ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΣΕ ΕΝΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΕΥΚΩΜΑ
Ο φωτογράφος Marsel van Oosten καταγράφει με τον φακό του άγρια ζώα και φυσικά τοπία που κόβουν την ανάσα. Με το φωτογραφικό λεύκωμα Mother, μας θυμίζει ότι ο πλανήτης Γη, η «μητέρα» όλων, χρειάζεται την προστασία μας.
Μπορείς να περιγράψεις με λόγια τις φωτογραφίες του Marsel van Oosten, όμως μια ματιά στις λήψεις του αποκαλύπτει πολλά περισσότερα και αρκεί για να σου προξενήσει ένα δυνατό συναίσθημα, από έκπληξη μέχρι χαμόγελο αλλά και δέος. Εκατόν εβδομήντα από αυτές, βγαλμένες σε διάστημα 15 χρόνων σε πέντε ηπείρους, περιλαμβάνονται στο φωτογραφικό λεύκωμα Mother - A Tribute to Mother Earth.
«Το Mother είναι ένας φόρος τιμής στη Μητέρα Γη», γράφει στην εισαγωγή του ο πολυβραβευμένος Ολλανδός φωτογράφος. «Μου αρέσει αυτή η λέξη. Είναι απλή και δυνατή, οικεία, ζεστή και γεμάτη συναίσθημα. Όλοι έχουμε μια πρωτογενή σύνδεση με τη μητέρα μας, και παρομοίως με τη Μητέρα Γη. Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι».
Οι λήψεις του Van Oosten υμνούν χωρίς μεγάλη προσπάθεια το μεγαλείο της φύσης και ο ίδιος θεωρεί ότι μπορούν να λειτουργήσουν ως ένα είδος αφύπνισης.
«Η Γη αντιμετωπίζει σοβαρές απειλές και χρειάζεται απεγνωσμένα την προστασία μας. Είναι πιο πιθανό να προστατεύσουμε κάτι που είναι κοντά μας, οπότε ελπίζω το Mother να επαναφέρει τους ανθρώπους σε επαφή με τη φύση».
Η φύση ως αγχολυτικό
Ο Van Oosten εργαζόταν ως art director στη διαφήμιση για 15 χρόνια. Η φωτογραφία ήταν ένα ένα χόμπι που κατέληξε να εξελιχθεί σε πραγματική εμμονή.
«Λατρεύω τη φύση, λατρεύω τα ζώα, λατρεύω να βρίσκομαι έξω – ανέκαθεν», εξήγησε ο ίδιος σε συνέντευξή του το 2015. «Αρχικά, το να φωτογραφίζω τη φύση ήταν ένας τρόπος να δραπετεύω από την πίεση και τις απαιτήσεις της δουλειάς σε διαφημιστικό πρακτορείο. Η γαλήνη και η ησυχία λειτουργούσαν θεραπευτικά, και ήταν όμορφα να δουλεύω με φυσικά στοιχεία – δέντρα, ποτάμια, ουρανούς, ζώα.
ΤΟ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΜΕ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ.
»Η δημιουργική πρόκληση είχε επίσης ενδιαφέρον. Η φύση είναι χαοτική και μου άρεσε η προσπάθεια να βάλω μια τάξη. Η φωτογραφία εικόνων από τη φύση μοιάζει σε πολλά με τη γραφιστική – έχεις ένα σωρό στοιχεία που πρέπει να οργανώσεις για να βγαίνει νόημα και να είναι κάτι ελκυστικό».
Στο κυνήγι της τέλειας φωτογραφίας
Αν αναρωτιέται κανείς πόσο εύκολο είναι να τραβήξεις από κοντά ένα αγρίμι ή ένα παχύδερμο, ο φωτογράφος διαβεβαιώνει για το αντίθετο.
«Το να δουλεύεις με ζώα είναι ταυτόχρονα συναρπαστικό και γεμάτο απογοητεύσεις. Όταν φωτογραφίζεις τοπία, έχεις στη διάθεσή σου όσο χρόνο θες – μπορείς να τριγυρίσεις, να διαλέξεις ένα καλό σημείο, να περιμένεις το μαγικό φως και να κάνεις το κλικ. Αν ο καιρός δεν είναι με το μέρος σου, μπορείς να επιστρέψεις την επόμενη μέρα – το τοπίο θα παραμένει εκεί.
»Με τα άγρια ζώα είναι τελείως διαφορετικά. Δεν έχω κανέναν έλεγχο πάνω στο θέμα, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω και να ελπίζω για το καλύτερο. Όταν το φως είναι τέλειο, το ζώο δεν εμφανίζεται. Τη στιγμή που το ζώο κάνει κάτι εκπληκτικό, συνήθως είναι πολύ σκοτεινά, δεν κοιτάζει την κάμερα ή κρύβεται πίσω από κάποιο δέντρο. Είναι πολύ σπάνιο να τα πετύχεις όλα τέλεια. Κι αυτό ακριβώς είναι που το κάνει τόσο ελκυστικό – υπάρχει πάντα περιθώριο για βελτίωση και ποτέ δεν ξέρεις τι θα βγει. Το θέμα είναι η προσμονή».
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΩ ΝΕΑΡΑ ΘΗΛΑΣΤΙΚΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ.
Οι τίτλοι που δίνει στις φωτογραφίες του και οι λεπτομέρειες από το πώς έφτασε σε κάθε κλικ ολοκληρώνουν ένα παζλ που δύσκολα σε αφήνει ασυγκίνητο.
Μεραρχία τεθωρακισμένων
«Για να τραβήξω από χαμηλά αυτή την ευρυγώνια λήψη ενός κοπαδιού από ρινόκερους, ξάπλωσα ακίνητος σε ένα στενό χαντάκι που ήταν στην κατεύθυνση προς την οποία πήγαιναν. Η όρασή τους είναι φτωχή, οπότε βασίζονται στις αισθήσεις της ακοής και της όσφρησης. Όταν πλησίασαν αρκετά για να με τσεκάρουν, έβαλα τη Nikon Z7 σε αθόρυβη λειτουργία για να μην τους ξαφνιάσω».
Νυσταγμένος
«Όταν γεννιέται ένα πάντα, είναι ροζ, τυφλό και φαφούτικο, με βάρος μόλις 90-130 γρ. – αναλογικά, είναι το μικρότερο μωρό όλων των πλακουντοφόρων θηλαστικών. Μία με δύο εβδομάδες μετά τη γέννηση, το δέρμα του νεογνού γίνεται γκρίζο στα σημεία όπου θα έχει μαύρο τρίχωμα. Έναν μήνα μετά τη γέννηση, έχει αναπτυχθεί πλήρως το μοτίβο της γούνας του».
Αιώνιοι αντίπαλοι
«Κατά μέσο όρο, ο Θαλασσαετός του Στέλερ είναι ο βαρύτερος αετός στον κόσμο, περίπου στα 5–9 κιλά, και είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρπακτικά που υπάρχουν. Κυρίως τρέφονται με ψάρια, αλλά μερικές φορές κυνηγάει κόκκινες αλεπούδες, ακόμα και μικρά οικόσιτα σκυλιά. Οι αλεπούδες συχνά προσπαθούν να κλέψουν ψάρια από τους αετούς, και ο συγκεκριμένος την κυνηγούσε γι’ αυτόν τον λόγο».
Αντιπερισπασμός
«Μου αρέσει να φωτογραφίζω νεαρά θηλαστικά. Είναι συχνά γεμάτα ενέργεια, παιχνιδιάρικα και γεμάτα περιέργεια – ειδικά όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές. Καθώς αυτή η νεαρή καφέ αρκούδα πέρασε μπροστά από την κρυψώνα μου, άρχισε να παίζει με ένα δεντράκι. Ξαφνικά σηκώθηκε στα δυο της πόδια για να δει έναν γλάρο, έχασε την ισορροπία της και έπεσε ανάσκελα».
Facebook Update
«Mια τουρίστρια πλησίασε πολύ έναν μακάκο για να βγάλει κοντινές λήψεις με το κινητό της. Τότε, ο μακάκος της το άρπαξε από τα χέρια και άρχισε να παίζει με αυτό μέσα στη θερμή πηγή. Κάποια στιγμή, το κράτησε σαν να ήταν άνθρωπος. Αυτή η φωτογραφία έχει γίνει viral στο διαδίκτυο και την έχουν “κλέψει” περισσότερο από κάθε άλλη εικόνα μου. Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό Wildlife Photographer of the Year».
Το λεύκωμα Mother κυκλοφορεί από τις εκδόσεις teNeues.