7 ΚΑΛΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΟΙ ΚΑΡΑΝΤΙΝΕΣ

Οι περισσότεροι θυμόμαστε τις υποχρεωτικές καραντίνες της πανδημίας σαν ένα ασαφές σύννεφο που πλέον έχει φύγει μακριά. Αν κοιτάξουμε όμως καλύτερα, κάποια πράγματα που μας έχουν αφήσει έχουν αλλάξει τη ζωή μας προς το καλύτερο.

Όποτε βλέπω στον δρόμο ή σε κάποια δημόσια υπηρεσία άνθρωπο με ιατρική μάσκα, αγχώνομαι! Σκέφτομαι πως πρόκειται για κάποιον που έχει κόβιντ ή για κάποιον που φοβάται μην κολλήσει κόβιντ. Σε κάθε περίπτωση, ανασύρει από τα βάθη του εγκεφάλου μου μνήμες δυσάρεστες, και μία αίσθηση έλλειψης εμπιστοσύνης ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατάλοιπα που έχει αφήσει η πανδημία (και οι καραντίνες), θα μου πείτε, όπως και πολλά άλλα, κυρίως ζητήματα που ερευνά με σηκωμένα μανίκια η επιστήμη της ψυχανάλυσης.

Αμέσως μετά, όμως, θα πετύχω ένα μεσήλικο ζευγάρι να έχει βγει για περπάτημα, ή κάποιον που βγάζει τον σκύλο του βόλτα. Χαμογελάω τότε, κι επιλέγω να απαριθμώ μέσα μου όλα αυτά που μπορεί μεν να έφερε η πανδημία σαν ανάγκη, πλέον όμως έχουν γίνει συνήθειες που μας κάνουν καλό.

1. Εξοικειωθήκαμε με το zoom culture

Όλοι ταλαιπωρηθήκαμε στα μπλεγμένα δίκτυα σπιτιών όπου έπρεπε ταυτόχρονα να παρακολουθούν μάθημα συνήθως πάνω από δύο παιδιά και να συμμετέχουν σε διαδικτυακά meetings και οι δύο γονείς. Πώς το κάναμε, αλήθεια;

iStock

Το καλό είναι πως οι καραντίνες μας εξοικείωσαν με τον υπολογιστή και τις βιντεοκλήσεις ως μέσο επικοινωνίας από απόσταση, και μας επιβεβαίωσαν ότι είναι παραπάνω από εφικτό να κάνεις μάθημα/συνεδρία/σύσκεψη από μακριά. Σήμερα, τα περισσότερα φροντιστήρια αξιοποιούν το δίκτυο που στήθηκε τότε, για όποιο παιδί δεν μπορεί για οποιονδήποτε λόγο να παρακολουθήσει το μάθημα δια ζώσης, ενώ ψυχολόγοι, διατροφολόγοι, δάσκαλοι γιόγκα, μας συναντούν online εξοικονομώντας χρόνο, χρήματα και στρες για όλους μας. Στα συν ότι μπορείς να επιλέξεις έναν ειδικό της προτίμησής σου, ανεξάρτητα από του που βρίσκεται ο τόπος κατοικίας σου!

2. Ζήτω η εσωστρέφεια!

Για όποιον μέχρι εκείνη την εποχή ζούσε με FOMO (fear of missing out), οι καραντίνες ανέδειξαν την πολυτέλεια του να θέλεις να μην έρθεις σε επαφή με κανέναν, ή τη διάθεση να καθίσεις στο σπίτι σου και να απολαύσεις την παρέα του εαυτού σου. Στην αρχή αναγκαστικά, αργότερα λίγο πιο συνειδητά, κατανοήσαμε τους εσωστρεφείς και σεβαστήκαμε τη στάση τους.

iS

Απαλλαγμένοι πλέον από την κοινωνική ντοπαμίνη, μπορούμε να αρνηθούμε μία πρόσκληση ακόμη πιο εύκολα κι απενοχοποιημένα.

3. Πήραμε το fitness στα χέρια μας

Όσοι προπονούνταν μεθοδικά μέχρι εκείνη την εποχή, μπήκαν σε διαδικασία να προσαρμόσουν τη ρουτίνα τους, βγαίνοντας από το comfort zone του γυμναστηρίου και αναλαμβάνοντας ακόμη περισσότερο την ευθύνη της άθλησής τους. Όσοι δεν έκαναν τίποτα, μέσα στη γενικότερη απραξία και τον ξαφνικά πολύ ελεύθερο χρόνο έκαναν τα πρώτα βήματα (ή μήπως να πω άλματα;) στο τρέξιμο, το εντατικό περπάτημα, τα μαθήματα pilates online ή ό,τι ταίριαζε στον καθένα.

iStock

Οι δικαιολογίες «δεν έχω χρόνο» σταμάτησαν να ισχύουν. Με χαρά βλέπουμε σήμερα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από αυτούς που ξεκίνησαν τότε να συμμετέχουν σήμερα σε μαραθώνιους ή να συνεχίζουν να βρίσκουν τρόπο και χρόνο για άσκηση.

4. Αναθεωρήσαμε την έννοια της οικογένειας

Είτε υιοθετήσαμε ένα σκυλάκι είτε βρεθήκαμε πιο κοντά στα παιδιά μας, οι καραντίνες μας έμαθαν την ουσία της απλής και αυθεντικής σύνδεσης με όσους αγαπάμε, και τη χαρά της προσφοράς και της φροντίδας. Σε έναν κόσμο όπου τίποτα πια δεν μπορεί να είναι σίγουρο, αντιμέτωποι με τη θνητότητά μας πιο μαζικά από ποτέ, δεθήκαμε.

iStock

5. Εστιάσαμε στην ουσία

Μπροστά σε αυτή τη θνητότητα, έγιναν και πολλά ξεκαθαρίσματα. Ζευγάρια που μέχρι τότε δεν είχαν τολμήσει να αφεθούν στη σχέση τους και ο ένας στον άλλο κατάλαβαν ότι πρέπει να είναι μαζί. Άλλα ζευγάρια που μέχρι τότε κρύβονταν πίσω από το φορτωμένο τους πρόγραμμα αναγκάστηκαν να βρεθούν αντιμέτωποι με τα προβλήματά τους και να προχωρήσουν ξεχωριστά. Άλλοι έκαναν μωρά, άλλοι μετακόμισαν. Οι καριέρες απομυθοποιήθηκαν. Όλοι μας πάντως βρεθήκαμε κοντά στην αλήθειά μας πολύ πιο γρήγορα από όσο θα μας επέτρεπε μία πολύβουη ρουτίνα, κερδίζοντας χρόνο μέχρι να φτάσουμε στο reality check που μας αρμόζει.

6. Γίναμε εργασιακοί νομάδες

Η δουλειά από το σπίτι έγινε τόσο συνηθισμένη, που μέχρι και σήμερα πολλές εταιρείες προσφέρουν την εναλλακτική της δουλειάς εξ ολοκλήρου από απόσταση, ή της τριήμερης εργασίας στο γραφείο. Μάλιστα, άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης μπορεί να ζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τη βάση τους, και η δουλειά να γίνεται ομαλά και πετυχημένα.

iStock

Για πολλούς, η απομάκρυνση από το χώρο του γραφείου εξοικονόμησε τρομερά αποθέματα ενέργειας, μιας και σε ένα πεντάωρο, χωρίς τις αποσπάσεις του meeting room ή της εταιρικής κουζίνας, κάνουν πολύ περισσότερη δουλειά από το σπίτι, με τις πιτζάμες. Στα συν που είχαν οι καραντίνες και η εξοικονόμηση ενέργειας για τους εργοδότες, η κατάσταση είναι win-win.

7. Δώσαμε θέση στο self-love

Αγαπήσαμε τα overnight oats, μάθαμε να ζυμώνουμε ψωμί, ανταλλάξαμε διάφορες παραλλαγές της συνταγής για τέλειο banana bread. Κάναμε περιποίηση προσώπου (με κλειστή κάμερα στο zoom), φτιάξαμε όρια μέσα στο σπίτι (χωροταξικά, χρονικά και μεταξύ μας), καθαρίσαμε τα συρτάρια μας, διαβάσαμε επιτέλους αυτό το βιβλίο που έπιανε σκόνη πάνω στο κομοδίνο μας.

Στις καραντίνες αγαπήσαμε και δώσαμε χώρο στον εαυτό μας, έναν χώρο που δεν είχαμε δομήσει μέχρι τότε, έναν χώρο που ακόμη και σήμερα είναι πολύτιμος και απτός.