Ο ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ POP «ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΑ»

Ο Θόδωρος Μπρουσκομάτης δημιουργεί χαρακτηριστικά shrine boxes και αποτυπώνει εικόνες με οτιδήποτε μπορεί να αφήσει ίχνος πάνω σε μια επιφάνεια.

Πορτρέτα στολισμένα με γκλίτερ, χάντρες, δαντέλες, πλαστικά λουλούδια, αντικείμενα που ο δημιουργός πολλές φορές βρίσκει στον δρόμο και τους δίνει μια δεύτερη ευκαιρία, μέσα στον ιερό μικρόκοσμο των κουτιών AnimaTHEca – που σημαίνει «η θήκη της ψυχής» στα λατινικά. Με ταξιδεύουν στην παιδική μου ηλικία, στα δικά μου treasure boxes, κουτιά γεμάτα με μικροαντικείμενα που είχαν συναισθηματική αξία για μένα. Τα «σκουπίδια» κάποιου γίνονταν οι δικοί μου μικροί θησαυροί. Έτσι και ο Θόδωρος Μπρουσκομάτης, χρησιμοποιώντας ευτελή υλικά, δημιουργεί φορητούς ναούς λατρείας, έναν φόρο τιμής σε προσωπικότητες που άφησαν το δικό τους στίγμα στον κόσμο.

Τα shrine boxes του Θόδωρου είναι κάτι σαν pop εικονοστάσια εμπνευσμένα από την Μεξικανική παράδοση. Προσωπικότητες που αγαπήθηκαν ή και μισήθηκαν «αγιοποιούνται» και λατρεύονται μέσα από διοράματα, τρισδιάστατα θεματικά κουτιά που απεικονίζουν το είδωλο με μια επιτηδευμένα κιτς αισθητική. Όταν τα πρωτοείδα, εντυπωσιάστηκα όχι μόνο από την πρωτοτυπία της ιδέας αλλά και από την άψογη εκτέλεσή της.

H δημιουργικότητα και το ταλέντο του Θόδωρου Μπρουσκομάτη, όμως, δεν περιορίζονται εκεί. Κατασκευάζει ψηφιακά κολάζ, ίσως εκκεντρικά και προκλητικά, σίγουρα εντυπωσιακά.

Η συλλογή Artificial Mothers περιλαμβάνει έργα που απεικονίζουν την σχέση μεταξύ μητέρας και παιδιού μέσα από ένα χιουμοριστικό και ταυτόχρονα δυστοπικό πρίσμα. Η συλλογή tvfx (Tarasios Von Fix), έργα με αναγεννησιακά μοτίβα πειραγμένα με σύγχρονα στοιχεία.

Aυτή την περίοδο,  ετοιμάζεται για μια ομαδική έκθεση στο πλαίσιο της art week στο Βερολίνο, με το Enter Art Foundation (28 Απριλίου–01 Μαΐου 2022), και για δυο ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα, με την Project2 (05–15 Μαΐου) και την Project Gallery (12–22 Μαΐου).

– Πες μας λίγα λόγια για σένα και τη δουλειά σου.

Είμαι αρχιτέκτων μηχανικός και μέχρι το 2008 εργαζόμουν σε μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία στην Αθήνα. Με την αρχή της κρίσης, συνειδητοποίησα τη ματαιότητα της ενασχόλησής μου με τον συγκεκριμένο χώρο και αποφάσισα να ασχοληθώ με τα εικαστικά, κάτι που ήθελα να κάνω από νεαρή ηλικία.

– Πώς γεννήθηκε η ιδέα των χαρακτηριστικών σου «shrine boxes»;

Ζωγραφίζω και φτιάχνω μικροκατασκευές από πάντα, αλλά χωρίς συγκεκριμένο θέμα. Σε μια επίσκεψη μου σε μεξικάνικη γκαλερί στο Camden, στο Λονδίνο, πρωτοείδα κάτι λαϊκά παραδοσιακά «εικονοστάσια» με θρησκευτικά θέματα και μου άρεσε πολύ η αφέλεια και η παιδικότητα αυτών των κατασκευών. Ήταν 2011, μόλις είχε πεθάνει η Amy Winehouse και σκέφτηκα πώς θα ήταν αν έκανα ένα κουτί αφιερωμένο σε αυτήν με την τεχνική των μεξικάνικων κουτιών. Το συγκεκριμένο κουτί άρεσε πολύ στους φίλους μου, έτσι το ένα έφερε το άλλο και από τότε δεν έχω σταματήσει.

– Τι σε εμπνέει;

Εμπνέομαι από οτιδήποτε με κάνει να οραματίζομαι εικόνες που δεν υπάρχουν στον πραγματικό κόσμο. Είμαι ένας δέκτης σημάτων από πολλά ετερόκλητα πράγματα, αρκεί αυτά μέσα μου να συνθέσουν μια εικόνα.

– Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια;

Η ενασχόληση μου με τα κουτιά ύστερα από δέκα περίπου χρόνια αφοσίωσης νομίζω ότι έχει φτάσει στο σημείο που θα πρέπει να τα εγκαταλείψω. Ήδη κατασκευάζω ψηφιακές εικόνες-κολάζ δικών μου συνθέσεων, αλλά στόχος μου είναι να ασχοληθώ με την αναλογική ζωγραφική και να μπω στην διαδικασία αποτύπωσης εικόνων και καταστάσεων με οτιδήποτε μπορεί να αφήσει ίχνος πάνω σε μια επιφάνεια. Επομένως, σε πέντε χρόνια από τώρα ελπίζω να έχω παραγάγει καινούργιο έργο και ελπίζω να έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος.

– Με ποιον καλλιτέχνη θα ήθελες να βγεις για ένα βράδυ και ποια ερώτηση θα του έκανες;

Διαλέγω στην τύχη τον Luca della Robia, Ιταλό γλύπτη από τη Φλωρεντία που έζησε στις αρχές του 15ου αιώνα, γιατί θαυμάζω απεριόριστα όλους τους καλλιτέχνες της αναγέννησης. Δεν θα του έκανα απολύτως καμία ερώτηση, απλά θα πίναμε το κρασί μας.

– Υπάρχουν συνήθειες που προσπαθείς να ενσωματώσεις στην καθημερινότητά σου ώστε να υιοθετήσεις έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής;

Η καθημερινότητα μου απαιτεί σχεδόν το σύνολο του χρόνου μου να καταναλώνεται  στο εργαστήριο μου, επομένως προσπαθώ να περπατάω περισσότερο με τον σκύλο μου στο δάσος και να μηδενίσω την κατανάλωση junk food.

– Προσπαθείς να χρησιμοποιείς στη δουλειά σου υλικά φιλικά προς το περιβάλλον;

Ούτως ή άλλως τα υλικά που χρησιμοποιώ προς το παρόν είναι απολύτως φιλικά με το περιβάλλον και πολλά από αυτά είναι υλικά που μπορώ να βρω στον δρόμο, στα σκουπίδια (found objects). Επίσης, στα αναλογικά ζωγραφικά μου έργα δεν χρησιμοποιώ απαραίτητα υλικά του εμπορίου, αλλά οτιδήποτε θα μπορούσε να αφήσει ένα ίχνος, όπως σκουριά, χώμα, καφές, φρούτα κ.λπ.

– Αγαπημένη ταινία και αγαπημένο βιβλίο;

Αγαπημένη ταινία η «Η μεγάλη ανατριχίλα» (The big chill). Αγαπημένο βιβλίο το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο», του Προυστ.

– Τσάι ή καφέ;

Τσάι.

– Ποιος θα ήθελες να είναι ο επόμενος ταξιδιωτικός σου προορισμός ;

Ανόι, Βιετνάμ.

Ο Θόδωρος Μπρουσκομάτης.

– Ακούς μουσική όταν δουλεύεις;

Πάντα ακούω μουσική. Ακούω τα πάντα, με γοητεύουν οι ήχοι που παράγουν όλα τα έγχορδα και με συγκινεί ακόμη ο Miles Davis.

– Ποιος είναι ο αγαπημένος σου τρόπος εκτόνωσης του εκνευρισμού σου στην δουλειά;

Καταρχάς αυτό που κάνω δεν το θεωρώ δουλειά , δηλαδή αγγαρεία. Είναι κάτι που με γεμίζει ολοκληρωτικά και επομένως όλη αυτή η διαδικασία δημιουργίας είναι ο απόλυτος τρόπος εκτόνωσης για οτιδήποτε με έχει φορτίσει αρνητικά

– Αν δεν ήσουν εικαστικός, τι θα ήσουν;

Μουσικός, σολίστας στο πιάνο.

Μπορείτε να δείτε έργα του Θόδωρου Μπρουσκομάτη στο προφίλ του στο Instagram και στη Singulart.