ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ Η ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ

Οι γυναίκες χορτοφάγοι έχουν αυξημένες πιθανότητες να υποστούν κατάγματα του ισχίου σε μεγαλύτερη ηλικία. Τι μπορούν να κάνουν για να μειώσουν τον κίνδυνο;

Η κατανάλωση λιγότερου κρέατος είναι μία από τις πιο σημαντικές αλλαγές που μπορούμε να κάνουμε στον τρόπο ζωής μας, αν θέλουμε να μειώσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Ενδεικτικά, έρευνα στο περιοδικό Plos ONE αναφέρει ότι οι μη χορτοφαγικές δίαιτες εκλύουν 59% περισσότερους ρύπους από τις χορτοφαγικές. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι τα χορτοφαγικά διατροφικά μοντέλα συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, παχυσαρκίας, καρδιακών παθήσεων και ορισμένων μορφών καρκίνου.

Σε ατομικό επίπεδο, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Λιντς αναφέρουν ότι «προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι χορτοφάγοι έχουν χαμηλότερη οστική πυκνότητα. Παρ’ όλα αυτά, λίγες έχουν εξετάσει εάν διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για συγκεκριμένους τύπους καταγμάτων. Βρήκαμε, λοιπόν, ότι οι γυναίκες χορτοφάγοι διέτρεχαν 33% υψηλότερο κίνδυνο κατάγματος του ισχίου σε σύγκριση με εκείνες που έτρωγαν τακτικά κρέας».

Η σχέση διατροφής & κατάγματος του ισχίου

Αξιοποιώντας δεδομένα 35.000 γυναικών (ηλικίας 35-69 ετών), οι ερευνητές μελέτησαν τη σχέση διατροφής και κινδύνου κατάγματος του ισχίου, χωρίζοντας τις γυναίκες με βάση τη δίαιτα που ακολουθούσαν σε:

• εκείνες που έτρωγαν κρέας περισσότερες από πέντε φορές την εβδομάδα,
• εκείνες που έτρωγαν κρέας λιγότερο από πέντε φορές την εβδομάδα,
• τις pescatarians (έτρωγαν ψάρι αλλά όχι κρέας),
• τις χορτοφάγους (συμπεριλήφθηκαν και οι vegan).

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε σύγκριση με τις γυναίκες που κατανάλωναν συστηματικά κρέας, οι χορτοφάγοι είχαν υψηλότερο κίνδυνο κατάγματος του ισχίου, κάτι που δεν ίσχυε για τις pescatarians ή όσες περιστασιακά επέλεγαν το κρέας.

Τα παραπάνω συμφωνούν με μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2020 από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, σύμφωνα με την οποία –σε σύγκριση με τους κρεατοφάγους– οι χορτοφάγοι και οι vegan είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο κατάγματος του ισχίου, κατά 25% και 31% αντίστοιχα.

Unsplash Νadine Ρrimeau

Περιορίζοντας τον κίνδυνο για κατάγματα του ισχίου

Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό δεν είναι ξεκάθαροι, αλλά οι James Webster και Janet Cade από το Πανεπιστήμιο του Λιντς, που ασχολούνται με την Επιδημιολογία της Διατροφής, υποπτεύονται ότι ορισμένοι χορτοφάγοι δεν λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες θρεπτικών συστατικών, απαραίτητων για την υγεία οστών και μυών.

Τι συμβουλεύουν τις γυναίκες, προκειμένου να περιορίσουν τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου; Κατ’ αρχάς, τακτική άσκηση (ιδιαίτερα με αντιστάσεις) και αποφυγή του καπνίσματος, καθώς και της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ. Τι άλλο;

– Να διατηρήσουν ένα υγιές βάρος

Οι χορτοφάγοι έχουν χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος, κάτι που σε αρκετές περιπτώσεις είναι ευεργετικό. Αυτό, όμως, δεν ισχύει στην περίπτωση οστών και μυών.

Unsplash Green and great

«Η μείωση του σωματικούς λίπους σημαίνει ταυτόχρονα και μείωση της προστασίας που παρέχεται στα οστά όταν πέφτουμε. Επίσης, η χαμηλή μυϊκή μάζα στους καμπτήρες του ισχίου και στους εκτείνοντες της σπονδυλικής στήλης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πτώσεων και κατάγματος, ενδεχομένως επηρεάζοντας αρνητικά την ισορροπία και την κινητικότητα. Τέλος, η χαμηλή οστική πυκνότητα είναι πιο πιθανή σε λιποβαρή άτομα, κατάσταση που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο κατάγματος του ισχίου».

– Να ετοιμάζουν ένα διατροφικό πλάνο

Το κρέας και το ψάρι παρέχουν θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την υγεία των οστών (π.χ. πρωτεΐνες, βιταμίνη Β12, βιταμίνη D, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, φώσφορο, ψευδάργυρο). «Αν και τα περισσότερα μπορούμε να τα λάβουμε από φυτικές πηγές (φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς, όσπρια, δημητριακά ολικής άλεσης), αβγά και γαλακτοκομικά προϊόντα, μελέτες επισημαίνουν τη χαμηλότερη πρόσληψή τους στους χορτοφάγους», σχολιάζουν οι ειδικοί.

«Τα υποκατάστατα κρέατος μπορεί να αποτελέσουν εναλλακτική πηγή πρωτεΐνης και η κατανάλωση εμπλουτισμένων τροφών ή η λήψη συμπληρωμάτων μπορεί να βοηθήσουν στην πρόσληψη βιταμίνης Β12 και ωμέγα-3 λιπαρών οξέων», συμπληρώνουν.