ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ: ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΦΕΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ
Παρόλο που θεραπεία για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα δεν υπάρχει, όσοι ζουν με την αυτοάνοση φλεγμονώδη πάθηση μπορεί να διανύσουν περιόδους που η ασθένεια θα βρίσκεται σε ύφεση.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ένα από τα πιο συχνά αυτοάνοσα νοσήματα, εκτιμάται ότι προσβάλλει περίπου το 0,24-1% του πληθυσμού και είναι διπλάσια συχνή στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άντρες. Αυτό που συμβαίνει όταν κάποιος πάσχει από ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι ότι το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στις αρθρώσεις του, προκαλώντας έντονο πόνο και δυσκαμψία.
Σε αντίθεση με την οστεοαρθρίτιδα, η οποία προσβάλλει ανθρώπους σε μεγαλύτερες ηλικίες, η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Παρόλο που οι επιστήμονες αναπτύσσουν ένα εμβόλιο το οποίο υπόσχεται δυνατότητες τόσο για την πρόληψη και αποτροπή της εμφάνισης της νόσου όσο και για την αντιμετώπισή της, μέχρι στιγμής θεραπεία δεν υπάρχει.
Ωστόσο, κάποιος που πάσχει από ρευματοειδή αρθρίτιδα μπορεί να διανύσει μια περίοδο ύφεσης, δηλαδή μια περίοδο κατά την οποία η κατάσταση είναι καλά ελεγχόμενη. Η επίτευξη αυτού του στόχου μπορεί να είναι πιο δύσκολη για ορισμένους ανθρώπους που πάσχουν από τη αυτοάνοση φλεγμονώδη πάθηση από ό,τι για άλλους. Σε μελέτες, η συχνότητα των ατόμων των οποίων η ρευματοειδής αρθρίτιδα βρισκόταν σε ύφεση κυμαινόταν από 5 έως 45% ανά πάσα στιγμή.
4 αλήθειες για την ύφεση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
1. Τα συμπτώματα δεν εξαφανίζονται εντελώς
Οι γιατροί χρησιμοποιούν διάφορα κριτήρια για να καθορίσουν αν η ρευματοειδής αρθρίτιδα βρίσκεται σε ύφεση. Σύμφωνα με το Ίδρυμα Αρθρίτιδας, ΜΚΟ στις Ηνωμένες Πολιτείες που ασχολείται με την καταπολέμηση της αρθρίτιδας, σε αυτά συμπεριλαμβάνονται:
- Μία ή λιγότερες ευαίσθητες αρθρώσεις.
- Μία ή λιγότερες πρησμένες αρθρώσεις.
- Αιματολογικές εξετάσεις που δείχνουν μικρή ή καθόλου φλεγμονή.
- Αξιολόγηση της κατάστασης από τον ίδιο τον ασθενή.
2. Η διάρκεια της ύφεσης μπορεί να ποικίλλει δραματικά
Οι ειδικοί λένε ότι η διάρκεια της ύφεσης ποικίλλει ανάλογα με το άτομο. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Therapeutic Advances in Musculoskeletal Disease, η διάρκεια της ύφεσης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας μπορεί να κυμαίνεται από μερικές εβδομάδες (κυρίως σε κλινικές δοκιμές) έως και πάνω από 12 μήνες (σε ομάδες παρατήρησης).
3. Η έγκαιρη θεραπεία αυξάνει της πιθανότητες ύφεσης
Όσο νωρίτερα γίνει η διάγνωση και ξεκινήσει η θεραπεία, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να επιτευχθεί ύφεση. Με άλλα λόγια, ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη ύφεσης είναι η έγκαιρη θεραπεία.
Ο Orrin Troum, ρευματολόγος στην Καλιφόρνια, δήλωσε στο Everyday Health ότι «συνήθως πρέπει να έχετε συμπτώματα για τουλάχιστον έξι εβδομάδες για να γίνει η διάγνωση, αλλά όσο νωρίτερα διαγνωστείτε, τόσο μικρότερη βλάβη θα προκληθεί. Μόλις μπορέσετε να ελέγξετε τη φλεγμονή, μπορείτε να αποτρέψετε την εξέλιξη των αλλαγών στις αρθρώσεις».
4. Ο υγιεινός τρόπος ζωής συμβάλλει στην ύφεση της νόσου
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Open Access Rheumatology, εκτός από την έγκαιρη διάγνωση και τη θεραπεία με κατάλληλα αντιρευματικά φάρμακα, οι συχνές αξιολογήσεις της δραστηριότητας της νόσου (συνήθως κάθε 3 μήνες) με προσαρμογές στη φαρμακευτική αγωγή ανάλογα με τις ανάγκες μπορούν να βοηθήσουν τα περισσότερα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα να επιτύχουν ύφεση ή χαμηλή δραστηριότητα της νόσου.
Ο τρόπος ζωής παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ύφεσης. Συνήθειες που βοηθούν είναι η διακοπή του καπνίσματος, η άσκηση, η υγιεινή διατροφή και ο έλεγχος άλλων καταστάσεων υγείας.