ΠΟΙΟΣ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ «ΑΠΡΕΠΕΣ» ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΚΩΝΕΣ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ

Πώς διακόπτουμε χωρίς να γίνουμε αγενείς; Πώς μπορούμε να αποφύγουμε (ευγενικά πάντα) μια συζήτηση που δεν μας ενδιαφέρει; Γιατί μας «υποχρεώνουν» να ακουμπάμε τους αγκώνες μας στο τραπέζι όταν τρώμε; Ανακαλύπτουμε την ιστορία πίσω από κανόνες καλής συμπεριφοράς και μαθαίνουμε tips (που αν θέλουμε τα κρατάμε, αν θέλουμε τα πετάμε) από έναν ειδικό στους... καλούς τρόπους.

Ξέρω πως αυτήν τη στιγμή, που σου προτείνουμε να ασχοληθούμε με το etiquette, δεν κάνεις και τις πιο ευγενείς σκέψεις. Θα σε παρακαλούσα να μου δώσεις ένα λεπτό για να εξηγήσω ποιος είναι ο λόγος να σπαταλήσεις ενέργεια στους καλούς τρόπους συμπεριφοράς, γιατί να δώσεις σημασία στις κοινωνικές επιταγές που έχουν καταστρέψει γενιές και γενιές (όπως το να μην ακουμπάς τους αγκώνες στο τραπέζι όταν τρως).

Πέραν των κοινωνικών προσταγών που μπορεί και να μη σε ενδιαφέρουν καθόλου, υπάρχει και το δεδομένο ότι άπαξ και βγεις από το σπίτι σου (όπου, αν ζεις μόνος, μπορείς να συμπεριφέρεσαι όπως θες) οφείλεις να θυμάσαι πως δεν είσαι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη Γη. Ούτε είσαι μόνος. Ό,τι απαιτείς για τον εαυτό σου, πρέπει και να το δίνεις σε όσους υπάρχουν γύρω σου. Για να συνυπάρχουμε αρμονικά, οφείλουμε τουλάχιστον να αναγνωρίζουμε κάποια όρια που κάνουν εφικτή την καθημερινότητα για όλους.

Ο William Hanson κάνει καριέρα βασισμένη στους καλούς τρόπους συμπεριφοράς και εξηγεί και ότι «αν είσαι... χρήστης της Γης, τότε χρειάζεσαι πρότυπα συμπεριφοράς και τρόπους καλής συμπεριφοράς», συμπληρώνοντας ότι απευθύνεται στους λαούς της Δύσης.

Τι εννοεί;

«Οι μεγαλύτερες "αμαρτίες" στο etiquette είναι να μη λέμε παρακαλώ, ευχαριστώ και συγγνώμη. Ως άνθρωπος που περπατάει στη Γη, αν δεν χρησιμοποιείς αυτές τις λέξεις, πρέπει να σε βάλουν σε αίθουσα που διδάσκουν τα βασικά των καλών τρόπων και να πετάξουν το κλειδί. Πρόκειται για τα απολύτως βασικά, θεμελιώδη πράγματα του να είσαι άνθρωπος», υποστηρίζει ο κ. Hanson. Θέλω να πιστεύω πως δεν διαφωνείς.

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

Καλοί τρόποι συμπεριφοράς από τον William Hanson

Πέρα από σταρ του είδους του στο TikTok, ο κ. Hanson είναι συγγραφέας 5 βιβλίων για τρόπους συμπεριφοράς, έχει podcast που συνήθως ηγείται των charts στο Apple και το Spotify, ενώ είναι και διευθυντής του εκπαιδευτικού ινστιτούτου επί των σωστών κανόνων και των καλών τρόπων The English Manner.

Το Wired τού ζήτησε να απαντήσει σε ερωτήσεις που εστάλησαν στο X (Twitter), επί των προτύπων συμπεριφοράς που δεν αφορούν μόνο το πώς τοποθετούμε τα μαχαιροπίρουνα όταν τελειώσουμε το γεύμα μας ή το πώς στήνουμε σωστά ένα τραπέζι για δείπνο.

Οι ερωτήσεις που σχετίζονταν με τους καλούς τρόπους είχαν να κάνουν με τα παρακάτω:

– Πώς γλιτώνουμε από μια συζήτηση που δεν μας ενδιαφέρει;

Αντί να πούμε «Δεν δίνω δεκάρα για τα ζώδια. Πες τίποτα άλλο», κοιτάμε στον χώρο, βρίσκουμε έναν γνωστό και τον συστήνουμε στην παρέα μας. Ή αλλάζουμε διακριτικά και ευγενικά θέμα.

– Πώς διακόπτουμε χωρίς να γίνουμε αγενείς;

Γενικά, είναι αγενές να διακόπτουμε, αλλά αν ο άλλος παίζει... μονότερμα, του λέμε «Τσέκαρε λίγο το παντελόνι σου/τη φούστα σου».

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΕΝΙΣ. ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΠΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΓΗΠΕΔΟ ΣΤΟ ΑΛΛΟ. ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΑΤΑΜΕ ΣΤΟ ΧΕΡΙ, ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ.

– Πώς κατεβάζουμε την πλάτη της θέσης μας στο αεροπλάνο, χωρίς να διεκδικήσουμε τον τίτλο του πιο «παρτάκια» επιβάτη της πτήσης;

Ενημερώνουμε για αυτό που πρόκειται να κάνουμε με ένα βλέμμα προς τα πίσω και δεν κατεβάζουμε απότομα την πλάτη, ενώ αποφεύγουμε να το κάνουμε την ώρα του φαγητού.

– Πώς ζητάμε τον λογαριασμό χωρίς να ουρλιάζουμε «Παιδί» ή «Γκαρσόν»;

Τεντώνουμε την πλάτη και επιδιώκουμε την οπτική επαφή με χαμόγελο. Όχι σαν να είναι οι άνθρωποι στο σέρβις δούλοι μας.

Fashionably late ή ασεβής: Πόσο συνεπής πρέπει να είσαι αν θες να έχεις καλούς τρόπους;

Θα έχεις πέσει θύμα (ή θα έχεις γίνει θύτης) του fashionably late που κάποιοι το λένε και ακαδημαϊκό τέταρτο καθυστέρησης σε ένα ραντεβού. Προφανώς όλα άρχισαν από κάπου, με την ελαφρά καθυστέρηση να προκύπτει για συγκεκριμένο λόγο που εξυπηρετούσε τους ανθρώπους.

Οι Γάλλοι ήταν αυτοί που σκέφτηκαν πως το να καθυστερείς ένα τέταρτο σε ένα κάλεσμα είναι δώρο προς τον οικοδεσπότη, προκειμένου να ολοκληρώσει τις προετοιμασίες και να καθίσει να πάρει μια ανάσα, πριν αρχίσουν να εμφανίζονται οι καλεσμένοι.

«Είναι μια από τις συμπεριφορές που αλλάζουν από γενιά σε γενιά. Σε πολλές χώρες ήταν στο etiquette να μην εμφανίζεσαι ποτέ στο σπίτι κάποιου ακριβώς την ώρα του καλέσματος. Αν λοιπόν, η ώρα προσέλευσης είναι στις 19.30, οι καλεσμένοι έφταναν στις 19.40 με 19.45», εξηγεί ο κ. Hanson.

ΟΙ MILLENIALS ΚΑΙ Η GEN Z ΩΣΤΟΣΟ, ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΣ.

«Οπότε θα πω ότι στην τωρινή εποχή, αν σας καλέσει κάποιος στις 19.30, είναι καλό να πάτε στις 19.35».

Είναι θέμα καλών τρόπων το να ακουμπάμε τους αγκώνες στο τραπέζι όταν τρώμε;

Ένα από τα μυστήρια που διαρκούν αιώνες, είναι ο λόγος που θεωρείται αγενές να ακουμπάμε τους αγκώνες στο τραπέζι όταν τρώμε. Ο κ. Hanson μάς ενημερώνει σχετικά με το πώς άρχισαν όλα.

«Ο κανόνας αυτός τέθηκε στη μεσαιωνική Ευρώπη, όταν οι άνθρωποι έτρωγαν καθήμενοι σε τραπέζια από πάγκους που καλύπτονταν από επιφάνειες ξύλου. Αυτό σήμαινε πως αν κάποιος ακουμπούσε τους αγκώνες στο τραπέζι, αυτό αναποδογύριζε και έπεφταν στο πάτωμα τα φαγητά και τα ποτά».

Τώρα που είναι τετράποδα τα τραπέζια γιατί συνεχίζεται ο κανόνας; «Επειδή οι αγκώνες στο τραπέζι παραμένουν άσχημο θέαμα», συμπληρώνει ο ίδιος.

Η μια περίπτωση που δεν πληρώνουμε κρασί το οποίο επιστρέφουμε

Διαλύεται ο μύθος του πότε μπορούμε να επιστρέψουμε ένα μπουκάλι κρασί που έχουμε παραγγείλει σε εστιατόριο, χωρίς να το πληρώσουμε, αφότου το έχουμε ανοίξει και το έχουμε δοκιμάσει.

«Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν δούμε στο κρασί που έχουμε βάλει στο ποτήρι τρίμματα του φελλού. Διαφορετικά το πληρώνουμε», συμβουλεύει ο κ. Hanson.