ΕΝΑ ANIMATION ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ

Το «Sad Beauty» είναι ένα προφητικό animation μικρού μήκους με διπλή ανάγνωση, για τη ζωή σε έναν πλανήτη που ο άνθρωπος έχει καταστρέψει και που –σχεδόν μαγικά– θα αναγεννηθεί.

Έχω μια μικρή αδυναμία στις ταινίες μικρούς μήκους και ιδιαίτερα στα animation (σου προτείνω να δεις αυτό το πολυβραβευμένο animation για τη δυσλεξία). Μέσα σε λίγα λεπτά καλούνται να παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη ιστορία, να εκφράσουν μηνύματα, να προκαλέσουν συναισθήματα και αντιδράσεις.

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ανακάλυψα ένα τέτοιο μικρό… διαμαντάκι, το βραβευμένο animation μικρού μήκους «Sad Beauty» του Arjan Brentjes. Μια προειδοποίηση (ας πούμε) για το τι περιμένει τον άνθρωπο την εποχή της κλιματικής κρίσης και της καταστροφής του περιβάλλοντος, αλλά ταυτόχρονα και μια ιστορία για την ομορφιά και τη δύναμη της φύσης. Μια ταινία όμορφη και στενάχωρη.

Ένα animation μικρού μήκους που προβλέπει το μέλλον

Η ιστορία εξελίσσεται σε μια φανταστική (για πόσο άραγε;) πόλη του μέλλοντος με σκυθρωπούς κατοίκους, ουρανό που βρέχει στάχτη και δέντρα νεκρά. Το μόνο που συνδέεται με τη φύση στην πόλη αυτή είναι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.

Η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, μια νεαρή φυσιοδίφης, περνά τις μέρες της σχεδιάζοντας εξαφανισμένα έντομα. Στο σπίτι της ακούει τον παρουσιαστή των ειδήσεων να διαβάζει καθημερινά τη λίστα με τα είδη που εξαφανίζονται. Καθώς η ταινία προχωρά, ο παρουσιαστής αναφέρεται στην εμφάνιση ενός νέου βακτηρίου και την εξάπλωσή του στον κόσμο. Το τέλος της ταινίας; Ίσως μακάβριο, ίσως στενάχωρο, ίσως δίκαιο, ίσως ελπιδοφόρο. Εξαρτάται από την οπτική που θα το δεις.

Ο Ολλανδός κινηματογραφιστής ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στη συγκεκριμένη ταινία το 2018, σε μια προσπάθεια να εκφράσει τις οικολογικές του αγωνίες και είχε ολοκληρώσει το μεγαλύτερο μέρος της πριν ξεκινήσει η πανδημία. Η ομοιότητά της με γεγονότα και καταστάσεις που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια είναι εντυπωσιακή (και τυχαία). Μάλιστα, ο δημιουργός άλλαξε το τέλος, το οποίο αρχικά παρουσίαζε έναν σκελετό με στολή αστροναύτη που επιπλέει στο διάστημα, για να μην ερμηνευτεί ως ανάρμοστο σχόλιο απέναντι στους νεκρούς που άφησε (και αφήνει) πίσω της η COVID-19.

Πηγή παρηγοριάς και ελπίδας

Βλέποντας το animation μικρού μήκους μέχρι τέλους, αντιλαμβάνεσαι ότι κύρια πρόθεση του Brentjes δεν είναι να σπείρει τον πανικό. Όπως λέει ο ίδιος, οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την ταινία πιθανότατα ενδιαφέρονται ήδη για το περιβάλλον και γνωρίζουν ήδη τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής. Αυτό που ελπίζει ο δημιουργός είναι να προσφέρει στους θεατές μια μορφή παρηγοριάς.

«Πιστεύω ότι σε 5 δισεκατομμύρια χρόνια θα εξακολουθεί να υπάρχει ζωή σε αυτόν τον πλανήτη και ότι εμείς δεν θα είμαστε τριγύρω. Αν κοιτάξετε το χρονοδιάγραμμα της ζωής στη Γη, δεν μπορείτε να δείτε την αρχή της ανθρωπότητας, επειδή είναι ένα τόσο μικρό μέρος αυτού του χρονοδιαγράμματος. Εμείς θα εξαφανιστούμε και ίσως καταστρέψουμε μεγάλο μέρος του πλανήτη, πολλά είδη και άλλες μορφές ζωής. Ωστόσο, ακόμα κι αν καταστρέψουμε τα πάντα, θα συνεχίσει να υπάρχει κάτι από το οποίο θα γεννηθεί ξανά ζωή, βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί που δεν είμαστε σε θέση να σκοτώσουμε», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του.