ΑΟΡΑΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ: ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΣΤΕΓΙΑ

Το βιβλίο Αόρατοι Άνθρωποι μπορεί να σε βοηθήσει να γίνεις λίγο καλύτερος άνθρωπος, επιτρέποντάς σου να ρίξεις μια ματιά στη ζωή και στις σκέψεις ενός άστεγου συνανθρώπου μας.

Σπάνια προτείνω βιβλία σε άλλους. Όμως, θεωρώ ότι πολύς κόσμος καλό θα ήταν να διαβάσει το συγκεκριμένο. Δεν πρόκειται για μυθιστόρημα, ούτε για δοκίμιο. Είναι η αποτύπωση της ζωής ενός συνανθρώπου μας που βίωσε και βιώνει την αστεγία. Είναι η εξιστόρηση ενός ταξιδιού γεμάτου ανατροπές (ευχάριστες και δυσάρεστες), ενός ταξιδιού αναζήτησης και αυτογνωσίας. Είναι το βιβλίο της δημοσιογράφου Τόνιας Τσακίρη, με τίτλο Αόρατοι Άνθρωποι (εκδόσεις Παπαδόπουλος), που καταγράφει τη ζωή του Μιχάλη Σαμόλη, πωλητή του ελληνικού περιοδικού δρόμου σχεδία.

Μην περιμένεις, βέβαια, μέσα από τις σελίδες του να καταλάβεις τι σημαίνει αστεγία. Αν έχεις ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, πολύ απλά δεν μπορείς να μπεις στη θέση ενός ανθρώπου που ζει στον δρόμο. Μπορεί, ωστόσο, να σε βοηθήσει να γίνεις λίγο πιο ανοιχτός άνθρωπος, με περισσότερη υπομονή και κατανόηση. Ίσως σε βοηθήσει να γίνεις λίγο καλύτερος από ό,τι ήσουν πριν το διαβάσεις.

Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα. Είχα, μάλιστα, την ευκαιρία να μιλήσω τόσο με τη συγγραφέα, όσο και τον Μιχάλη. Οι δυο τους θέλουν μέσα από τις σελίδες του να κάνουν ορατή μια Αθήνα που οι περισσότεροι επιλέγουμε καθημερινά να αγνοούμε. Να σπάσουν την ταμπέλα του άστεγου που από τη μια στιγμή στην άλλη έχει τη δύναμη να σε κάνει αόρατο.

«Ήθελα ο κόσμος να ταρακουνηθεί, να προβληματιστεί, να εμπνευστεί. Ήθελα ο κόσμος να δει τους άστεγους με άλλο μάτι, να σταματήσει να τους προσπερνά», μου έχει πει η Τόνια.

«Θέλω να καταλάβει κάθε άνθρωπος ότι κανένας δεν είναι μακριά από έναν άστεγο. Ήμουν επιτυχημένος επιχειρηματίας στον χώρο των μεταφορών. Είχα τα πάντα, μέχρι που έπεσα θύμα της κρίσης και έχασα τα πάντα. Πολλοί νομίζουν ότι στον δρόμο καταλήγουν όσοι είναι από φτωχές οικογένειες, από χωρισμένους γονείς. Όμως, εδώ δεν υπάρχει κανόνας εξαίρεσης», ήταν τα λόγια του Μιχάλη.

ΑΟΡΑΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Αγόρασέ το

public

Ένα βιβλίο για το πρόσωπο της αστεγίας

Κάποια περιστατικά του βιβλίου είναι πιθανόν να σε σοκάρουν ή να σε στεναχωρήσουν. Όπως ότι 42 μέρες στον δρόμο ο Μιχάλης φοβόταν τα πάντα, περνούσε μια μηχανή κι εκείνος πεταγόταν όρθιος. Όπως ότι έκανε δύο απόπειρες αυτοκτονίας και αν έκανε τρίτη, είναι σίγουρος ότι θα τα κατάφερνε.

Θυμάμαι τα λόγια του όταν μου μίλησε για τη ζωή στον δρόμο και τη συμπεριφορά ανθρώπων απέναντι στους άστεγους. «Έχω δει να τους κλωτσάνε να κάνουν στην άκρη, να τους χτυπούν, να τους βρίζουν, να βγαίνουν από τις πολυκατοικίες και να τους πετάνε νερά για να φύγουν. Αυτό δεν βοηθάει στη λύση του προβλήματος. Δεν μπορεί να επαναπαυόμαστε. Πρέπει να συμμετέχουμε κι εμείς. Πολλοί άνθρωποι κάνουν λάθη. Τι πρέπει, δηλαδή, να τους πετάξουμε στα σκουπίδια;»

Aris Oikonomou, SOOC

Από την άλλη, το βιβλίο έχει ιστορίες που θα σε κάνουν να χαμογελάσεις και θα αναπτερώσουν τις ελπίδες σου, όπως το πόσοι άνθρωποι βρέθηκαν δίπλα του και τον στήριξαν, το πόσο τον βοήθησαν οι ειδικοί στο Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων του Δήμου Αθηναίων, τη μεγάλη σημασία που είχε το να βρει δουλειά.

Και κάτι τελευταίο, αλλά εξαιρετικά χρήσιμο: Μέσα στο βιβλίο θα βρεις αρκετές πληροφορίες για οργανώσεις και δομές που υποστηρίζουν αστέγους. Ρίξε μια ματιά και προσπάθησε να τις μεταφέρεις σε όποιον έχει ανάγκη.