ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ
Τα αγόρια που έχουν υποβληθεί σε χημειοθεραπείες ή άλλες θεραπείες για τον καρκίνο σε προεφηβική ηλικία, μπορεί να έχουν χαμηλά επίπεδα σπέρματος. Ωστόσο, οι ερευνητές βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά στην ανάκτηση της γονιμότητάς αυτών, μέσω της κρυοσυντήρησης ορχικού ιστού.
Ελπιδοφόρα είναι τα δεδομένα που έρχονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, σύμφωνα με τα οποία ίσως βρεθεί τρόπος τα προεφηβικά αγόρια που έχουν υποβληθεί σε θεραπείες για τον καρκίνο να ανακτήσουν τη γονιμότητά τους.
Αρχικά, να σημειώσουμε ότι οι θεραπείες για τον καρκίνο επηρεάζουν τη γονιμότητα των αντρών, ειδικά όταν μιλάμε για την προεφηβική ηλικία. Τα αγόρια δεν παράγουν ώριμα σεξουαλικά κύτταρα μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία. Σε αυτή τη φάση, οι ορμονικές αλλαγές στο σώμα αυξάνουν τα επίπεδα τεστοστερόνης, ωθώντας τα βλαστοκύτταρα στους όρχεις να αναπτυχθούν σε σπέρμα. Η χημειοθεραπεία και οι ακτινοθεραπείες μπορεί να εξαντλήσουν αυτά τα βλαστοκύτταρα, με αποτέλεσμα χαμηλά επίπεδα σπέρματος και υπογονιμότητα.
Τι έδειξαν τα πειράματα σε ποντίκια
Πειράματα που έγιναν σε ποντίκια και αρουραίους έδειξαν ότι τα ζώα δημιούργησαν με επιτυχία σπέρμα αφού έλαβαν ένα εμφύτευμα ιστού που είχε κρυοσυντηρηθεί για σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα. Μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια υποστηρίζει ότι αυτή η τεχνική θα μπορούσε να επιτρέψει σε νεαρά αγόρια που υποβάλλονται σε θεραπείες για τον καρκίνο να αποκτήσουν παιδιά στο μέλλον. Τα συμπεράσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο PLOS Biology.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Eoin Whelan, εξήγησε σε δελτίο τύπου ότι «η μελέτη μας έδειξε ότι τα σπερματογόνια βλαστοκύτταρα αρουραίου μπορούν να καταψυχθούν με επιτυχία για πάνω από 20 χρόνια, να μεταμοσχευθούν σε ένα στείρο ζώο-δέκτη και να αναγεννήσουν την ικανότητα παραγωγής σπέρματος, αν και με μειωμένο ρυθμό. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μια μέθοδο ανάκτησης της απώλειας της γονιμότητας σε προεφηβικά αγόρια που υποβάλλονται σε θεραπεία για καρκίνο».
Οι συγγραφείς της μελέτης προσθέτουν ότι οι γιατροί θα μπορούσαν να συλλέξουν και να καταψύξουν ορχικό ιστό για ενδεχόμενη επανεμφύτευση πριν από την έναρξη της χημειοθεραπείας. Ωστόσο, σημείωσαν ότι για τα νεαρά αγόρια με καρκίνο η επανεμφύτευση μπορεί να μην είναι εφικτή για μια δεκαετία ή και περισσότερο μετά τη συλλογή.
Σε μια πρώτη δοκιμή, οι ερευνητές απέψυξαν σπερματογόνια βλαστοκύτταρα (SSC) αρουραίων που είχαν καταψυχθεί στο εργαστήριό τους για περισσότερα από 23 χρόνια. Τα εμφύτευσαν σε στείρα ποντίκια που είχαν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να μην έχουν ανοσοαπόκριση που διαφορετικά θα απέρριπτε τον ξένο ιστό. Αυτά τα SSC είχαν παρόμοια προφίλ γονιδιακής έκφρασης με εκείνα που είχαν κρυοσυντηρηθεί για λίγους μόνο μήνες (σε άλλη δοκιμή), και μπορούσαν να οδηγήσουν σε επιτυχή παραγωγή σπέρματος. Ωστόσο, δεν παρήγαγαν τόσο πολλά σπερματοζωάρια όσα τα «νεότερα» αντίστοιχα από δείγματα ιστού που συλλέχθηκαν πιο πρόσφατα.
Η σημασία της έρευνας
Το σημαντικό είναι ότι η μελέτη εξέτασε τη βιωσιμότητα των SSC στην αρχική τους θέση μετά την επανεμφύτευση. Κι αυτό γιατί η βιωσιμότητα στην αρχική θέση καθορίζει το πραγματικό δυναμικό των κατεψυγμένων κυττάρων.
Επίσης, να αναφέρουμε ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν πρωτόκολλα για την επέκταση των ανθρώπινων SSC για επανεμφύτευση. Η παρούσα μελέτη θέτει το υπόβαθρο που απαιτείται για την κλινική μετάφραση αυτής της μεθοδολογίας. Τα πρωτόκολλα που θα αναπτυχθούν για τα ανθρώπινα SSC ενδέχεται να πρέπει να λάβουν υπόψη τους την εξαρτώμενη από το χρόνο υποβάθμιση της βιωσιμότητας, όπως καταδεικνύεται από τη μελέτη.
Συνολικά, η έρευνα αφενός απέδειξε ότι η βιωσιμότητα διατηρείται μετά από μακροχρόνια κρυοσυντήρηση και αφετέρου προσφέρει νέες δυνατότητες βελτίωσης των επιλογών γονιμότητας για παιδιά προεφηβικής ηλικίας με επιτυχώς θεραπευμένους παιδικούς καρκίνους.