πιο συνηθισμένο εργαλείο της να είναι το κινητό μας τηλέφωνο.

Ας σκεφτούμε το εξής: Ανησυχούμε για το αν τα παιχνίδια στον υπολογιστή επηρεάζουν τα παιδιά και εκφράζουμε την αποδοκιμασία μας με αναρτήσεις σε Twitter και Facebook. Μιλάμε για την αρνητική επίδραση των κοινωνικών δικτύων στην ψυχολογία μας, ενώ την ίδια ώρα σκρολάρουμε ασταμάτητα, ακόμα και στην τουαλέτα. Περπατάμε στον δρόμο και κοιτάμε το κινητό μέχρι να κουτουλήσουμε κάποιον περαστικό. Ποστάρω, άρα υπάρχω.

Το κλαμπ που κλείνει τα τηλέφωνα

Η τεχνολογία μάς έχει επιβληθεί σε τέτοιο βαθμό, που συχνά αναρωτιόμαστε ποιοι είμαστε εμείς, τα ταπεινά χαμομηλάκια, για να αντισταθούμε. Κάπου εδώ έρχεται μια παρέα νέων από το Μπρούκλιν να μας δώσει ένα μεταφορικό χαστούκι και να μας δείξει πως η απελευθέρωση από τα κοινωνικά δίκτυα και το κινητό τηλέφωνο είναι εφικτή και αξίζει.

Καλώς ορίσατε στο Luddite Club, ένα κλαμπ όπου τα μέλη κλείνουν smartphones και κινητά με πλήκτρα, και περνούν χρόνο μεταξύ τους. Ο σύλλογος ιδρύθηκε από τη Logan Lane, μαθήτρια του λυκείου Murrow, και πήρε το όνομά του από τον Ned Ludd, τον λαϊκό εργάτη κλωστοϋφαντουργίας που υποτίθεται ότι ενέπνευσε το περίφημο κίνημα των Λουδιτών (μια εργατική εξέγερση που ξεκίνησε από το Νότινγκαμ και διήρκεσε περίπου από το 1811 ως το 1816).

Όπως λέει η ίδια σε συνέντευξή της, όλα ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια του lockdown, όταν η χρήση που έκανε στα social media ξεπέρασε το φυσιολογικό. «Με είχαν απορροφήσει. Αν είχα μια καλή φωτογραφία, δεν μπορούσα να μην τη δημοσιεύσω». Τελικά, εξαντλημένη από τη συνεχή έκθεση σε τέλειες selfies στο Instagram, αποφάσισε να διαγράψει την εφαρμογή και μετά να κλείσει το κινητό της τηλέφωνο σε ένα κουτί.

Για πρώτη φορά, αναφέρει, βίωσε τη ζωή στην πόλη ως έφηβη χωρίς iPhone. Δανείστηκε μυθιστορήματα από τη βιβλιοθήκη και τα διάβασε στο πάρκο. Έπαιρνε το μετρό και άρχισε να θαυμάζει τα όμορφα γκράφιτι στους δρόμους. Ξυπνούσε χωρίς ξυπνητήρι στις 7 το πρωί και δεν την έπαιρνε ο ύπνος με το κινητό στο προσκέφαλο.

«Δεν προοριζόμαστε για να είμαστε μονίμως κλεισμένοι μέσα σε κτήρια και να δουλεύουμε. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα τηλέφωνα δεν είναι η πραγματική ζωή. Όταν πήρα κινητό με πλήκτρα, τα πράγματα άλλαξαν. Άρχισα να χρησιμοποιώ το μυαλό μου, να παρατηρώ τον εαυτό μου ως άνθρωπο», μοιράζεται μια άλλη μαθήτρια και μέλος της ομάδας, η Lola.

«Ποστάρεις κάτι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν παίρνεις αρκετά likes και μετά δεν νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει σε κανέναν», λέει άλλο μέλος της ομάδας.

iStock

Αφήνουμε (για λίγο) το κινητό

Με τις έρευνες να τονίζουν διαρκώς την αρνητική επίδραση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην ψυχική μας υγεία, αλλά και με τις αποκαλύψεις για τον τρόπο λειτουργίας που υιοθετούν οι πλατφόρμες αυτές (βάζοντας τα κέρδη πάνω από την ασφάλεια των χρηστών), ίσως το να ενταχθούμε κι εμείς σε μια ανάλογη ομάδα δεν είναι τόσο κακή ιδέα.

Παρά τη χροιά που έχει αποκτήσει σήμερα η λέξη Λουδίτες, εκείνοι δεν ήταν ενάντια στην τεχνολογία ή τη χρήσης της. Ήταν ενάντια στην υποβάθμιση της αξίας του εξειδικευμένου τεχνίτη, στα χαμηλά ημερομίσθια και στην εξαθλίωση του εργατικού δυναμικού. Η διαμαρτυρία τους ας λειτουργήσει ως υπενθύμιση ότι μπορούμε να ζούμε με την τεχνολογία, αρκεί να μην την αφήνουμε να διαμορφώνει άκριτα τη ζωή μας. Ας κλείνουμε το κινητό όταν είμαστε έξω στη φύση κι ας αντιστεκόμαστε σε όσους βάζουν τα χρήματα ή την ευκολία πάνω από τους ανθρώπους και τις αξίες τους.