H ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΑΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΡΟΩΡΟ ΘΑΝΑΤΟ

Είναι δυνατόν η αλλοίωση μιας από τις αισθήσεις μας όσο μεγαλώνουμε να προειδοποιεί για σοβαρά νοσήματα; Τι αποκαλύπτει νέα έρευνα.

Μεταξύ των αλλαγών που συμβαίνουν στον οργανισμό μας όσο μεγαλώνουμε –στις οποίες δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να προσαρμοστούμε– είναι οι αλλαγές στη γεύση και την οσμή, δύο αισθήσεις που συνδέονται μεταξύ τους. Αυτό γίνεται αντιληπτό από μικρή ηλικία, κάθε φορά που τρώμε κάτι ενώ έχουμε βουλωμένη μύτη. Οι γευστικοί μας κάλυκες αδυνατούν να στείλουν το μήνυμα και όλα μας φαίνονται αδιάφορα.

Όσο μεγαλώνουμε, τα τρόφιμα παύουν να μας φαίνονται τόσο γευστικά ήταν παλαιότερα. Σύμφωνα με το National Institute on Aging των ΗΠΑ, οι βασικές γεύσεις είναι πέντε: το γλυκό, το ξινό, το πικρό, το αλμυρό και το ουμάμι. Οι γεύσεις, σε συνδυασμό με τις αισθήσεις θερμότητας, δροσιάς και υφής, δημιουργούν την τελική αίσθηση, η οποία ενισχύεται ή αλλοιώνεται από τη μυρωδιά του φαγητού.

Όταν ένα φαγητό μας φαίνεται αδιάφορο, βάζουμε μπαχαρικά, αλάτι ή ζάχαρη, κάτι που μπορεί να δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα αν υπάρχουν ήδη ιατρικές παθήσεις, π.χ. αρτηριακή πίεση ή διαβήτης. Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο JAMA Otolaryngology–Head & Neck Surgery υποστηρίζει ότι αν υπάρχει μείωση στην αίσθηση της γεύσης όσο μεγαλώνουμε, ενώ η οσμή διατηρείται σε καλά επίπεδα, αυτό συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

Εικονογράφηση: Χριστίνα Αβδίκου

Οι ερευνητές παρακολούθησαν για έξι χρόνια 7.340 Αμερικανούς ενήλικες, ηλικίας 40 ετών και άνω. Διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν μείωση στην αίσθηση της γεύσης, ιδιαίτερα σε αλμυρά και όξινα τρόφιμα, είχαν 47% υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν οι ίδιοι το επίπεδο της γεύσης που αντιλαμβάνονταν σε κάθε τρόφιμο.

Η μείωση στην αίσθηση του πικρού συσχετίστηκε με πρόωρο θάνατο μόνο στις γυναίκες συμμετέχουσες, ενώ η μείωση στην ικανότητα γεύσης του ξινού συσχετίστηκε με αυξημένη θνησιμότητα μόνο στους άνδρες συμμετέχοντες.

Οι επιστήμονες σημείωσαν πως τα ευρήματα δείχνουν ότι η γευστική δυσλειτουργία που έρχεται ως προϊόν του χρόνου μπορεί να είναι σημάδι νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως το Αλτσχάιμερ, καθώς και καρδιαγγειακών θεμάτων, π.χ. καρδιακής ανεπάρκειας ή εγκεφαλικού. Εν τω μεταξύ, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις διατροφικές συνήθειες του ατόμου: αν π.χ. κάποιος δεν αντιλαμβάνεται το αλάτι, βάζει περισσότερο, γεγονός που αυξάνει την αρτηριακή πίεση.

Για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, απαιτείται περισσότερη βιβλιογραφία και επιπλέον έρευνα. Αν προκύπτει κάτι που μπορεί να μας βοηθήσει έως τότε, αυτό είναι ότι με μια απλή παρατήρηση σε καθεμία από τις πέντε γεύσεις είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε πως μπορεί κάτι να συμβαίνει στο σώμα μας, άρα να αναζητήσουμε τη βοήθεια επαγγελματία υγείας.

Οποιαδήποτε αλλαγή –από τον πονοκέφαλο μέχρι την όραση– που συνοδεύει σοβαρή ρινική συμφόρηση, μπορεί να σχετίζεται με νευρολογικές παθήσεις. Δεν χάνουμε τίποτα να κάνουμε έναν έλεγχο.