ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΟΙ ΠΙΟ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ;

Δεν ξέρω πώς θα ακουστεί, αλλά θα το πω: Το κάμπινγκ με παιδιά –με τη σωστή οργάνωση– συνήθως είναι πολύ πιο ξεκούραστο από άλλου τύπου διακοπές. Κι ας μην του φαίνεται.

Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά –γιατί το έχω ζήσει– είναι ότι τα παιδιά προσαρμόζονται πολύ πιο εύκολα στο κάμπινγκ. Άλλωστε ένας τρόπος ζωής κοντά στη φύση συνεπάγεται λιγότερες απαγορεύσεις, περισσότερο «κενό» χρόνο που ο καθένας (παιδί ή ενήλικας) μπορεί να διαχειριστεί όπως θέλει, περιορισμένες (ή και καθόλου) μετακινήσεις με το αυτοκίνητο. Τι άλλο να ζητήσει ένα παιδί; Οπότε, πριν αποφασίσεις αν θα πας κάμπινγκ με το παιδί ή τα παιδιά σου, χρειάζεται βασικά να αναρωτηθείς αν θέλεις εσύ να πας.

Τι έμαθα κάνοντας κάμπινγκ με τα παιδιά

Οι πιο πρόσφατες διακοπές με παιδιά ήταν πριν τρία χρόνια. Με μια 7χρονη και έναν 2,5χρονο. Και φίλους με παιδιά αντίστοιχων ηλικιών.

– Αυτά τα «βαριέμαι»

Τα «βαριέμαι» της καθημερινότητας –μετά από κάποιες μέρες γκρίνιας– βρήκαν τον σωστό τους δρόμο: έβαλαν πλώρη για τη δημιουργικότητα και τη φαντασία. Τα «δεν ξέρω τι να κάνω» έδωσαν τη θέση τους στην καθημερινή προσπάθεια κατασκευής ενός δεντρόσπιτου από τρία 7χρονα.

Τρία 7χρονα κατασκευάζουν ένα δεντρόσπιτο.

Κανένα από τα τρία παιδιά δεν ήρθε να ζητήσει από μας να του βρούμε υλικά, να το βοηθήσουμε στην κατασκευή ή να το καθοδηγήσουμε στο «χτίσιμο». Αναρωτιέμαι γιατί στο σπίτι θέλουν ιδέες για να ξεκινήσουν μια δραστηριότητα, βοήθεια για να την συνεχίσουν ή να την ολοκληρώσουν. Με έναν μαγικό τρόπο, τα παιδιά στο κάμπινγκ αυτορρυθμίζονται.

Αισθάνομαι ότι η επαφή με τη φύση, αλλά και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν τα «Κάνε γρήγορα, πρέπει να φύγουμε», «Μπες στο αυτοκίνητο, βγες από το αυτοκίνητο», «Κράτα μου το χέρι να περάσουμε απέναντι» τα βοηθούν να βρουν τον ρυθμό τους και τον πυρήνα τους. Κι όταν βρίσκεις τον πυρήνα σου, γίνονται θαύματα! Extra bonus: Δεν έλειψαν σε κανέναν τα παιδικά του σαββατοκύριακου στην τηλεόραση.

– Ζήτω η αυτονομία

Σου ζητάνε να τους βάλεις τα παπούτσια, να τους φέρεις το σνακ και σε ξυπνάνε το Σάββατο το πρωί για να τους φτιάξεις πρωινό. Ε, λοιπόν, ο 2,5 χρονών τότε μικρούλης μας από τη δεύτερη μέρα στο κάμπινγκ (και κάθε μέρα) ξυπνούσε, έβγαινε από τη σκηνή, έπαιρνε ένα βάζο ξηρούς καρπούς και καθόταν στο καρεκλάκι του να ξεφυλλίσει βιβλία.

Η πρωινή ρουτίνα ενός 2,5χρονου με ξηρούς καρπούς και βιβλία.

Σε αυτού του είδους τις διακοπές ευνοείται πραγματικά η αυτονομία. Όταν πηγαίνεις περπατώντας σε άλλη παραλία, ο καθένας πρέπει να κουβαλάει τα πράγματά του. Ένα μικρό σακίδιο πλάτης με λίγα πράγματα, όπως ένα παγούρι, ένα βιβλίο ή σύνεργα ζωγραφικής μπορεί να το κουβαλήσει ακόμα και ένα μικρό παιδί και σιγά σιγά να γίνει υπεύθυνο για τα δικά του πράγματα.

Όσον αφορά το θέμα του φαγητού, σε μια συνθήκη μακριά από γεμάτα ντουλάπια και ψυγεία, τα παιδιά συνειδητοποιούν αρχικά ότι το φαγητό είναι συγκεκριμένο (δεν μπορείς να έχεις άπειρες επιλογές). Επίσης, επειδή το μαγείρεμα καταλαμβάνει μια πολύ κεντρική παρουσία στο κάμπινγκ και συνήθως αποτελεί μια συλλογική διαδικασία, τα παιδιά θέλουν πολύ να συνεισφέρουν σε αυτό. Αποτέλεσμα; Στο τραπέζι δοκιμάζουν τα πάντα – ή τελοσπάντων, σχεδόν τα πάντα!

Είναι κουραστικό το κάμπινγκ;

Για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς και ρεαλιστές, το κάμπινγκ ενέχει κάποιου είδους ταλαιπωρία. Τι σημαίνει αυτό; Χρειάζεται να κουβαλήσεις πράγματα (στην περίπτωση που πας με πλοίο, χωρίς αυτοκίνητο) και να στήσεις τη σκηνή (πλέον βέβαια είναι πανεύκολο, δεν υπάρχουν πια οι πάσσαλοι που χτυπούσες με σφυρί την εποχή που ήμασταν μικροί). Έχεις στον νου σου καθημερινά κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν (π.χ. μαγείρεμα αν δεν θες να τρως καθημερινά σε ταβέρνες) και χρειάζεται να έχεις μεριμνήσει για κάποια πράγματα (π.χ. να έχεις μαγειρέψει πριν πέσει ο ήλιος ή να έχεις νερό στη σκηνή). Όταν στην εξίσωση μπαίνουν και τα παιδιά, αρκετοί θεωρούν απλά ότι η εξίσωση δεν βγαίνει. Ε, λοιπόν, το κάμπινγκ μπορεί να είναι πολύ ξεκούραστο –είπαμε– όταν υπάρχει η σωστή οργάνωση.

Τα μεγάλα παιδιά της παρέας έχουν μάθει να κατεβαίνουν το σύντομο μονοπάτι προς τη θάλασσα.

Μικρά μυστικά για να περάσετε καλά στο κάμπινγκ με τα παιδιά

• Επιλέγεις σκηνή ευρύχωρη για να χωράτε όλοι και τα πράγματα. Υπολόγισε τα πράγματα σαν ένα επιπλέον άτομο. Αν δηλαδή πάτε διακοπές ένα ζευγάρι με ένα παιδί, προμηθευτείτε σκηνή των 4 ατόμων. Στην περίπτωση που τα παιδιά είναι μεγάλα, ιδανική για σας είναι μια σκηνή με δυο «δωμάτια».
• Αυτοφούσκωτο στρώμα αν έχεις πρόβλημα στη μέση ή αν απλώς θες έξτρα άνεση.
• Αντιηλιακό, καπέλο, ομπρέλα, τέντα παραλίας, οτιδήποτε για προστασία από τον ήλιο. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα όταν έχεις μαζί σου παιδιά. Πολύ βασικό είναι να έχεις βρει θέση για τη σκηνή στη σκιά.
• Αντικουνουπική κρέμα και κρέμα για μετά το τσίμπημα. Κουνουπιέρες για καρότσια (αν έχετε μωρό), κεριά σιτρονέλας (για την είσοδο της σκηνής ή τον χώρο που τρώτε), οτιδήποτε μπορεί να κρατήσει τα κουνούπια μακριά.
• Φαρμακείο (με συμβατικά φάρμακα ή ομοιοπαθητικά σκευάσματα για τσιμπήματα, αλλεργίες, πυρετό, κλπ.). Ρώτησε τον παιδίατρο πριν φύγεις για διακοπές τι χρειάζεται να έχεις μαζί σου. Ενημερώσου για το πού υπάρχει κέντρο υγείας ή νοσοκομείο στο μέρος που θα βρίσκεστε και σημείωσε τηλέφωνα φαρμακείων της περιοχής.
• Πτυσσόμενο τραπέζι με καρέκλες κάμπινγκ. Ιδανικό για το φαγητό, χρησιμεύει όμως και ως επιφάνεια για παιχνίδι, επιτραπέζια, ζωγραφική.
• Βιβλία, μπλοκ ζωγραφικής, χρώματα, πινέλα.
• Ψυγειάκι. Κατσαρόλα. Τηγάνι. Τα παιδιά πεινάνε συνέχεια και πόση ταβέρνα να παίξει πια;
• Φακός (ιδανικά κεφαλής) για όταν θα γυρνάς στη σκηνή βράδυ με κάποιο παιδί κοιμισμένο στα χέρια σου.
• Μακρυμάνικο. Στο κάμπινγκ υπάρχει πάντα η στιγμή που θα νιώσεις αυτό το δροσερό αεράκι.