Η ILLUSTRATOR ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΧΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ

Πίσω από τη δημιουργική υπογραφή The Greener Pastures κρύβεται η Βιργινία Διακάκη, μια illustrator που ισορροπεί με χιούμορ σε έναν κόσμο γεμάτο αντιθέσεις.

O κόσμος της illustrator Βιργινίας Διακάκη ονομάζεται The Greener Pastures και είναι γεμάτος αντιθέσεις, κάπως όπως και η πραγματική ζωή. Απ’ τη μια εύφορα λιβάδια, απ’ την άλλη η παρουσία του θανάτου ως πρωταγωνιστή σε πολλά έργα της. Έντονα χρώματα με μια πινελιά μαυρίλας. Εικόνες που συνδυάζουν την παιδική αθωότητα με τα σκοτεινά παραμύθια, ισορροπώντας μεταξύ του χαριτωμένου και του αλλόκοτου. Εμπνευσμένες από τη βικτωριανή αισθητική αλλά και την Ελληνική παράδοση, με έντονους συμβολισμούς και χιούμορ. Χιούμορ μαύρο, φυσικά, μέσα από το οποίο εκφράζονται άβολες αλήθειες.

Τη Βιργινία τη γνώρισα πριν από χρόνια, σε ένα Meet Market όπου εκθέταμε παρέα την δουλειά μας. Αμέσως με κέρδισε ως καλλιτέχνης αλλά και ως άνθρωπος. Πνευματώδης, έξυπνη και αντισυμβατική. Όπως τα έργα της.

Μαζί με απαντήσεις για τη συνέντευξη αυτή μου έστειλε και μια λίστα με Πράγματα για μένα που κανείς δεν ρώτησε και κανέναν δεν ενδιαφέρουν αλλά θα τα μοιραστώ όπως και να έχει, κάνοντας με να τη λατρεύω ακόμα περισσότερο:

• Έχει μία υπερφανταστική κόρη στην εφηβεία, η οποία ακόμα δεν την μισεί.
• Έχει μια γάτα, τη Μάο, που τώρα αποφασίσανε να την φωνάζουν Μίμι, και έναν σκύλο, την Κόμπρα.
• Ο χειμώνας της προκαλεί μελαγχολία.
• Γράφει κάθε μέρα λίστα με εκκρεμότητες.
• Έχει συνήθως νευρά με κάτι – μάλλον με τις λίστες.
• Έχει αρχίσει να μοιράζεται τις πατάτες της.
• Η καλύτερη στιγμή της εβδομάδας της είναι το Σάββατο πρωί με τον καφέ της στο κρεββάτι.

Βιργινία Διακάκη

– Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με την ζωγραφική;

Καταρχάς δεν θεωρώ τον εαυτό μου ζωγράφο. Η εκπαίδευσή μου είναι πάνω στη σκηνογραφία και αυτό έκανα για χρόνια, και κάνω ακόμα αραιά και που. Δεν έχω σπουδάσει ζωγραφική. Ας πούμε πως είμαι κάτω από την μεγαλύτερη ομπρέλα του εικαστικού ή του conceptual illustrator. Δεν έχω ιδέα ποτέ άρχισαν όλα ή αν έχουν πραγματικά αρχίσει, γιατί εγώ αισθάνομαι μια συνεχή παρακίνηση προς κάπου. Ενθουσιάζομαι συνεχώς με καινούργια μέσα και δεν μπορώ να πω με σιγουριά πως είμαι αυτό ή κάνω αυτό.

Αν θέλουμε όμως να δούμε τα πράγματα πιο γραμμικά, τότε μάλλον όλα άρχισαν όταν γεννήθηκε η κόρη μου. Το να είμαι single mom δεν με άφηνε να δουλεύω όσες ώρες απαιτούσε η σκηνογραφία, όποτε το illustration μπήκε πιο ενεργά στην ζωή μου.

– Τι σε εμπνέει;

Παρά πολλά πράγματα κατά καιρούς, αλλά σταθερά η βικτωριανή αισθητική, οι μεταφυσικοί συμβολισμοί, το μακάβριο, το μαύρο χιούμορ και η ελληνική παράδοση και ιστορία. Θέλω να πιστεύω πως τα ενσωματώνω αρμονικά στην αισθητική μου.

Η Βιργινία Διακάκη.

– Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια;

Είναι δύσκολη η ερώτηση, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο. Υποθέτω πως θα ήθελα να βγάζω περισσότερα χρήματα, όπως όλοι, αλλά στην πραγματικότητα είμαι πολύ ικανοποιημένη με την ζωή μου όπως είναι.

– Με ποιον καλλιτέχνη θα ήθελες να βγεις για ένα βράδυ και ποια ερώτηση θα του έκανες;

Λοιπόν, αυτή η ερώτηση με ενθουσίασε όταν την διάβασα, γιατί πραγματικά θα ήθελα να βγω για ένα πότο με τον Dante Gabriel Rossetti, που είναι ο αγαπημένος μου ζωγράφος, και να τον ρωτήσω τι σκεφτόταν όταν άνοιξε το φέρετρο της Elizabeth Siddall και πήρε πίσω τα ποιήματά του. Η σχέση του Rossetti με αυτή τη μούσα του είναι μια τρελή ιστορία και με απογοήτευσε αφάνταστα που έκανε κάτι τέτοιο.

Βιργινία Διακάκη

– Υπάρχουν συνήθειες που προσπαθείς να ενσωματώσεις στην καθημερινότητά σου ώστε να υιοθετήσεις έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής;

Από το 2001 άρχισα να μετακινούμαι με το ποδήλατο και τα τελευταία δέκα χρόνια κάνω πολεμικές τέχνες 3-4 φόρες την εβδομάδα. Το ποδήλατο μου –το οποίο μου έκλεψαν πρόσφατα– είναι από τις μεγαλύτερές μου αγάπες. Μου αρέσει να πηγαίνω για μεγάλες ποδηλατάδες τα απογεύματα προς τον Σταυρό Αγίας Παρασκευής, να ανεβοκατεβαίνω τα μικρά στενα και να παρατηρώ τις ζωές των ανθρώπων μέσα στις αυλές και τα παράθυρά τους.

Οι πολεμικές τέχνες –ιδιαίτερα η σχολή στην οποία είμαι τώρα– μπήκαν αργά στην ζωή μου αλλά είναι ένα σημαντικό κομμάτι της πλέον. Ο δάσκαλος μου είναι μια πατρική φιγούρα που μου είχε λείψει.

– Αγαπημένη ταινία και αγαπημένο βιβλίο;

Θα απαντήσω αυθόρμητα γιατί αν το σκεφτώ θα πρέπει να κάνω λίστα. Αγαπημένη ταινία, The Grand Budapest Hotel, του Wes Anderson. Αγαπημένο βιβλίο, Πλάνητες, της Olga Tokarczuk.

– Τσάι ή καφέ;

Καφέ, κάθε μία ώρα.

Βιργινία Διακάκη

– Ποιος θα ήθελες να είναι ο επόμενος ταξιδιωτικός προορισμός σου;

Υπάρχουν τόσα μέρη που δεν έχω δει, που δεν μπορώ να τα βάλω σε μια σειρά. Ίσως ένα ταξίδι στην Αφρική.

– Ακούς μουσική όταν δουλεύεις;

Ανά περιόδους. Όταν ακούω, ακούω συνήθως dark folk, γιατί με γοητεύει η αφηγηματικότητα των στίχων και η σκοτεινιά τους. Το ίδιο παθαίνω και με μερικά ελληνικά παραδοσιακά κομμάτια, αλλά τώρα περνάω μια περίοδο, που προτιμώ την ησυχία όταν δουλεύω.

– Ποιος είναι ο αγαπημένος σου τρόπος εκτόνωσης του εκνευρισμού στη δουλειά σου;

Δεν εκτονώνω τον εκνευρισμό μου στην δουλειά μου, δεν έχω εκνευρισμό όταν δουλεύω.

– Αν δεν ήσουν ζωγράφος, τι θα ήσουν;

Αν και όπως είπα δεν θεωρώ τον εαυτό μου ζωγράφο, αν δεν ήμουν αυτό που είμαι θα μπορούσα να είμαι αγρότισσα.

Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα της Βιργινίας Διακάκη και στον λογαριασμό της στο Instagram.