ΓΙΑΤΙ ΚΟΛΥΜΠΑΩ ΧΕΙΜΩΝΑ – ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Μερικά πράγματα σου αλλάζουν τη ζωή προς το καλύτερο, χωρίς να το περιμένεις. Όταν μάλιστα δεν τα αγαπάς καθόλου, είναι απορίας άξιο πώς καταφέρνουν να σου αλλάξουν τη γνώμη. Αυτό συνέβη με μένα και το κολύμπι. 

Ποιος να φανταζόταν ότι το μωρό που έτρεμε τη θάλασσα και ξέσπαγε σε γοερά κλάματα μόλις την έβλεπε, θα την αγαπούσε ως ενήλικας τόσο πολύ; Ποιος να φανταζόταν ότι το παιδάκι που σιχαινόταν το μάθημα της κολύμβησης, το οποίο και παράτησε, δεν θα μπορούσε να αποχωριστεί την πισίνα αρκετά χρόνια αργότερα; Η δική μου ιστορία, μια σχέση βαθιάς αγάπης για το νερό τελικά, είναι η απόδειξη ότι τα πράγματα αλλάζουν. Τα τελευταία 15 χρόνια κολυμπάω χειμώνα - καλοκαίρι.

Μην φανταστείτε ότι κολυμπάω και τους 12 μήνες στη θάλασσα. Μην σκεφτείτε ότι δεν έχει τύχει να διακόψω ποτέ (όσες φορές όμως αναγκάστηκα, μου έλειψε πολύ). Και –κυρίως– μην περιμένετε να δείτε μια δεινή κολυμβήτρια με τετράγωνες πλάτες, μυώδη πόδια και φλούο γυαλάκια κολύμβησης. 

Κολυμπάω για το κέφι μου. Κολυμπάω για να αισθάνομαι καλά και για όσο αισθάνομαι καλά. Κολυμπάω απλά. Τους τέσσερις καλοκαιρινούς μήνες στη θάλασσα. Και τους οκτώ στην πισίνα. Κολυμπάω μόνο για τη χαρά που προσφέρει σε μένα η κολύμβηση χωρίς καμία απολύτως πίεση.

unsplash todd quackenbus

Πώς άρχισα να κολυμπάω

Όλα ξεκίνησαν όταν διαγνώστηκα με κάποιο αυτοάνοσο νόσημα. Μέχρι τότε είχα προλάβει να αγαπήσω τη θάλασσα των καλοκαιρινών διακοπών, αλλά ποτέ το κολύμπι. Ειδικά στην πισίνα. Το κολύμπι στην πισίνα ήταν πάντα συνδεδεμένο με άσχημες αναμνήσεις. Ήταν ένα άθλημα που ποτέ δεν επέλεξα. Με ανάγκασαν οι γονείς μου. Τον χειμώνα τουρτούριζα στην ανοιχτή πισίνα, ενώ ο δάσκαλος που μας έσπρωχνε με το ζόρι μέσα στο νερό δεν κατάφερε ποτέ να με μάθει να κολυμπάω σωστά. 

Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να αποσυνδέσω το κολύμπι από όσα θυμόμουν. Την ώθηση μου έδωσε εκείνη η διάγνωση, που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μου. Αν ήθελα να βοηθήσω την υγεία μου χωρίς να καταπονώ τις αρθρώσεις μου, υπήρχε μόνο μία λύση: το κολύμπι. 

Προσπάθησα να το αποφύγω για αρκετά χρόνια. Έβρισκα δεκάδες δικαιολογίες. Και φανταστείτε ότι μένω κοντά σε ένα κλειστό δημοτικό κολυμβητήριο. Δοκίμαζα άλλα είδη γυμναστικής. Πάντα οι γιατροί κατέληγαν στην ίδια προτροπή: Μόνο το κολύμπι θα σε βοηθήσει. Ξεκίνησα με το ζόρι. Στην αρχή κρύωνα. Κουραζόμουν πολύ. Βαριόμουν. Αλλά τελικά, με βοήθησε. 

ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΩ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΩ. ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΟΙ ΠΙΣΙΝΕΣ ΜΕ ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ. 

Πώς με βοηθάει το κολύμπι στην υγεία

• Μέσα στο νερό, ηρεμώ, χάνομαι στις σκέψεις μου. Η επαφή με το υγρό στοιχείο, όταν δεν πιέζομαι να κολυμπήσω σωστά ή γρήγορα, μου φέρνει στο νου διακοπές. Υπάρχει όμως και επιστημονική εξήγηση. Η καλύτερη διάθεση που έχω μόλις βγαίνω από την πισίνα σχετίζεται με την παραγωγή ενδορφινών. Το κολύμπι θεωρείται η άσκηση που αυξάνει τους φυσικούς καταστολείς του πόνου περισσότερο από οποιοδήποτε άλλη. Για τον ίδιο λόγο βελτιώνει τη διάθεση.  
• Ως αερόβια άσκηση βελτιώνει τις ανάσες μου και με κάνει λιγότερο ευάλωτη στις διάφορες λοιμώξεις. Είναι βέβαιο ότι αρρωσταίνω λιγότερο από τότε που κολυμπάω. Ακόμη αναρωτιέμαι γιατί έκλεισαν οι πισίνες με το ξέσπασμα της πανδημίας. 
• Είναι μια εύκολη άσκηση, που μπορώ να κάνω ακόμη κι όταν είμαι κουρασμένη ή πονάω. Το κολύμπι είναι μια εύκολη άσκηση για όλους. Και δεν καταπονεί τις αρθρώσεις! 
• Απαλύνει έως και εξαφανίζει τους διάφορους μυοσκελετικούς πόνους. Οι αρθρώσεις και οι μυς που πονούσαν εξαιτίας της πάθησής μου είναι τόσο καλύτερα, που μπορώ πλέον να ζω φυσιολογικά. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω κολυμπήσει με πόνο στον αυχένα ή στο γόνατο και έχει περάσει αμέσως μετά. Προσοχή χρειάζεται με τα προβλήματα της μέσης. Το κολύμπι πρέπει να γίνεται με έναν ορισμένο τρόπο, που θα σας υποδείξει γιατρός, αν έχετε πόνους στη μέση. 

Πώς με βοηθάει το κολύμπι στην προσωπική μου εξέλιξη

• Αλλάζει την αντίληψή μου για τον ίδιο μου τον εαυτό και με εξελίσσει. Πώς συμβαίνει αυτό; Χωρίς την πίεση ενός κακού εκπαιδευτή και χωρίς την ανάγκη να εναρμονιστώ με κάποια ομάδα ανθρώπων, σεβάστηκα τους ρυθμούς μου. Έτσι, κατάφερα σιγά σιγά, μόνη μου, να μάθω κάποια στιλ κολύμβησης και να απολαμβάνω ακόμη περισσότερο την άσκηση μέσα στο νερό. Ανακάλυψα επίσης πως οι κακές αναμνήσεις του παρελθόντος δεν είναι ανάγκη να σε συνοδεύουν για πάντα. Μπορείς να τις αλλάξεις.  
• Με μαθαίνει να βάζω όρια. Προκειμένου να μη χάσω την άσκησή μου, μαθαίνω να οριοθετώ τις υπόλοιπες δραστηριότητες, ώστε να μένει χρόνος για τον εαυτό μου. Ο χρόνος για τον εαυτό μας είναι ένα δώρο που πάντα επιστρέφει εις διπλούν στον αποστολέα!