ΠΩΣ ΕΝΑ ΔΩΜΑ 47 Τ.Μ. ΕΓΙΝΕ ΕΝΑΣ ΧΩΡΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΕΣΕΙΣ
Ένα δώμα στη Μαδρίτη απέκτησε ιδιαίτερο interior design, δημιουργώντας χώρους όπου μπορείς να κάνεις πολλά ή απλώς να μην κάνεις τίποτα.
Μου φαίνεται πάντα πολύ συναρπαστικό να βλέπω σε φωτογραφίες το «πριν» και το «μετά» μιας ανακαίνισης. Είναι ένας τρόπος να καταλάβεις πόσες δυνατότητες ενδέχεται να κρύβει ένας χώρος, που μπορεί κυριολεκτικά να μεταμορφωθεί και να «επεκταθεί» με έξυπνες λύσεις. Που σημαίνει να χωρέσει μεγαλύτερη άπλα και χρήσεις στα ίδια τετραγωνικά. Αυτό έχει συμβεί σε ένα δώμα 47 τ.μ. στην Puerta del Sol, μια κεντρική πλατεία της Μαδρίτης με έντονη τουριστική κίνηση.
Αν δεις, λοιπόν, φωτογραφίες από το «πριν», βλέπεις ένα δώμα με ξύλινη, επικλινή οροφή, που θα μπορούσες μάλλον εύκολα να συναντήσεις και στην Ελλάδα. Με ρουστίκ αποχρώσεις, έπιπλα χωρίς χαρακτήρα και μια αδιάφορη αισθητική. Σαν να βλέπεις το πρώτο διαμέρισμα ενός νεαρού ενήλικα στην ταράτσα μιας οικογενειακής πολυκατοικίας.
Το «μετά» έχει μια εντελώς διαφορετική εικόνα: το δώμα θυμίζει κάπως loft –ενώ τυπικά δεν είναι– με το κίτρινο χρώμα να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και να αποτυπώνεται στο νέο του όνομα: Casa Gialla, δηλαδή το «κίτρινο σπίτι».
Όχι πια ένα απλό δώμα
Τη μεταμόρφωση του χώρου ανέλαβε το αρχιτεκτονικό γραφείο Gon Architects, για λογαριασμό της ιδιοκτήτριας Ceci, μιας Ιταλίδας που αγαπά το ντιζάιν, την τεχνολογία και την καλή ζωή. Η φράση κλειδί του έργου είναι «il dolce far niente»: η χαρά του να μην κάνεις τίποτα! Στο OW έχουμε μιλήσει πολλές φορές όχι απλώς για τη χαρά, αλλά για την αναγκαιότητα της απραξίας. Αυτή την «τέχνη της βαρεμάρας», που έχει απασχολήσει από στοχαστές μέχρι και επιστήμονες, οι Ιάπωνες την ονομάζουν «boketto».
Πίσω στη Μαδρίτη, το «κίτρινο σπίτι» έγινε –όπως εξηγούν οι αρχιτέκτονες– «μια όαση αισιοδοξίας στην καρδιά της πόλης που σχεδιάστηκε για να την απολαμβάνει η Ceci, μόνη ή με παρέα. Ένα αστικό καταφύγιο που, σε αντίθεση με ένα σπίτι-μηχανή που είναι αποκλειστικά και μόνο λειτουργικό, συνιστά έναν χώρο με διάθεση παιχνιδιάρικη και αισθησιακή, ο οποίος επιτρέπει τη ραστώνη και αξιοποιεί τις αισθήσεις ως ένα ακόμα δομικό υλικό».
Η νέα διαρρύθμιση
Πριν την ανακαίνιση, το δώμα ήταν χωρισμένο σε έναν μικρό χώρο υποδοχής και δύο κρεβατοκάμαρες, χωρίς πολύ φως και καλό εξαερισμό.
Η πρώτη κίνηση που έγινε ήταν να καταργηθούν τα ενδιάμεσα χωρίσματα.
Η δεύτερη, να δημιουργηθούν έξυπνοι αποθηκευτικοί χώροι, οι οποίοι κρύβουν ή αποκαλύπτουν διαφορετικές χρήσεις κατά βούληση.
Ο πυρήνας της Casa Gialla είναι πλέον ένας παραλληλόγραμμος χώρος διαστάσεων 7x2,5 μέτρα, λουσμένος στο φως που μπαίνει όχι μόνο από τα παράθυρα αλλά και από φεγγίτες στην οροφή. Πίσω από τον κίτρινο τοίχο βρίσκεται ένα υπνοδωμάτιο και πλήρες μπάνιο.
Μέσα στον ενδιάμεσο τοίχο κρύβεται μια τροχήλατη «νησίδα» που μπορεί να τραβηχτεί και να χρησιμοποιηθεί ως πάγκος. Αν το προσέξεις, υπάρχουν ολόγυρα σημεία για να μαγειρέψεις, να δουλέψεις, ακόμα και να φιλοξενήσεις κόσμο, χάρη σε ένα επιπλέον κρεβάτι που κλείνει και γίνεται ένα με τον τοίχο.
Η πρωτότυπη βεράντα
Η βεράντα που υπήρχε αξιοποιήθηκε επίσης με ευρηματικό τρόπο. Μια ειδική κατασκευή που φαίνεται σαν χτιστός καναπές ανοίγει για να αποκαλυφθεί μια χτιστή μπανιέρα, στην οποία μπορείς κάλλιστα να δροσιστείς μια καυτή καλοκαιρινή μέρα.
Δίπλα, ένα υπαίθριο ντους είναι μια ακόμη απρόσμενη νότα στην καρδιά μιας μεγαλούπολης.
Η περιγραφή της αρχιτεκτονικής σύλληψης καταλήγει σε μια φανταστική εικόνα: «Είναι πιθανό η Ceci, ξαπλωμένη στο στρώμα που καλύπτει την μπανιέρα στη βεράντα ένα ζεστό απόγευμα του καλοκαιριού, να σκεφτεί μισοκοιμισμένη αυτό που είχε πει ο Μπιόυ Κασάρες στην Εφεύρεση του Μορέλ, ότι ο κόσμος είναι φτιαγμένος αποκλειστικά από αισθήσεις».