ΑΣΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ

Όταν είμαστε εν αναμονή για κάτι, ψάχνουμε τρόπους να αξιοποιήσουμε (ή να σκοτώσουμε) την ώρα μας, αντί απλώς να απορροφηθούμε στις σκέψεις μας. Έχεις αναρωτηθεί γιατί;

Στους χώρους αναμονής υπήρχαν κάποτε περιοδικά και βιβλία. Από κάποια στιγμή και μετά ήταν όλο και λιγότερα, με τα μέτρα για την πανδημία να τους δίνουν τη χαριστική βολή. Σήμερα, που σχεδόν όλα έχουν γίνει ψηφιακά, ο κόσμος περιμένει απορροφημένος στο κινητό του τηλέφωνο. Στον γιατρό, στο αεροδρόμιο, στην τράπεζα και σε οποιαδήποτε αίθουσα αναμονής, οι περισσότεροι άνθρωποι περιμένουν τη σειρά τους σκυμμένοι πάνω από τα κινητά τους τηλέφωνα. Είναι ο φόβος ότι κάτι θα χάσουν όσο είναι «αποσυνδεδεμένοι»; Ή μήπως υπάρχει ένας ισχυρός εθισμός στις ηλεκτρονικές συσκευές;

Η απάντηση μπορεί να μην είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ερευνητές διαπίστωσαν ότι θα μπορούσε να υπάρχει ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο ενήλικες, έφηβοι, μαθητές γυμνασίου, ακόμη και μικρά παιδιά στρέφονται στις ηλεκτρονικές συσκευές κατά τη διάρκεια της αναμονής: επειδή δεν μπορούν να απολαύσουν τη διαδικασία του «απλά σκέφτομαι».

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Experimental Psychology, διαπίστωσε ότι άτομα από διαφορετικές κουλτούρες είχαν την ίδια στάση απέναντι στη διαδικασία της αναμονής. Συγκεκριμένα, υποτίμησαν το πόσο ευχάριστες και ελκυστικές μπορεί να είναι οι απλές σκέψεις που κάνουμε καθώς περιμένουμε για κάτι.

Οι απλές σκέψεις είναι πιο απολαυστικές απ’ όσο νομίζουμε

Όπως αναφέρεται στην περιγραφή της μελέτης, «η ικανότητα εμπλοκής σε εσωτερικές σκέψεις χωρίς εξωτερικά ερεθίσματα είναι ένα μοναδικό χαρακτηριστικό των ανθρώπων». Η παρούσα έρευνα εξέτασε την υπόθεση ότι οι άνθρωποι υποτιμούν την ικανότητά τους να απολαμβάνουν αυτή τη διαδικασία του «απλά σκέφτομαι».

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια σειρά μελετών με περισσότερους από 200 φοιτητές πανεπιστημίων τόσο στην Ιαπωνία όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να καθίσουν και να περιμένουν σε ένα ήσυχο δωμάτιο χωρίς να κάνουν τίποτα.

Unsplash Ben White

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναμονής, οι συμμετέχοντες είχαν μόνο τη δυνατότητα να σκέφτονται. Δεν τους επιτρεπόταν να πάρουν μαζί τους ηλεκτρονικές συσκευές στον χώρο όπου περίμεναν, ο οποίος επίσης δεν είχε οπτικά ή ακουστικά ερεθίσματα. Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν το επίπεδο της αναμενόμενης απόλαυσης και δέσμευσης στην απλή σκέψη, και στη συνέχεια βαθμολόγησαν το πραγματικό επίπεδο απόλαυσης και δέσμευσης μετά την περίοδο αναμονής.

Έπειτα από την περίοδο αναμονής, οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν ότι η σκέψη ήταν πιο ευχάριστη και ότι ήταν πιο εύκολο απ’ ό,τι περίμεναν να χαθείς σε αυτήν. Όπως αναφέρεται στην περίληψη της έρευνας, «τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν μια εγγενή δυσκολία στην ακριβή εκτίμηση του πόσο ελκυστική μπορεί να είναι η απλή σκέψη και θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί οι άνθρωποι προτιμούν να κρατούν τον εαυτό τους απασχολημένο, αντί να αφιερώνουν μια στιγμή για προβληματισμό και φαντασία στην καθημερινή μας ζωή».

Ωστόσο, περαιτέρω μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν δύο στοιχεία που δεν προσδιορίστηκαν στην παρούσα έρευνα. Πρώτον, το «περιεχόμενο» της ελεύθερης σκέψης και δεύτερον, τους λόγους για τους οποίους τα άτομα υποτιμούν τα οφέλη της σκέψης. Οι παράγοντες της ηλικίας, του φύλου και της κουλτούρας θα πρέπει να ληφθούν επίσης υπόψη.