ATHENS PRIDE: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΟΔΕΥΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ»

Με το φετινό Athens Pride να πλησιάζει, μία από τις παλαιότερες εθελόντριες μοιράζεται μαζί μας σκέψεις και συναισθήματα για μια κοινότητα που διεκδικεί ακόμα τα αυτονόητα.

Στις 18 Ιουνίου, η Πλατεία Συντάγματος θα αποκτήσει χρώμα και φωνή, θα γεμίσει κόσμο που θέλει να μιλήσει, να διασκεδάσει, να διεκδικήσει την αποδοχή, τη συμπερίληψη, την ορατότητα και την ισονομία. Να διεκδικήσει το αυτονόητο Άνευ Όρων στην Παρέλαση Υπερηφάνειας του φετινού Athens Pride.

Όπως αναφέρει η Οργανωτική Επιτροπή στο Δελτίο Τύπου, «δικαιούμαστε να ζούμε απολαμβάνοντας τα δικαιώματα και εκπληρώνοντας τις υποχρεώσεις που μοιραζόμαστε με τον υπόλοιπο κόσμο. Εμείς και οι οικογένειές μας διεκδικούμε πραγματική ισότητα χωρίς “ναι μεν… αλλά”, με ασφάλεια και συμπερίληψη, χωρίς προϋποθέσεις και αστερίσκους. Άνευ Όρων».

Δεν θυμάμαι πότε πήγα πρώτη φορά, αλλά θυμάμαι το χαμόγελο της φίλης που συνόδευα, γιατί για εκείνη ήταν μία μέρα χωρίς άγχος, χωρίς εξηγήσεις. Θυμάμαι, επίσης, όλον αυτόν τον κόσμο που πρόσφερε τον χρόνο και την ενέργειά του εθελοντικά. Χωρίς αυτά τα άτομα καμία δράση, καμία οργάνωση δεν είναι πλήρης, ζωντανή, υλοποιήσιμη.

Η Θάλεια Κιούση είναι μία από τις παλαιότερες εθελόντριες του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας (από το 2010, για την ακρίβεια) και σήμερα Υπεύθυνη Επικοινωνίας του Athens Pride. Είναι πιθανότατα ο καταλληλότερος άνθρωπος να μας εισάγει στη μεγάλη γιορτή που πλησιάζει.

– Πότε αποφάσισες να γίνεις εθελόντρια στο Pride και για ποιον λόγο;

Το 2010. Ήταν η περίοδος που έψαχνα διέξοδο από μια σχολή που δεν μου άρεσε και δήλωνα εθελόντρια σε όποια εκδήλωση έπεφτε στην αντίληψή μου. Στη Φιλοσοφική, λοιπόν, είδα ένα αφισάκι με σλόγκαν «Είμαστε Παντού», με φόντο τη Βουλή και τα πόδια ενός Εύζωνα. «Ποιοι είστε εσείς που είστε παντού;» αναρωτήθηκα. Και έτρεξα... Δεν το μετάνιωσα, γιατί τελικά είμαστε παντού!

EUROKINISSI Τατιάνα Μπόλαρη

– Τι σου έχει μείνει από τα πρώτα χρόνια της συμμετοχής σου;

Η αίσθηση των πρώτων Φεστιβάλ Athens Pride είναι αυτή μιας «ανακουφιστικής κούρασης». Μια χούφτα άνθρωποι, μια οικογένεια παλεύαμε να στήσουμε κάτι που αγκαλιάζει χιλιάδες άτομα. Με 24ωρες βάρδιες να καθαρίζουμε με τα χέρια την πλατεία Κλαυθμώνος, για να είμαστε εντάξει απέναντι στον Δήμο, στα άτομα που μας επισκέφτηκαν και στους ανθρώπους που ζουν εκεί. Μια χούφτα άνθρωποι... Σήμερα ο εθελοντισμός μετρά έως και 500 αιτήσεις.

Τα πράγματα αλλάζουν, αλλά η ανακουφιστική κούραση παραμένει. Όμως, πλέον αυτή η οικογένεια μετράει εκατοντάδες μέλη στον πυρήνα της και χιλιάδες μέλη στην ευρύτερη αγκαλιά της. Δεν μαζεύουμε πια 5 άτομα τα σκουπίδια, 2 η ώρα το πρωί. Τα χέρια είναι πολλά και η διάθεσή περισσότερη.

Δεν θα ξεχάσω ένα πικ νικ του εθελοντισμού στο Πεδίον του Άρεως, που στήσαμε τα φαγητά που φτιάξαμε κάτω από τα δεντρα και στρώσαμε κιλίμια να κυλιστούμε μαζί με τα σκυλιά μας (αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας). Ξαφνικά, οι ουρανοί «άνοιξαν», γίναμε λούτσα, σώσαμε όπως όπως τα πράγματα και τρέξαμε εν μέσω πλημμύρας, 50 άτομα, με δύο αυτοκίνητα πήγαινε έλα, στον χώρο του εθελοντισμού στην πλατεία Αμερικής που ήταν 30 τετραγωνικά. Ένα μέλος της επιτροπής μας έφερε σακούλες με ρούχα στεγνά από το σπίτι του. Περάσαμε όλη την μέρα εκεί, μισο-βρεγμένα, μισο-στεγνά, να τραγουδάμε, να χορεύουμε και να τρώμε βρεγμένα ντόνατς. Και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο νόστιμα ήταν αυτά τα ντόνατς.

Unsplash Τanushree Rao

– Τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα στο Athens Pride και στην ελληνική νοοτροπία και πραγματικότητα;

Το Athens Pride είναι πια μεγαλύτερο, πιο δυνατό από ποτέ. Έφτιαξε διαδικασίες για να γίνει πραγματικά μια πλατφόρμα που μπορούν να ακουστούν δυνατότερα οι διεκδικήσεις όλης της κοινότητας. Μαθαίνει από τα λάθη του, κάνει νέα λάθη και διορθώνεται ξανά. Λειτουργεί προσπαθώντας να αφουγκραστεί και να συγκεράσει όλη την κοινότητα. Δεν τα καταφέρνει πάντα, αλλά δεν παύει να προσπαθεί. Δεν είναι επάγγελμα, δεν βγάζουμε λεφτά από αυτό, ίσα ίσα θυσιάζουμε ένα μεγάλο μέρος της προσωπικής μας ζωής, για να μπορέσει όλο αυτό να βγει. Πάντα με αγάπη, σεβασμό και πολλή διάθεση για ανατροφοδότηση, εποικοδομητικό διάλογο και αλλαγή προς το καλύτερο.

Η ελληνική νοοτροπία σίγουρα οδεύει προς το καλύτερο και προς τις κοινωνικές επιταγές για συμπερίληψη, μοναδικότητα και αλληλεγγύη. Η στήριξη από τον κόσμο, από την κοινότητα και από τα allies είναι δυναμική. Τα νεότερα άτομα έρχονται με πλήρη επίγνωση ότι είμαστε αδέρφια, ενώ οι μεγαλύτερες ηλικίες συνειδητοποιούν ότι δεν χρειάζεται να συνεχίσουν τον αποκλεισμό που έμαθαν να θέτουν από μικρά, χωρίς να έχουν την επιλογή να τον αμφισβητήσουν και να τον επαναπροσδιορίσουν.

Η πραγματικότητα παρουσιάζεται λίγο διαφορετική, γιατί ενώ οι μη συμπεριληπτικές φωνές είναι λιγότερες, είναι περισσότερο δυνατές, και πολλές φορές ενδυναμώνονται από πολλά media που αρέσκονται στην πόλωση. Αυτές οι φωνές έχουν την ανάγκη να ακουστούν και τον χρόνο να αναλωθούν σε αυτό, σαν να εξαρτάται ολόκληρη η ύπαρξή τους από την κατηγοριοποίηση των ανθρώπων σε κουτάκια, κάποια από τα οποία μπορούν να έχουν δικαιώματα και κάποια άλλα όχι. Όμως τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι καθολικά και αδιαμφισβήτητα.

– Πόση ανάγκη έχουμε εν έτει 2022 για δράσεις όπως το Athens Pride;

Το Athens Pride είναι ημέρα γιορτής, διεκδίκησης και μνήμης. Γιορτάζουμε περήφανα τη μοναδικότητα μας, διεκδικούμε την ύπαρξη μας σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής και μνημονεύουμε όλα τα άτομα που πάλεψαν, δολοφονήθηκαν, προπηλακίστηκαν και θυσιάστηκαν για να μπορούμε εμείς να υπάρχουμε πιο ολόπλευρα σήμερα. Ίσως κάποια στιγμή πάψουν οι διεκδικήσεις – ουτοπικό; Δεν θα πάψουμε, όμως, να γιορτάζουμε το γεγονός ότι τα καταφέραμε, ούτε να μνημονεύουμε την ιστορία. Είμαστε εδώ, περήφανα, για να μην υπάρχει άτομο που νιώθει ότι δεν ανήκει πουθενά και ότι η LGBTQI+ ταυτότητά του είναι λόγος για διάκριση και απομόνωση.

Athens Pride

– Τι σου έχει προσφέρει ο εθελοντισμός όλα αυτά τα χρόνια;

Μπήκα στον εθελοντισμό να βοηθήσω και τελικά κυρίως βοηθήθηκα. Βρήκα μια οικογένεια που αγκάλιασε τη Θάλεια, τη στήριξε και την έκανε να νιώσει λιγότερο παράξενη. Τη βοήθησε να διεκδικεί πρώτα για τον εαυτό της και μετά για όλα τα αδέρφια της. Και συνεχίζει να τη βοηθάει να γίνεται καλύτερη, πιο αλληλέγγυα, πιο γνωστική. Από κάθε άτομο που έχει περάσει από αυτή την οικογένεια έχω πάρει κάτι, και ελπίζω να έχω δώσει. Μέσα από τον εθελοντισμό στο Athens Pride βρήκα φιλαράκια, σχέσεις ζωής, αγάπη, τα κατοικίδια μου, το σπίτι που μένω, τη γυναίκα της ζωής μου με την οποία διεκδικούμε μαζί χέρι-χέρι. Δεν μπορώ να με φανταστώ έξω από αυτή την οικογένεια. Γιατί είναι η οικογένεια που διάλεξα και με διάλεξε.