ΑΛΛΑΓΗ ΣΧΟΛΕΙΟΥ; 10 TIPS ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΩΔΥΝΑ

Η αλλαγή σχολείου είναι μια δύσκολη στιγμή για τα παιδιά, που καλούνται να προσαρμοστούν στο νέο σκηνικό της μαθητικής τους ζωής. Με τις συμβουλές της ψυχολόγου και ειδικής παιδαγωγού Δήμητρας Κουρή, η αλλαγή γίνεται όχι μόνο διαχειρίσιμη, αλλά και ωφέλιμη.

Η αλλαγή σχολείου είναι μια πρόκληση για τους μαθητές κάθε βαθμίδας, αλλά –όπως κάθε δυσκολία– φέρνει τα παιδιά πιο κοντά στην ωριμότητα και την ενδυνάμωση. Αρκεί οι γονείς να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να στηρίξουν με ενσυναίσθηση τα παιδιά τους, που καλούνται να προσαρμοστούν σε ένα νέο χωροταξικά και κοινωνικά περιβάλλον, με μεγαλύτερη πρόκληση αυτή της απώλειας των παλιών, καλών φίλων.

Ο δρόμος της απελευθέρωσης του παιδιού από τον φόβο μπροστά σε κάθε αλλαγή περνάει από τα μονοπάτια που χαράζουν οι γονείς με τα ίδια τους τα βήματα. Αν ο γονιός «κλαίει» μπροστά στις ανατροπές της ζωής και υψώνει απέναντί του βουνό τις δυσκολίες, είναι μάλλον απίθανο να στηρίξει το παιδί του. Χρειάζεται να αντλήσει μια γερή δόση αισιοδοξίας για να μεταφέρει στο παιδί το μήνυμα ότι η αλλαγή συχνά είναι ο προάγγελος μιας καλύτερης ζωής. Και, φυσικά, οι συμβουλές των ειδικών είναι πάντα καλοδεχούμενες.

Πώς να διαχειριστείτε την αλλαγή σχολείου

1. Επιστρατεύστε επιχειρήματα υπέρ του νέου σχολείου: Οι καλύτερες συνθήκες εκπαίδευσης, η μικρή απόστασή του από το σπίτι, οι αθλητικές ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες… Σε κάθε περίπτωση, αναζητήστε τη φωτεινή πλευρά της ζωής, χωρίς όμως να υπερβάλετε. Αν, για παράδειγμα, το παιδί σας πήγαινε σε ένα υψηλών προδιαγραφών σχολείο και για λόγους οικονομικούς θα γραφτεί στο δημόσιο σχολείο της περιοχής σας, θα ήταν ψέμα να μιλήσετε για σούπερ αθλητικές εγκαταστάσεις, αλλά θα βοηθούσε να τονίσετε την ευκαιρία να κάνει το παιδί σας φίλους από τη γειτονιά.

2. Ενημερώστε προσωπικά τον διευθυντή/διευθύντρια του σχολείου για τη στάση του παιδιού σας απέναντι στο γεγονός, ζητώντας του να ενημερώσει και το διδακτικό προσωπικό για τον «καινούργιο μαθητή», χωρίς φυσικά να στοχοποιήσει το παιδί με ειδική συμπεριφορά.

3. Αν το παιδί σας φοιτά στο δημοτικό, κλείστε άμεσα μια συνάντηση με τον δάσκαλο ή τη δασκάλα, προκειμένου να ανοίξετε έναν δίαυλο επικοινωνίας που θα μείνει ανοιχτός σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

iStock

4. Ενημερώστε το προσωπικό για τυχόν θέματα υγείας ή συμπεριφοράς του παιδιού σας που μπορεί να γίνουν αφορμή για στοχοποίησή του από μικρούς εκφοβιστές.

5. Ανοίξτε το σπίτι σας στους νέους συμμαθητές. Αυτού του τύπου τα καλέσματα προωθούν την κοινωνικότητα ακόμη και των πιο ντροπαλών παιδιών (σε μαθητές δημοτικού, η πρόσκληση αφορά και γονείς).

6. Μην είστε υπερπροστατευτικοί, παρά μόνο αν το απαιτούν κάποια ειδικά θέματα υγείας ή συμπεριφοράς. Ένας γονιός που στα διαλείμματα κρέμεται πίσω από τα κάγκελα του σχολείου και παρακολουθεί το παιδί του περισσότερο προκαλεί παρά εξαλείφει το στρες των πρώτων ημερών.

7. Δείξτε το ενδιαφέρον που νιώθετε ακούγοντας το παιδί σας. Μπορείτε να θέσετε ερωτήσεις όπως: Πώς είναι οι συμμαθητές σου; Είναι κάτι που θέλεις να μου πεις; Τι σου άρεσε περισσότερο σήμερα;

iStock

8. Αφήστε το παιδί σας να εκδηλώσει τις όποιες αδυναμίες του. Φράσεις του τύπου «Εσύ δεν μασάς, μοιάζεις σ’ εμένα» και λοιπές αυτάρεσκες δηλώσεις δεν βοηθούν. Αντίθετα, κλείνουν τα παιδιά στον εαυτό τους, κάνοντάς τα να βιώνουν μοναχικά τις μικρές ή μεγαλύτερες κοινωνικές «ήττες».

9. Μη φοβηθείτε το παρελθόν και μην κόψετε τις γέφυρες του παιδιού σας με το χθες. Το να αποζητά τους παλιούς φίλους και συμμαθητές είναι φυσιολογικό. Βεβαιώστε το ότι δεν θα χάσει τους καλούς του φίλους και υποσχεθείτε του ότι θα το βοηθήσετε να κρατήσει αυτές τις επαφές. Μια καλή ιδέα είναι να παρακολουθεί κάποια εξωσχολική δραστηριότητα στην οποία συμμετέχει ένας αγαπητός πρώην συμμαθητής του.

10. Δώστε χρόνο, αλλά όχι άπλετο. Σε ένα παιδί δημοτικού που αλλάζει σχολείο, η περίοδος προσαρμογής δεν ξεπερνά τους δύο μήνες. Εάν πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα το παιδί συνεχίζει να υποφέρει χωρίς σημάδια ένταξης στο νέο περιβάλλον, αναζητούμε αντικειμενικά αίτια, όπως συμπεριφορές εκφοβισμού, και απευθυνόμαστε καταρχήν στη διεύθυνση του σχολείου και στη συνέχεια σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας που θα στηρίξει το παιδί.

Προσοχή στα σημάδια: Η άρνηση για το σχολείο και η πτώση στις σχολικές επιδόσεις, αλλά και σωματικά συμπτώματα, όπως ο πρωινός κοιλόπονος ή ο πονοκέφαλος, είναι εμφανή σημεία ότι ο ψυχισμός του παιδιού έχει επηρεαστεί και η υποστήριξη από ειδικό ψυχικής υγείας είναι επιβεβλημένη.