ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ; ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ένα ντοκιμαντέρ που μας ταξιδεύει στους παιδικούς αγώνες τριάθλου, αλλά και στην προσπάθεια ενός αθλητή με αναπηρία, γίνεται έμπνευση για μικρούς και μεγάλους.
Τι κάνεις, όταν η ζωή σού στερεί ένα μέλος του σώματός σου; Τη ζεις επεκτείνοντας τα όριά σου. Αυτή η φράση θα μπορούσε να συνοψίσει όλο το νόημα του ντοκιμαντέρ «Τα όριά μας», που βραβεύτηκε στο 40ό Φεστιβάλ του Μιλάνου, στον τελικό των 20 καλύτερων αθλητικών ταινιών από όλον τον κόσμο.
Θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι και η φράση που εκφράζει τον ίδιο τον πρωταγωνιστή της ταινίας, Γιάννη Χατζήμπεη, έναν τριαθλητή μαραθώνιων αποστάσεων (Ironman, όπως είναι γνωστό το άθλημα) με αναπηρία.
Μια ταινία για τα όρια
Το θέμα της ταινίας είναι εμπνευσμένο από την πραγματική ζωή του αθλητή και περιγράφει το ταξίδι μαζί με την επτάχρονη κόρη του και τον πεντάχρονο γιο του σε έναν από τους πρώτους τους αγώνες παιδικού τριάθλου. Ο πρωταγωνιστής θυμάται τον πιο δύσκολο αγώνα που έχει κάνει ποτέ, ένα Ironman: μια από τις πιο εξαντλητικές δοκιμασίες που μπορεί ν' αντέξει κανείς σε μια μέρα.
Έναν αγώνα που περιλαμβάνει 3,86 χλμ. κολύμβηση, 180 χλμ. ποδήλατο και τα 42 χλμ. ενός Μαραθωνίου. Πριν και μετά τους αγώνες, η ταινία εξερευνά πώς και εάν τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν αυτή την ιδέα του ακραίου τριάθλου, που τόσο πολύ γοητεύει τους μεγάλους.
Η πρόκληση του τριάθλου
Στο τηλέφωνο, ο Γιάννης Χατζήμπεης μου εξηγεί τι γοήτευσε εκείνον στο τρίαθλο. Γιατί διάλεξε αυτό το τόσο απαιτητικό άθλημα; «Πάντα μου άρεσαν τα σύνθετα και τα δύσκολα. Και παλιότερα, όταν ήμουν κολυμβητής, επέλεγα το πιο δύσκολο αγώνισμα, την πεταλούδα. Το τρίαθλο όμως είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Κάθε προσπάθεια εκεί είναι ένας άλλος αγώνας, έχεις πάντα να κάνεις με μια διαφορετική εμπειρία και πρέπει να προσαρμόζεις τον εαυτό σου σε αυτήν, καθώς αλλάζουν και οι συνθήκες (το νερό, ο αέρας, η θερμοκρασία). Αισθάνομαι ότι αυτή η εναλλαγή είναι μια πρόκληση και για το μυαλό μου. Με αναγκάζει να προσαρμόζομαι, να γίνομαι πιο έξυπνος, και αυτό μου αρέσει πολύ».
Θέλει, άραγε, να ξεπεράσει τα όριά του; Ή να αποδείξει κάτι; «Η λέξη “ξεπερνάω” για τα όριά μου δεν είναι σωστή κατά τη γνώμη μου. Διότι σηματοδοτεί ότι υπάρχουν όρια. Θα προτιμούσα τις λέξεις “ανακαλύπτω” ή “επεκτείνω” αυτά που θεωρώ ότι είναι τα όριά μου», απαντά.
«Στην πραγματικότητα, ήθελα να αποδείξω ότι είμαι ακόμη ζωντανός και ότι μπορώ να είμαι όρθιος και να αγωνίζομαι, να παίρνω ζωή. Ήθελα επίσης να λειτουργήσω και ως role model για τα παιδιά μου», λέει.
Ένα ντοκιμαντέρ για την προσπάθεια και τη συμπερίληψη
Τελικά, το ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Γιατζουζάκη γίνεται μια ευκαιρία για να παρακινήσει και να εμφυσήσει στα παιδιά και τους μεγάλους, εκτός από την έννοια της διαφορετικότητας, τις αξίες της οικογένειας, της φιλίας, της καταλυτικής επίδρασης του αθλητισμού και της προσπάθειας.
«Στην ταινία, τα παιδιά –και όχι μόνο– βλέπουν έναν καθημερινό άνθρωπο ο οποίος καταφέρνει να κάνει κάτι δύσκολο, κάτι που δεν κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι με αναπηρία. Το μήνυμα που παίρνουν είναι να μην μεμψιμοιρούν για όσα δεν έχουν. Αλλά το πιο βασικό μήνυμα είναι ότι μπορούν κι εκείνα να πετύχουν», λέει ο Γιάννης Χατζήμπεης. Για όλους αυτούς τους λόγους, το ντοκιμαντέρ ενδείκνυται για μαθητές, γι' αυτό και έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια ειδικών προβολών για σχολεία.
Μπορούμε να καταφέρουμε ό,τι θελήσουμε;
«Δεν ξέρω αν καταφέρνεις πάντα ό,τι θελήσεις, σίγουρα όμως μπορείς να προσπαθήσεις. Κι αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγνοούμε τα μηνύματα του σώματός μας και να το υπερβαίνουμε. Αυτά, πράγματι, είναι κάποια όρια που δεν πρέπει να ξεπερνάμε, διότι μπορεί να έχουμε ολέθριες συνέπειες.
»Τα “Όριά μας” είναι μια ταινία για την ουσία της ζωής, τη δύναμη της ελπίδας, τη σημασία της αποφασιστικότητας, της έμπνευσης και της αγάπης, και τον ρόλο που παίζουν αυτά όχι μόνο στον γιο μου, αλλά και σε τόσα άλλα παιδιά σε όλον τον κόσμο», ανέφερε η Γενική Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, Δέσποινα Χατζηβασιλείου-Τσοβίλη, κατά την προβολή της ταινίας στο Μιλάνο.
Η ίδια είναι μητέρα ενός αγοριού που πριν από 15 χρόνια, όταν ήταν 4 χρονών, έχασε το πόδι του σε ένα ατύχημα. «Το παιδί μου είχε μια τυχερή στιγμή στη ζωή του, τη γνωριμία του με τον Γιάννη Χατζήμπεη, έναν αθλητή που του λείπει ένα χέρι και που του δίδαξε πώς να ξεπερνάει τις δυσκολίες της κάθε στιγμής», συμπλήρωσε.
Το ντοκιμαντέρ «Τα Όριά μας» θα προβληθεί από την ΕΡΤ 2 την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, μετά τις 23:30, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρίες (3/12).
Προγραμματίζεται, επίσης, να γίνουν ειδικές προβολές στους κινηματογράφους Δαναός και Ατλαντίς για τους μαθητές των σχολείων.