ΠΩΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ;

Μπορεί να πιστεύετε ότι η δουλειά που γίνεται με το παιδί σας στο γραφείου του ειδικού στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας είναι αρκετή, όμως η μισή ευθύνη βρίσκεται στο σπίτι, και συγκεκριμένα στα χέρια σας.

Έχοντας επισκεφτεί πρώτη φορά στη ζωή μου ψυχολόγο στα δώδεκά μου, ήξερα μεγαλώνοντας πόσο σημαντική επένδυση είναι για ένα παιδί το να μπορεί να έχει έναν ενήλικα με το μέρος του, έναν ενήλικα που έχει την απαραίτητη εξειδίκευση να το πάρει από το χέρι και να το καθοδηγήσει στα δύσκολα και τα εύκολα, μα τόσο περίπλοκα της ζωής.

Όταν χώρισα με τον μπαμπά του μεγάλου μου γιου, η αυτόματη πρώτη μου κίνηση ήταν να αναζητήσω και να εμπιστευτώ μία παιδοψυχολόγο να μας βοηθήσει σε ό,τι είχε να κάνει με τις επιπτώσεις της απόφασής μου στη δική του ζωή. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο μικρός μου γιος έχει ακολουθήσει σε μικρότερη ηλικία εργοθεραπεία, και, πρόσφατα, ψυχοθεραπεία, για να τον βοηθήσει να διαχειριστεί το άγχος που τον κατακλύζει όταν η πραγματικότητα γίνεται έντονη και απαιτητική.

Γνωρίζοντας πολύ καλά πως η δουλειά του ειδικού δεν αρκεί, αλλά οφείλουμε και εμείς σαν γονείς να σηκώσουμε μανίκια, ώστε να στηρίξουμε το παιδί μας σε αυτό το δύσκολο ταξίδι αυτογνωσίας, συγκέντρωσα μιλώντας με ψυχολόγους, τα πράγματα εκείνα που χρειάζεται να κάνουν οι γονείς ώστε να βοηθήσουν το παιδί τους. Να τι πρέπει να προσέξουμε.

iStock

8 τρόποι να βοηθήσουμε τo παιδί μας όταν κάνει ψυχοθεραπεία

#1 Η επιλογή του ψυχοθεραπευτή είναι στο χέρι όλης της οικογένειας

Βρείτε κάποιον που ταιριάζει τόσο στο παιδί, όσο και σε σας. Αφού κάνετε την έρευνά σας, αποφύγετε τον πειρασμό να επηρεάσετε το παιδί να επιλέξει εκείνον/η που εσείς βρίσκετε καλύτερο ή πιο βολικό. Μπορεί να έχει περισσότερα πτυχία ή να βοήθησε το παιδί της φίλης σας, εάν όμως το δικό σας παιδί δεν βρει σημείο επαφής με τον άνθρωπο που θα έχει απέναντί του, δεν πρόκειται να ανοιχτεί ποτέ. Το ίδιο ισχύει και για σας, τους γονείς. Ο ειδικός είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο θα συνεργαστείτε, για το καλό του παιδιού. Εάν αισθάνεστε ότι μιλάτε άλλη γλώσσα, προχωρήστε παρακάτω.

#2 Η συνέπεια είναι το Α και το Ω στην ψυχοθεραπεία

Θυμίστε στο παιδί σας το ραντεβού του, πηγαίνετέ το πάντα στην ώρα του και κάντε προτεραιότητά σας το ραντεβού, οτιδήποτε άλλο και να συμβαίνει στη δουλειά ή στο σπίτι. Μόνο μέσα από σας θα καταλάβει το παιδί ότι αυτή είναι μία σχέση στην οποία επενδύουμε και πρέπει να τιμούμε.

#3 Μιλήστε ανοιχτά

Οι περισσότεροι ψυχοθεραπευτές, όταν αναλαμβάνουν έναν ανήλικο, ζητούν να μιλήσουν με τους φροντιστές του κάθε τόσο. Μην μπαίνετε σε άμυνα, ο ειδικός δεν είναι εδώ για να κρίνει εσάς. Εάν αισθάνεστε ότι κάποιο πρόβλημα του παιδιού έχει τη ρίζα του σε δική σας συμπεριφορά, μοιραστείτε το. Ζητήστε βοήθεια για να βοηθήσετε το παιδί, και προσφέρετε πληροφόρηση χωρίς λογοκρισία. Και, αντισταθείτε στον πειρασμό να πείτε «τα δικά σας». Βρίσκεστε εκεί για το παιδί. Εάν θέλετε και εσείς βοήθεια, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε άλλον ειδικό.

iStock

#4 Σταθερή αγάπη

Όταν το παιδί μπαίνει στη διαδικασία της ψυχοθεραπείας, ίσως αισθανθεί ότι εκθέτει τον γονιό, μιλώντας με τον θεραπευτή για πράγματα που γίνονται στο σπίτι. Δουλειά μας είναι να του δείξουμε ότι η αγάπη μας είναι ακλόνητη. Φροντίστε να θυμίζετε με λόγια και με πράξεις πόσο αγαπάτε το παιδί και πόσο σταθερή είναι η παρουσία σας στη ζωή του. Πείτε του πόσο περήφανοι είστε για τη δουλειά που κάνει με τον εαυτό του και διαβεβαιώστε το ότι είναι οκ να λέει οτιδήποτε θέλει στον ειδικό.

#5 Ποτέ, μα ποτέ μην ρωτήσετε το παιδί τι λέει στην ψυχοθεραπεία

Η σχέση με τον ειδικό βασίζεται στην εχεμύθεια και αυτό πρέπει να γίνει βίωμα στο παιδί, ώστε να νιώσει ασφάλεια. Μία φορά που έπαιζα με τον μικρό μου γιο «αλήθεια ή θάρρος», έσπρωξα τα όρια και τον ρώτησα «τι είπατε σήμερα με την ψυχοθεραπεύτριά σου;». «Αυτό που κάνεις είναι παράνομο» μου είπε αποστομώνοντάς με, και καθησυχάζοντάς με ταυτόχρονα. Δεν κατάλαβε πόσο περήφανη ένιωσα.

#6 Το παιδί ίσως αρχίσει να αλλάζει καθώς προχωρά η ψυχοθεραπεία

Επιτρέψτε σε καινούργιες συμπεριφορές να εμφανιστούν, ακόμη κι αν στην αρχή γίνονται άγαρμπα, βίαια, άτσαλα. Όρια, μη αντίδραση σε αυτοματισμούς που είχε μέχρι πρόσφατα, διεκδικήσεις, ακόμη και ρίξιμο ευθυνών, όλα αυτά είναι καλά κι ευπρόσδεκτα. Σας ανησυχεί κάποια καινούργια του συμπεριφορά; Μην του λέτε τίποτα. Σημειώστε το για την επόμενη φορά που θα έχετε την ευκαιρία να μιλήσετε με τον ειδικό.

#7 Ενημερώστε τον ψυχοθεραπευτή

Εάν αισθανθείτε ότι κάτι που συνέβη στη ζωή του παιδιού είναι άξιο αναφοράς, ο ειδικός θα θέλει να το γνωρίζει, πριν συναντηθεί ξανά με το παιδί. Πέθανε ένας συγγενής, του έκαναν bullying στο σχολείο, οτιδήποτε έξω από τη συνηθισμένη ροή είναι σημαντικό στοιχείο. Ο ειδικός θα ξέρει πώς να χειριστεί την πληροφόρηση που θα του δώσετε, ώστε να στηρίξει και να βοηθήσει το παιδί.

#8 Δείξτε εμπιστοσύνη, τόσο στο παιδί, όσο και στον ειδικό και τη σχέση τους

Μπορεί να έχετε αγωνία να δείτε αποτελέσματα, μπορεί να πιέζεστε οικονομικά και κάποιες φορές να αισθάνεστε ότι η επένδυση που κάνετε πηγαίνει στράφι, δείξτε όμως υπομονή. Η ψυχοθεραπεία δεν έχει απτά αποτελέσματα και η επένδυση που κάνετε έχει ήδη αρχίσει να ευδοκιμεί, από τη στιγμή που το παιδί πέρασε το κατώφλι του ειδικού, και θα κρατήσει για όλη του τη ζωή.