ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΤΙΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ

Κάθε φορά που προσκαλείς φίλους ή συγγενείς να βρεθείτε, επιστρατεύεις ένα ολόκληρο πλάνο δράσης. Είσαι φαν της οργάνωσης, τελεία και παύλα. Δεν μπορείς όμως να μην παραδεχτείς ότι συχνά οι προσκλήσεις της τελευταίας στιγμής προσφέρουν αξέχαστες στιγμές.

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, βάζω στόχο να διατηρήσω τις επαφές που είχα με τα αγαπημένα μου πρόσωπα στις γιορτές. Η παρουσία τους στη ζωή μου έχει ευεργετική επίδραση και με βοηθάει να αποφύγω τη μεθεόρτια μελαγχολία, όταν από τις αλλεπάλληλες προσκλήσεις και τα καλέσματα πέφτουμε στα μοναχικά και τα καθημερινά.

Θυμάμαι πέρυσι, όταν ξεκινούσε η νέα χρονιά, άρχισα εντατικά να καταστρώνω σχέδια συναντήσεων με φίλους και γνωστούς. Αυτό ήταν σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Έκανα μεγάλη προσπάθεια να συνδυάσω τα προγράμματα τόσων διαφορετικών ανθρώπων. Οι χιλιομετρικές αποστάσεις γίνονταν τεράστιες με την κίνηση στους δρόμους, ενώ οι ατέλειωτες ώρες συνεννοήσεων μείωναν δραστικά τις πιθανότητες της συνεύρεσης. Αν προσθέσω και τις ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής, αυτόματα έρχεται στον νου μου η εξής εικόνα: καθισμένη στο σαλόνι του σπιτιού μου, με ένα ψυγείο γεμάτο φαγητά και γλυκά, να σκέφτομαι τα ναυαγισμένα σχέδιά μου να διερωτώμαι ποιος θα τα φάει όλα αυτά.

Την επόμενη στιγμή, τηλεφωνώ σε 2-3 φίλους από την πολυκατοικία: Τι κάνετε απόψε; Σε λίγη ώρα, μια παρέα έξι ατόμων απολαμβάνει δείπνο σχεδιασμένο στην εντέλεια (με ορεκτικό, σαλάτα, πρώτο και κυρίως πιάτο, καθώς και επιδόρπια), φορώντας φόρμες και αθλητικά.

Εικονογράφηση: Ελένη Καστρινογιάννη

Η πρόσκληση της τελευταίας στιγμής

Η αλήθεια είναι ότι οι υποχρεώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής επιβάλλουν τον προγραμματισμό για οποιαδήποτε δραστηριότητα, κάτι που δεν συνέβαινε παλιά, όταν ακόμα μας παραξένευε η εικόνα των ανθρώπων που ζούσαν στο εξωτερικό και έπρεπε π.χ. να συμβουλευτούν την ατζέντα τους για να συναντήσουν ένα κολλητό τους φίλο σε 2-3 εβδομάδες. Αλλά επειδή ό,τι κοροϊδεύεις θα «το λουστείς», τα τελευταία χρόνια το ίδιο συμβαίνει και σε εμάς, χωρίς μάλιστα αυτό να εγγυάται απαραίτητα την επίτευξη του στόχου.

Υπάρχουν φορές που τα έχω καταφέρει. Συχνά όμως, όσο σχεδιάζω με λεπτομέρειες μια πρόσκληση για συγκέντρωση φίλων, τόσο αυξάνω τις πιθανότητες να ματαιωθούν όλα. Αντίθετα, μου έχει συμβεί να περάσω μια αξέχαστη βραδιά, που οργανώθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.

Στα αγγλικά, αυτή η πρόσκληση της τελευταίας στιγμής –που κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να δεχτεί– έχει αποκτήσει και δικό της αρκτικόλεξο: LMNP, από το Last Minute, No Pressure. Πρόκειται για μια απλή πρόταση-έκφραση επιθυμίας για συνάντηση, χωρίς το άγχος να είναι όλα τέλεια οργανωμένα, χωρίς να χρειάζεται να συντονιστούν τα προγράμματα πολλών ανθρώπων. Όποιος μπορεί, συμμετέχει.

Η αξία του LMNP βρίσκεται ακριβώς στην αμεσότητα της έκφρασης μιας επιθυμίας. Μετατρέπει το «να τα πούμε κάποια στιγμή…» ή το «σχεδιάζω να οργανώσω μια βραδιά στο σπίτι για τους παλιούς συμφοιτητές…» και άλλα τέτοια μακρόπνοα –που συνήθως δεν υλοποιούνται ποτέ– σε: «Είμαι έξω για καφέ, θέλεις να τα πούμε;» Μια αυθόρμητη σκέψη που γίνεται πρόσκληση, χωρίς δεσμεύει κάποιον να τη δεχτεί.

Ιδέες για προσκλήσεις της τελευταίας στιγμής

Εκτός από τις περιπτώσεις, που ο προγραμματισμός είναι αναγκαίος (π.χ. μεγάλα πάρτι, δεξιώσεις γάμων, ταξίδια κ.λπ.), υπάρχουν απλοί τρόποι για να επικοινωνείς συχνότερα με αγαπημένα πρόσωπα, χωρίς να σε κυριεύει το άγχος της διαδικασίας. Ο Alex Snider υπεύθυνος στρατηγικής στην Αμερικανική Κυβέρνηση και συνιδρυτής του Mindful FED, μας βοηθάει να κάνουμε την αρχή για να απλοποιήσουμε τις συναντήσεις μας με τους ανθρώπους που επιθυμούμε.

1. Ξεκίνα με τα πράγματα που ήδη κάνεις

Ένας περίπατος, ένας καφές στο στέκι της γειτονιάς, μια αθλητική ή καλλιτεχνική δραστηριότητα είναι πράγματα που μπορείς να συνδυάσεις με τη συντροφιά που επιθυμείς. Το να προτείνεις σε κάποιον να μοιραστεί μαζί σου στιγμές από την καθημερινότητα ίσως έχει πιο μεγάλη αξία από το να τον καλέσεις σε μια εκδήλωση.

2. Ακολούθησε απλές διαδικασίες

Για να διατηρήσεις το αυθόρμητο στις προσκλήσεις της τελευταίας στιγμής, παράκαμψε τα σύνθετα «κανονίσματα». Προτίμησε συγκεντρώσεις όπου καθένας φέρνει το «κατιτίς» του, αντί να χρειάζονται λίστες αγοράς από το σούπερ μάρκετ ή κρατήσεις σε εστιατόρια. Θεάματα που μπορεί ο καθένας να πάρει το εισιτήριό του (π.χ. κινηματογράφος), αντί να επιφορτίζεται ένας για όλους. Γενικότερα, πρότεινε ιδέες που δεν απαιτούν οργάνωση και σχεδιασμό από πριν.

3. Όταν λες «καμιά δέσμευση», να το εννοείς

Οι προτάσεις της τελευταίας στιγμής είναι ο ορισμός του αυθορμητισμού. Ωστόσο, ο δικός σου αυθορμητισμός δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζεται με των άλλων. Κάθε φορά που θα προτείνεις κάτι, αφού εξηγήσεις ότι δεν τίθεται θέμα υποχρέωσης για θετική απάντηση στην πρόσκλησή σου, θα πρέπει να είσαι και έτοιμος/η να δεχτείς μια πιθανή άρνηση. Άλλωστε, μια θετική απάντηση που δεν έχει την αγωνία της υποχρέωσης δηλώνει καθαρά την επιθυμία κάποιου να περάσει χρόνο μαζί σου. Η ουσία δεν βρίσκεται στην «τέλεια έξοδο», αλλά στην αυθεντική επικοινωνία.