ΠΩΣ ΝΑ ΒΡΑΣΕΙΣ ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Αν έχουμε μάθει ιταλικές ορολογίες για τα ζυμαρικά, όπως «pasta» και «al dente», γιατί να μην ακολουθήσουμε και τις συμβουλές Ιταλού νομπελίστα για οικονομία στο βράσιμο;

Είναι περιττό να εξηγήσουμε τη θέση που έχουν τα ζυμαρικά στην ιταλική κουζίνα. Χρειάζεται ωστόσο, να πούμε πως ό,τι λένε εκεί «pasta» δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε εμείς σπαγκέτι ή μακαρόνια.

Τα σπαγκέτι είναι pasta, η pasta όμως δεν είναι πάντα σπαγκέτι. Όλα έχουν να κάνουν με το σχήμα και spaghetto (ενικός του spaghetti) σημαίνει «σπάγκος».

Επίσης, η pasta είναι μείγμα λευκού αλευριού και νερού (χωρίς μαγιά ή άλλο αυξητικό παράγοντα) ή αβγών. Τα σπαγκέτι είναι από σιμιγδάλι σκληρού σίτου και νερό, ενώ κάποιες εκδόσεις έχουν και αβγά ή άλλα υλικά.

Τώρα που κάναμε τις διευκρινίσεις μας, πάμε και στην πρόταση που είχε να κάνει ο βραβευμένος με Νόμπελ Φυσικής Giorgio Parisi για το πώς μπορούν οι συμπατριώτες του (βλ. Ιταλοί) να γλιτώσουν λεφτά από το ρεύμα ή το αέριο, όταν βράζουν το αγαπημένο τους συστατικό.

Pasta και οικιακή οικονομία

Έγραψε πως τα ζυμαρικά μπορούν να μαγειρευτούν σε χαμηλή φωτιά, μόλις το νερό φτάσει σε σημείο βρασμού. Αρκεί να έχουμε τοποθετήσει το καπάκι.

O Parisi επικαλέστηκε και post του Alessandro Busiri Vici, τον οποίο οι Financial Τimes περιγράφουν ως γνωστό αρχιτέκτονα, με τρόπο που εξοικονομεί οκτώ λεπτά χρήσης αερίου/ρεύματος.

«Όταν το νερό φτάσει στο σημείο του βρασμού, πετάμε μέσα στην κατσαρόλα τα ζυμαρικά, περιμένουμε για δυο λεπτά και σβήνουμε την εστία, βάζοντας το καπάκι στο σκεύος. Έπειτα, περιμένουμε περίπου ένα ακόμα λεπτό». Και τελειώσατε.

Εντωμεταξύ και η Unione Italiane Food πρότεινε το «παθητικό μαγείρεμα» ή την απενεργοποίηση της θερμότητας κατά το μαγείρεμα ως τρόπο για να γλιτώσουμε έως και 47% της ενέργειας και των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Αυτό επιτυγχάνεται αν βάλουμε το καπάκι στην κατσαρόλα ενώ βράζει το νερό και αν χρησιμοποιούμε τη σωστή ποσότητα νερού.