ΝΗΣΙΑ ΑΖΟΡΕΣ: ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ

Πέντε μέρες δεν αρκούν για να απολαύσεις τη μαγεία του Σάο Μιγκέλ, του μεγαλύτερου από τα νησιά Αζόρες. Αρκούν, όμως, για να πάρεις μια γεύση και κυρίως το κίνητρο να επιστρέψεις στη «Χαβάη της Ευρώπης».

Μια «μείξη Χαβάης και Ελβετίας», τα «Νησιά των Γυπών», η «Χαβάη της Ευρώπης». Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που έχω ακούσει για το –όχι τόσο γνωστό– απομακρυσμένο αρχιπέλαγος που ξεχωρίζει στον Ατλαντικό Ωκεανό. Περίπου 2-3 ώρες από την Ευρώπη και 7-8 ώρες από τις ΗΠΑ. Τόσο απέχουν με το αεροπλάνο οι Αζόρες, ή, κατά την επίσημη ονομασία τους, η Αυτόνομη Περιοχή των Αζορών.

Η απόφαση για το ταξίδι στο συγκεκριμένο σύμπλεγμα νησιών του Ατλαντικού, που ανήκει στην Πορτογαλία, πάρθηκε ξαφνικά, αλλά επί της ουσίας προετοιμαζόταν εδώ και χρόνια. Όταν σε συζητήσεις με φίλους αναρωτιόμασταν πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτό το μακρινό αλλά ταυτόχρονα ειδυλλιακό ταξίδι στη χώρα των Αζορών, όπου το κλίμα χαρακτηρίζεται υπο-τροπικό, η υγρασία είναι κατά μέσο όρο στο 70%-80% και η ομίχλη τόσο πυκνή που μπορεί να μην σε αφήσει να δεις τίποτα.

Περίπου 3 μήνες αφότου γύρισα στην Ελλάδα, μπόρεσα επιτέλους να καταγράψω όσα συνέβησαν σε ένα από τα πιο ξεχωριστά ταξίδια που έχω κάνει. Κι αν ανήκεις σε αυτούς που δεν έχουν ακούσει ποτέ ούτε λέξη για τις Αζόρες, πρόκειται για συστάδα εννέα νησιών στο δυτικότερο σημείο της Πορτογαλίας, με το μεγαλύτερο νησί να απέχει περίπου 2,30 ώρες αεροπορικώς από το Πόρτο.

Πόσο ρισκάρεις ταξιδεύοντας στις Αζόρες

Πρόκειται για ένα θεωρητικά ασφαλές ταξίδι, αφού η εγκληματικότητα είναι σε αρκετά χαμηλά επίπεδα και η ζωή μοιάζει να κυλάει ήρεμα στα εννιά νησιά του συμπλέγματος. Ωστόσο, τη χρονική στιγμή που εμείς προγραμματίζαμε το ταξίδι στις Αζόρες θα μπορούσες να τη χαρακτηρίσεις και άκαιρη, ή τουλάχιστον όχι ιδανική.

Περίπου 3 μήνες πριν από την προγραμματισμένη μας επίσκεψη στο Σάο Μιγκέλ, το μεγαλύτερο νησί των Αζορών, υπήρχε αυξημένη σεισμική δραστηριότητα για αρκετές μέρες σε ένα άλλο νησί του νησιωτικού συμπλέγματος, το Σάο Ζόρζε. Πρόκειται για ηφαιστειογενή νησιά και –για πρώτη φορά από το 1808– οι φόβοι για έναν ισχυρό σεισμό ή μια ηφαιστειακή έκρηξη ήταν τόσο μεγάλοι, που πολλοί ντόπιοι  έφυγαν προσωρινά από το νησί ενώ οι αρμόδιοι μετέφεραν τους ηλικιωμένους και τους ευάλωτους κατοίκους στα λιγότερο επικίνδυνα μέρη του. Σε περίπτωση έκρηξης του ηφαιστείου στο Σάο Ζόρζε, ήταν άγνωστο το πώς θα επηρεάζονταν τα υπόλοιπα 8 νησιά.

Παρ’ όλα αυτά, δεν πτοηθήκαμε. Έπειτα από μια τριήμερη εξερεύνηση στο Πόρτο, πετάξαμε για Πόντα Ντελγάδα, την πρωτεύουσα του Σάο Μιγκέλ. Ενώ ξέραμε τι μας περίμενε –το πλάνο είχε γίνει ήδη από το Πόρτο–, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε το μέγεθος της ομορφιάς! Μοναδικά τοπία, κρατήρες ηφαιστείου, θερμές πηγές, λίμνες, τα ορμητικά νερά του Ατλαντικού και η μοναδική φυτεία τσαγιού στην Ευρώπη.

Φουμαρόλες στην τοποθεσία Furnas. Μαγδαληνή Γκόγκου

Οι εξωπραγματικές λίμνες και η απόκοσμη ομορφιά

«Οι Αζόρες βρίσκονται στο σημείο συνάντησης των τεκτονικών πλακών της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αφρικής, και μαρτυρούν τις δυνάμεις που διαμορφώνουν για πάντα τον πλανήτη μας», γράφει το Lonely Planet.

Μείναμε στο νησί για 5 πέντε ημέρες, αλλά δεν θα έλεγα ότι είναι αρκετές για να το εξερευνήσει κανείς όλο. Μπορείς, ωστόσο, να δεις τα κορυφαία σημεία του, αφού για να το διασχίσεις όλο από την ανατολική έως την δυτική του άκρη χρειάζεσαι με το αυτοκίνητο κάτι λιγότερο από 2 ώρες.

Ξεκινώντας από τη δυτική πλευρά του νησιού, βρεθήκαμε στο Sete Cidades: είναι ένας τεράστιος ηφαιστειακός κρατήρας διαμέτρου περίπου 4,8 χιλιομέτρων, που έχει χαρακτηριστεί ως ένα πραγματικό (αν και το λες και εξωπραγματικό) «κόσμημα» του αρχιπελάγους των Αζορών. Στον πυθμένα του ηφαιστειακού κρατήρα υπάρχουν δύο λίμνες, η Azul και η Verde. Αν τις κοιτάξεις από πάνω, μοιάζουν να σχηματίζουν το νούμερο 8. Ο αστικός μύθος λέει ότι έχουν αυτό το σχήμα εξαιτίας των λυγμών δύο εραστών, μιας πριγκίπισσας και ενός βοσκού, οι οποίοι αναγκάστηκαν να χωρίσουν για πάντα.

Η θέα από το σημείο «Miradouro da Vista do Rei» στις Sete Cidades. Μαγδαληνή Γκόγκου

Στο κεντρικό τμήμα του νησιού, η Lagoa da Fogo σου κόβει την ανάσα. Σε υψόμετρο 575 μέτρων, η λίμνη αυτή βρίσκεται πιο ψηλά από όλες τις υπόλοιπες του νησιού, ενώ η γύρω περιοχή προστατεύεται από κυβερνητικό κανονισμό που δεν επιτρέπει κατασκευές. Είναι μέσα στον κρατήρα ενός ανενεργού (σε αντίθεση με το Setes Cidades) ηφαιστείου, που σχηματίστηκε πριν από περίπου 15.000 χρόνια.

Η λίμνη Lagoa do Fogo. Μαγδαληνή Γκόγκου

Πηγαίνοντας λίγο πιο ανατολικά, βρίσκουμε τη Lagoa das Furnas και λίγο πιο δίπλα το πάρκο Terra Nostra, με τις θερμές πηγές σε θερμοκρασία περίπου 35-40°C και τα ιδιαίτερα φυτά. Αν βρεθείτε στην περιοχή, μην αμελήσετε να δοκιμάσετε το «Cozido nas caldeiras», ένα παραδοσιακό πιάτο που μαγειρεύεται στους κρατήρες των ηφαιστείων για επτά ώρες, ένα μέτρο κάτω από το έδαφος. Το πιάτο περιέχει διαφορετικά κρέατα, λουκάνικα και λαχανικά, κυρίως λάχανο, λαχανίδες και πατάτες.

Οι caldeiras, δηλαδή οι ηφαιστειακοί κρατήρες, βρίσκονται επίσης στη συγκεκριμένη περιοχή και αξίζουν πραγματικά μια επίσκεψη! Η βοή που βγαίνει από ορισμένους μάς τρομάζει και μας υπενθυμίζει το μεγαλείο της φύσης.

Και στις τρεις λίμνες υπάρχουν πολλά μονοπάτια πεζοπορίας που μπορεί να ακολουθήσει κανείς.

Το εργοστάσιο τσαγιού Chá Gorreana. Μαγδαληνή Γκόγκου

Η μοναδική φυτεία τσαγιού στην Ευρώπη

Το ταξίδι στο Σάο Μιγκέλ επιβάλλει επίσκεψη στην παλαιότερη και μοναδική σήμερα φυτεία τσαγιού στην Ευρώπη, το εργοστάσιο Chá Gorreana, το οποίο παράγει πράσινο και μαύρο τσάι. Μπορεί κανείς να περιηγηθεί στις φυτείες, όπου τα επίπεδα υγρασίας αυξάνονται υπερβολικά –σε βαθμό που εμείς νιώσαμε δυσφορία–, ή να απολαύσει δωρεάν μια κούπα τσάι με θέα τις φυτείες. Επίσης, μέσα στο εργοστάσιο μπορείς να πάρεις μια γεύση από τα στάδια παραγωγής του τσαγιού.

Η παρατήρηση φάλαινας είναι μία από τις πολλές δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις στις Αζόρες. Μαγδαληνή Γκόγκου

Οι θερμές πηγές του Ατλαντικού και τι να μην παραλείψετε

Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αζόρες δεν παύουν να είναι νησί! Από τη στιγμή που γύρισα, πολλοί με ρώτησαν αν κολύμπησα στον Ατλαντικό Ωκεανό. Ναι, απαντώ, αλλά όχι με τον τρόπο που το έχει κάποιος στο μυαλό του. Κολύμπησα στις θερμές πηγές του Ατλαντικού Ωκεανού, ένα μοναδικό φαινόμενο στη δυτική πλευρά του νησιού, σε ένα μέρος που ονομάζεται Termas da Ferraria. Πρόκειται για θερμές πηγές στον ωκεανό, που όμως δεν είναι ζεστές καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Ειδική εφαρμογή στο κινητό σε ενημερώνει για τις ώρες της ημέρας που το νερό είναι ζεστό.

Επιπλέον, δεν θα μπορούσα να ξεχάσω τη βόλτα μας στις καλλιέργειες ανανά, αφού το Σάο Μιγκέλ είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου οι ανανάδες καλλιεργούνται σε θερμοκήπια, και την παρατήρηση φάλαινας στον Ατλαντικό, σε απόσταση περίπου μίας ώρας από το νησί.

Οι φυτείες τσαγιού στο εργοστάσιο Gorreana Tea Factory. Μαγδαληνή Γκόγκου

Συνολικά, οι Αζόρες είναι ένας άλλος κόσμος: φουμαρόλες, καυτές πηγές, σπήλαια και γαλάζιες λίμνες που περιβάλλονται από δάση και πράσινα βοσκοτόπια στις πλαγιές των καλδέρων. Είναι η χαρά του πεζοπόρου και του φυσιολάτρη, αφού τα νησιά φημίζονται για τα μονοπάτια τους ανάμεσα σε κρατήρες ηφαιστείων που σήμερα έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σε ατμοσφαιρικές λίμνες.

Η επιστροφή στο Πόρτο ήταν γλυκόπικρη αλλά αναγκαία. Το δρομολόγιο έγινε με περίπου 3 ώρες ύπνο, μπόλικη ενέργεια, την υπόσχεση για επιστροφή στη «Χαβάη της Ευρώπης» και την ελπίδα αυτή να βγει αληθινή.