ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ VEGAN ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΡΩ ΚΑΝΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟ

Ο μουσικός Σπύρος Παναγιωτόπουλος αποφάσισε να αλλάξει μια για πάντα τη ζωή του, όταν διαγνώστηκε με κάποια προβλήματα υγείας. Έγινε vegan εν μία νυκτί, έκοψε τσιγάρο, ποτό, ζάχαρη και αλεύρι, και πλέον δεν χρειάζεται ούτε ένα φάρμακο.

Ο Σπύρος Παναγιωτόπουλος είναι επαγγελματίας ντράμερ. Συμμετέχει στην παράσταση Moby Dick - Το μιούζικαλ, διδάσκει σε ωδείο μικρούς και μεγάλους μαθητές, ενώ μαζί με την μπάντα του, Brothers from Another Mother, με την οποία έχουν βγάλει και δίσκο, παίζουν μουσική σε διάφορα κλαμπ. 

Ο Σπύρος Παναγιωτόπουλος έχει ζήσει ως γνήσιος μουσικός. Είναι ο άνθρωπος που πιστεύει πως «μία μέρα χωρίς μουσική είναι μια χαμένη μέρα». Είναι 64 ετών και δεν μπορεί να αποχωριστεί τη μουσική. 

Μπόρεσε όμως να αποχωριστεί όλες τις κακές συνήθειες που συχνά συνοδεύουν τη ζωή ενός μουσικού. Είναι ο άνθρωπος που μια μέρα πήρε την απόφαση να αλλάξει τον τρόπο της ζωής του ριζικά και δεν γύρισε να ρίξει ούτε μια ματιά στον παλιό. 

Γιατί έγινα vegan

Όλα άρχισαν γύρω στα 55 του. Όντας υπέρβαρος, διαγνώστηκε με προδιαβήτη, χοληστερίνη και στενωτική νόσο των καρωτίδων, μια ασθένεια που προοδευτικά φράζει τις καρωτίδες αρτηρίες και μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο. 

«Είχα φτάσει τα 110 κιλά, με ύψος 1,75 μ., και αποφάσισα να σταματήσω όσα με είχαν φέρει ως εκεί. Ήθελα να δοκιμάσω νέα πράγματα, που θα μου έδιναν άλλες απολαύσεις και σίγουρα μια ποιότητα ζωής. Έκοψα μαχαίρι το τσιγάρο, τη ζάχαρη και το αλεύρι, περιόρισα σημαντικά το αλάτι και άρχισα να γυμνάζομαι ανελλιπώς», μου λέει αφοπλιστικά. 

Προτού αρχίσουμε τα «πώς», διευκρινίζει ότι η απόφασή του ήταν πολύ συνειδητοποιημένη και δεν υποκινήθηκε μοναχά από τον φόβο του: «Θεωρώ ότι ο καθένας πρέπει να ζει τη σύντομη ούτως ή άλλως ζωή του όπως του αρέσει. Τι να το κάνω να στερούμαι χιλιάδες πράγματα, αν δεν μου αρέσει να τα στερούμαι; Το φαγητό είναι σίγουρα μια απόλαυση. Είναι ωραίο να τρως ένα νόστιμο φαγητό. Το θέμα είναι να μπορέσεις να βρεις τη νοστιμιά και σε άλλα πράγματα, που δεν έχεις δοκιμάσει. Γιατί υπάρχει νοστιμιά κι εκεί». 

Είναι ακραία η διατροφή του;

Αναζητώντας τη νοστιμιά στις οριστικές αποφάσεις που τον οδήγησαν στα 65 κιλά και στον απόλυτο έλεγχο των προβλημάτων υγείας του, μου εξηγεί ότι είναι αμετάκλητα vegan, 3 φορές την εβδομάδα ωμοφάγος, ενώ 2 φορές τον μήνα κάνει διαλειμματική νηστεία, για 24 και 12 ώρες αντίστοιχα. 

Κάτι που για μένα αποτελεί ακρότητα, για εκείνον είναι απόλυτα φυσιολογικό. Δεν αισθάνεται σκληροπυρηνικός, όπως τον αποκαλούν φίλοι και αγαπημένοι. «Δεν καταπιέζομαι, ούτε αισθάνομαι ότι κάνω κάτι τρομερό. Σημασία έχει τι σου ταιριάζει. Όπως για έναν δρομέα μεγάλων αποστάσεων το να τρέχει από την Αθήνα ως τη Σπάρτη είναι κομμάτι της ζωής του, έτσι και για μένα η διατροφή αυτή είναι ο δικός μου τρόπος». 

Ελένη Καστρινογιάννη

Αναρωτιέμαι πόσο εύκολα έφτασε σε αυτόν τον –επιμένω!– ακραίο τρόπο. «Ξύπνησα μια μέρα και, ενώ την προηγούμενη έπινα τον καφέ μου κάνοντας 7 τσιγάρα, τον ήπια σκέτο. Δεν μου έλειψε ποτέ. Ούτε το τσιγάρο, ούτε η ζάχαρη, ούτε το αλεύρι. Το μόνο που μου έλειψε ήταν το κρέας, παρόλο που πολύ παλιότερα είχα υπάρξει χορτοφάγος. Τώρα συνειδητοποίησα πόσο δυνατός είναι ο εθισμός στη σάρκα. Πλέον, δεν μπορώ ούτε να το μυρίσω», μου απαντά. 

Και εξηγεί: «Έγινα vegan πολύ συνειδητά, επειδή αγαπώ τα ζώα. Τα υπόλοιπα όμως τα έκοψα αφού έψαξα, ρώτησα και έμαθα πόσο κακό κάνουν στο ζάχαρο. Αν δεν ξέρεις να κάνεις σωστά μια vegan διατροφή, μπορεί να καταλήξεις να τρως πολλούς υδατάνθρακες, που στο τέλος θα επιβαρύνουν την υγεία σου. Ήμουν τρελός μακαρονάς, αλλά δεν βάζω μπουκιά στο στόμα μου. Πλέον, βρίσκω υπέροχο το μπρόκολο και το κουνουπίδι, που παλιότερα τα σνόμπαρα». 

Πόσο κοινωνική είναι η vegan διατροφή;

Πώς αντιμετωπίζει αυτή την αλλαγή η παρέα του; Τι λένε γι’ αυτό και πώς ο ίδιος ισορροπεί σε μια κοινωνική ζωή, γεμάτη κρεατικά, αρτοσκευάσματα, γλυκά και αλκοόλ; «Η σύντροφός μου με αποκαλεί σκληροπυρηνικό. Δεν θεωρώ πως είμαι. Κάνω αυτό που θεωρώ καλό για μένα. Μου φαίνεται αδιανόητο να επιλέγω κάτι που με βλάπτει. Μερικές φορές δέχτηκα μέχρι και bullying από φίλους και γνωστούς για το πόσο αδυνάτισα. Βαρέθηκα να τους απαντώ και άρχισα να τους κάνω πλάκα ότι δήθεν είμαι άρρωστος». 

Βγαίνοντας έξω βρίσκει πάντα κάτι να φάει, ακόμη και σε μια ψησταριά θα επιλέξει μια σαλάτα ή μια μερίδα μανιτάρια. «Δεν βγαίνω για να φάω, αλλά για την παρέα, για να περάσω καλά. Τρώμε άλλωστε περισσότερο από όσο χρειαζόμαστε ως κοινωνία, οπότε η έξοδος για φαγητό δεν μου λέει κάτι. Δεν ζω για να τρώω, τρώω για να ζήσω», λέει. 

Τι τρώει ως vegan;

Του ζητάω να με βάλει στην κουζίνα του, σε όσα ψωνίζει, μαγειρεύει και τελικά τρώει στην καθημερινότητά του. «Η διαβητολόγος μού έδωσε μια δίαιτα με ισοδύναμα ψωμιού και πρωτεΐνης. Για παράδειγμα, τα μπιζέλια έχουν πολλή πρωτεΐνη. Μια κούπα όσπρια ισοδυναμεί με 2 φέτες ψωμί. Επίσης, αν φας δημητριακό με όσπριο μαζί, φτιάχνεις πρωτεΐνη. Βάσει αυτών, έχω μάθει να μαγειρεύω πολύ απλά πράγματα». 

Όπως; «Μπορεί για παράδειγμα να βράσω για λίγη ώρα ρεβίθια ή μπιζέλια, να τα κρατήσω στο ψυγείο και να τα εμπλουτίζω με φρέσκα λαχανικά, φτιάχνοντας κάθε μέρα και μια άλλη σαλάτα. Μπορεί να πάρω κάποιο μπιφτέκι χορτοφαγικό ή να φτιάξω εγώ μπιφτέκια με φακές ή τριμμένο κουνουπίδι, μαζί με λίγο φυτικό τυρί που θα δέσει τα υλικά. Σήμερα, ας πούμε, έφαγα μια γαβάθα μπρόκολο και μια ντοματοσάλατα με λίγο ελαιόλαδο, το ίδιο θα φάω και το βράδυ. Ενδιάμεσα τρώω πολλά φρούτα, ταχίνι, ξηρούς καρπούς». 

Και για τη λιγούρα; Για εκείνες τις στιγμές που μπορεί να βρίσκεσαι έξω στον δρόμο και να πεινάσεις; Τότε, μια homemade μπάρα δημητριακών ή λίγη μαύρη σοκολάτα με μεγάλη περιεκτικότητα σε κακάο, χωρίς ζάχαρη, είναι ό,τι πρέπει. 

Ισορροπία χωρίς φάρμακα

Ο Σπύρος Παναγιωτόπουλος έχασε 45 κιλά μέσα σε ενάμιση χρόνο από τη διάγνωση και δεν τα ξαναπήρε ποτέ. Σήμερα, είναι περήφανος για τα 65 κιλά και τις εξαιρετικές αιματολογικές του εξετάσεις, που δείχνουν χοληστερίνη και ζάχαρο σε φυσιολογικά επίπεδα, χωρίς φαρμακευτική αγωγή και χωρίς κανένα συμπλήρωμα διατροφής.  

«Οι εξετάσεις μου είναι τόσο καλές, που ο γιατρός μου με παρέπεμψε στον παιδίατρο. Δεν έχω καν έλλειψη κάποιας βιταμίνης. Αν όμως κάνω μια μικρή παρασπονδία, την άλλη μέρα το ζάχαρό μου θα ανεβεί», αναφέρει. 

Εκείνο που τονίζει είναι η διαφορά που βλέπει στη διάθεση, την ευεξία και τις αντοχές του. Αντοχές οι οποίες έχουν ενισχυθεί και με την καθημερινή γυμναστική. Ο Σπύρος γυμνάζεται 6 μέρες την εβδομάδα, από 1 ώρα τουλάχιστον, και δεν επιτρέπει στον εαυτό του να πάρει ούτε ένα κιλό. 

Είναι ευτυχής σε αυτή τη χρυσή ισορροπία που βρήκε μόνος του, χωρίς την αυστηρή επίβλεψη κανενός, με μοναδικό σύμμαχο την πειθαρχία του. «Δεν έχω άγχος, μόνο έναν κανόνα. Υπήρξα χίπις και επαναστάτης στα νιάτα μου, αλλά όταν βάζω έναν στόχο στο μυαλό μου, αυτό κλειδώνει και δεν αλλάζει με τίποτα».

Η παράσταση Moby Dick - Το μιούζικαλ παίζεται στο City Theater (Κλειστό Γήπεδο Γαλατσίου).