ΙΣΜΑΕΛ ΤΖΟΡΝΤΙ: Ο ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΕΝΟΡΟΣ

Ποιος είναι ο τενόρος που γύρισε την πλάτη του στο ποδόσφαιρο για χάρη της όπερας; Ο Ισμαέλ Τζόρντι επιστρέφει στην Αθήνα με την «Λουτσία ντι Λαμμερμούρ».

Στον λογαριασμό του Ισμαέλ Τζόρντι στο Instagram, η δουλειά του έχει τον πρώτο λόγο. Ελάχιστες είναι οι αναρτήσεις που δεν έχουν σχέση με κάποια από τις παραστάσεις του φημισμένου τενόρου. Tα αξιοθέατα στα οποία ποζάρει ανά τον κόσμο λίγο πολύ συνδέονται με τις εμφανίσεις τους σε κατά τόπους σκηνές, ενώ μια-δυο λήψεις προδίδουν ίσως μια αγάπη για τη θάλασσα – αν όχι για την ιστιοπλοΐα.

Με άλλα λόγια, δεν θα δεις τίποτα σχετικό με το ποδόσφαιρο, που προϋπήρχε της όπερας στη ζωή του! Πριν από τις άριες, τις συνεργασίες με κορυφαίους μαέστρους και τα χειροκροτήματα σε εμβληματικά θέατρα, ο Ισμαέλ Τζόρντι ήταν παιδί της Ανδαλουσίας με μια μπάλα στα πόδια. Κι όμως, ένα βράδυ μπροστά στην τηλεόραση –εν αναμονή για μια ταινία που αργούσε να ξεκινήσει εξαιτίας των ανκόρ του Παβαρότι– στάθηκε αρκετό για να του αλλάξει τη ζωή.

Σήμερα, είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους τενόρους της γενιάς του. Ο Ισπανός καλλιτέχνης, που εμφανίστηκε ως Ρωμαίος στην Εθνική Λυρική Σκηνή το 2018, επιστρέφει στην Αθήνα για να ερμηνεύσει έναν από τους ρόλους-σταθμούς της καριέρας του: τον Εντγκάρντο, στη «Λουτσία ντι Λαμμερμούρ» του Γκαετάνο Ντονιτσέττι – μια αναβίωση της συμπαραγωγής της ΕΛΣ με τη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, που φέρει την υπογραφή της Κέιτι Μίτσελ.

Ο τενόρος Ισμαέλ Τζόρντι σε σκηνή της όπερας «Λουτσία ντι Λαμμερμούρ». Φωτογραφία: Γιάννης Αντώνογλου / ΕΛΣ

– Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στην όπερα; Υπήρξε κάποια στιγμή που σκέφτηκες «αυτό θέλω να κάνω»;

Συνέβη κατά τύχη. Ήμουν παιδί και περίμενα ένα σαββατόβραδο να αρχίσει μια ταινία στην τηλεόραση. Έδειχνε ένα κονσέρτο του Παβαρότι που δεν τελείωνε στην ώρα του εξαιτίας των αλλεπάλληλων ανκόρ, κι εγώ έμεινα άναυδος. Έτσι ξεκίνησε το ενδιαφέρον μου για την όπερα. Ήταν τέτοιο, που δεν δίστασα καθόλου να μπω στη χορωδία της πόλης μου με το που συστάθηκε. Τότε ήταν που σκέφτηκα «αυτό θέλω να κάνω», οπότε έκανα αίτηση στη σχολή όπου δίδασκε ο τενόρος Αλφρέντο Κράους. Όταν ο Κράους με επέλεξε ως έναν από τους μαθητές του, συνειδητοποίησα ότι η όπερα θα είναι η ζωή μου.

– Η δουλειά ενός τενόρου συχνά συνδέεται με το πάθος, την ένταση, τις ρομαντικές τραγωδίες. Νιώθεις ποτέ «παρεξηγημένος» στην πραγματική σου ζωή εξαιτίας αυτού;

Όχι, όχι, όχι – τουλάχιστον προσπαθώ να μη συμβαίνει και νομίζω ότι συνήθως τα καταφέρνω. Είμαι ένας άνθρωπος χαρούμενος και αφήνω τους ήρωες που ερμηνεύω να έχουν τη δική τους ζωή. Δεν θέλω δράματα στη δική μου.

Τον ρόλο της Λουτσίας δίπλα στον Ισμαέλ Τζόρντι θα ερμηνεύσουν σε εναλλασσόμενη διανομή οι υψίφωνες Τζέσσικα Πρατ και Βασιλική Καραγιάννη. Φωτογραφία: Βαλέρια Ισάεβα / ΕΛΣ

– Σε αυτή τη φάση της καριέρας σου, ποια είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή που εισπράττεις και ποιο το απαιτητικότερο κομμάτι της;

Χωρίς αμφιβολία, η μεγαλύτερη ανταμοιβή για έναν καλλιτέχνη είναι η αγάπη του κοινού. Επίσης είναι μια ανταμοιβή για μένα, ή τουλάχιστον είμαι πολύ περήφανος που μπορώ να επιλέγω ποιους ρόλους θα τραγουδήσω. Δεν δίνεται πάντα σε κάποιον αυτή η δυνατότητα. Ακόμη, ότι εξακολουθώ να είμαι σε θέση να ερμηνεύω ρόλους που είχα τραγουδήσει όταν ήμουν νεότερος, κάτι που αποτελεί πρόκληση για τους τραγουδιστές της όπερας. Είναι εύκολο να κάνεις λάθη όταν δοκιμάζεις έναν καινούργιο ρόλο που δεν σου ταιριάζει, και είναι σημαντικό να ξέρεις να τα διορθώνεις.

– Οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι έχουν υψηλές απαιτήσεις και σωματικά και ψυχολογικά. Τι κάνεις για να έχεις αντοχή και διαύγεια σε τέτοιες παραστάσεις;

Φροντίζω καλά τον εαυτό μου. Πάντα λέω ότι το να είσαι τραγουδιστής της όπερας είναι σαν να κάνεις πρωταθλητισμό. Προφανώς, πρέπει να φροντίζεις τη φωνή σου. Εξίσου σημαντικό είναι να προσέχεις τη διατροφή σου, ειδικά πριν από παραστάσεις, να κοιμάσαι καλά, να παραμένεις συγκεντρωμένος και ήρεμος. Πιστεύω ότι βοηθάει πολύ να έχεις μια σταθερή ζωή, σε όλα τα επίπεδα, για να μπορείς να επικεντρώνεσαι στην παράσταση.

– Πώς φροντίζεις τη φωνή σου εκτός σκηνής; Κάνεις κάτι που θα εξέπληττε το κοινό;

Κατά βάση, μένω ενυδατωμένος, πίνω πολύ νερό και αποφεύγω τους χώρους με ξηρή ατμόσφαιρα, χρησιμοποιώντας υγραντήρες. Δεν πηγαίνω ποτέ σε μέρη με θόρυβο, όπου αναγκάζεσαι να φωνάζεις.

Δεν ξέρω αν θα προκαλούσε έκπληξη, γιατί είναι πολύ πιο συνηθισμένο απ’ όσο νομίζει ο κόσμος, αλλά κάνω αφωνία. Μια-δυο μέρες πριν από την παράσταση, βυθίζομαι στη σιωπή, δεν βγάζω άχνα. Μετά τον θάνατο του Κράους, άρχισα να μελετώ με την Τερέσα Μπεργκάνσα, που έκανε ακριβώς το ίδιο: ούτε λέξη μία ή δύο μέρες πριν από την παράσταση.

Φωτογραφία: Γιάννης Αντώνογλου / ΕΛΣ

– Επιστρέφεις τώρα στην Εθνική Λυρική Σκηνή, όπου το 2018 πρωταγωνίστησες στην όπερα «Ρωμαίος και Ιουλιέττα». Τι έχεις κρατήσει από τότε;

Ανυπομονώ να επιστρέψω! Τότε τραγούδησα με παρτενέρ τη Μυρτώ Παπαθανασίου και πρέπει να πω ότι, εκτός από θαυμάσια Ιουλιέττα, ήταν και εξαιρετική οικοδέσποινα για τη χώρα της. Έχω κρατήσει αναμνήσεις που θα είναι πάντα πολύτιμες.

– Έχεις ερμηνεύσει και άλλες φορές τον Εντγκάρντο στη «Λουτσία ντι Λαμμερμούρ» – ανακαλύπτεις διαφορετικά στοιχεία του ρόλου σε κάθε παραγωγή;

Ο Ενγκάρντο είναι ο δεύτερος από τους ρόλους που έχω ερμηνεύσει περισσότερο στην καριέρα μου, 85 φορές, και πάντα ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο – αυτό είναι το συναρπαστικό και όμορφο στη δουλειά μας: να έχεις πάντα την επιθυμία να ψάχνεις και να ανακαλύπτεις νέα στοιχεία... Το ίδιο συμβαίνει και με αυτή την παραγωγή, στην οποία είχα τραγουδήσει και πριν από λίγα χρόνια στο Λονδίνο. Τώρα εδώ, στην Αθήνα, το απολαμβάνω ακόμη περισσότερο, κάνω νέα πράγματα που δίνουν περισσότερες διαστάσεις στον χαρακτήρα.

– Μετά από τόσα χρόνια ως τενόρος, υπάρχει κάτι που θα ήθελες να σου έχουν πει στο ξεκίνημά σου;

Ότι θα περνούσα πάρα πολύ χρόνο μακριά από το σπίτι, μερικές φορές υπερβολικά πολύ. Περισσότερο απ’ όσο θα ήθελα.

Φωτογραφία: Βαλέρια Ισάεβα / ΕΛΣ

– Πέρα από την όπερα, τι δίνει χαρά στην καθημερινότητά σου; Έχεις χόμπι ή ασχολίες που σε βοηθούν να αποφορτιστείς από την ένταση της δουλειάς;

Ναι, κάνω διάφορα! Για παράδειγμα, είμαι πολύ αθλητικός τύπος. Γυμνάζομαι καθημερινά, όπου κι αν βρίσκομαι. Πηγαίνω για τρέξιμο, κάνω ασκήσεις ενδυνάμωσης, παίζω μποξ, ό,τι μπορώ. Έχω παίξει πολύ ποδόσφαιρο και χρειάζομαι τον αθλητισμό στη ζωή μου.

Ακούω επίσης πολύ μουσική φλαμένκο, την παραδοσιακή μουσική της πατρίδας μου, της Ανδαλουσίας.

Και βέβαια, μου αρέσει να βλέπω φίλους και να μιλάμε για πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την όπερα.

– Πώς ισορροπείς ανάμεσα στην προσωπική σου ζωή και μια απαιτητική καριέρα που σε κρατάει συχνά μακριά από τα αγαπημένα σου πρόσωπα;

Είναι πολύ δύσκολο – και γίνεται όλο και πιο σκληρό. Όσο περνούν τα χρόνια, αντί να το συνηθίζω, το νιώθω πιο βαρύ. Είμαι τυχερός γιατί δεν ταξιδεύω μόνος – η σύζυγός μου είναι πάντα μαζί μου, παρ’ όλα αυτά, σου λείπουν πάντα οι γονείς, τα αδέλφια, τα ανίψια.

– Έχει αλλάξει η δουλειά τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τις σχέσεις σου, την οικογένεια ή τον χρόνο;

Πάρα πολύ. Δεν νομίζω ότι αυτό συμβαίνει τόσο επειδή είμαι καλλιτέχνης, όσο επειδή περνάω πάρα πολύ χρόνο μακριά από το σπίτι. Ο χρόνος περνάει σαν τρελός, οπότε προσπαθώ να κάνω πολλά πράγματα με τους ανθρώπους που αγαπώ και να μην χάνω χρόνο με άτομα που δεν μου προσφέρουν τίποτα.

– Υπάρχει κάτι για σένα που θα μας ξάφνιαζε αν το μαθαίναμε, κάποιο κρυφό ταλέντο ή κάποια περίεργη συνήθεια;

Δεν ξέρω... Στην Ισπανία πλέον είναι γνωστό γενικά, αλλά στην αρχή προκαλούσε έκπληξη ότι πριν ασχοληθώ με την όπερα ήμουν ποδοσφαιριστής. Δεν ξέρω ακριβώς γιατί φαινόταν παράξενο, αλλά είναι γεγονός.

O Ισμαέλ Τζόρντι θα ερμηνεύσει τον ρόλο του Εντγκάρντο στις 6, 8 και 10 Απριλίου 2025. Στις υπόλοιπες παραστάσεις τον Εντγκάρντο υποδύεται ο τενόρος Γιάννης Χριστόπουλος (12, 23, 27, 29/4 και 4, 11/5). Κλείσε εισιτήρια online