ΠΕΡΝΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΚΟΜΟ

O J.F. Kennedy χαρακτήρισε κάποτε τη λίμνη Κόμο ως την ωραιότερη στον κόσμο. Γνώμη μου είναι ότι την υποτίμησε. Η λίμνη Κόμο την άνοιξη είναι έρωτας!

Σου έχει τύχει ποτέ να επισκεφθείς ένα νέο μέρος και να πεις εδώ θα ήθελα να ζήσω κάποτε; Εμένα μου έχει συμβεί μερικές φορές, συνήθως σε μέρη που σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια αποπνέουν ποιότητα ζωής. Στην Ελλάδα –ενδεικτικά– νιώθω πάντα έτσι τον Ιούλιο στη Νάξο. Στο πρόσφατο ταξίδι μου στη λίμνη Κόμο ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα κάτι εντελώς διαφορετικό: Ήταν η πρώτη φορά που αντικρύζοντας ένα μέρος είπα: Εδώ θα ήθελα να πεθάνω!

Δεν αστειεύομαι. Το ένιωσα με το που ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στο Μπελάτζιο, την κωμόπολη που βρίσκεται στο κέντρο της λίμνης και λειτουργεί σαν λιμάνι ανταπόκρισης που συνδέει μεταξύ τους τις αντικρινές λιμνουπόλεις. Καθώς περπατούσαμε προς τη Villa Melzi με τους ονειρεμένους κήπους, κοίταζα τριγύρω μου και σκεφτόμουν πως δεν μπορεί να υπάρχει καλύτερος τρόπος για να κλείσει κανείς τα μάτια του παρά απολαμβάνοντας αυτή την ηρεμία. Την απέραντη, καταπράσινη, ολάνθιστη ομορφιά. Ρουφώντας το δροσερό αεράκι της λίμνης (Tivano το ονομάζουν οι ντόπιοι), ατενίζοντας τα batelli να πηγαινοέρχονται χωρίς βιασύνη και διακρίνοντας στο βάθος τους κατάλευκους πρόποδες των ελβετικών Άλπεων.

Ποιότητα ζωής, μέχρι την τελευταία της ημέρα. Και πώς όχι; Η Λομβαρδία, μία από τις μεγαλύτερες περιφέρειες της Ιταλίας με πρωτεύουσα το Μιλάνο, διαθέτει το υψηλότερο κατά κεφαλήν Ακαθόριστο Εγχώριο Προϊόν. Με λίγα λόγια, οι Ιταλοί με τα υψηλότερα εισοδήματα ζουν εκεί και οι πιο εύποροι εξ αυτών έχουν από ένα εξοχικό γύρω από τη λίμνη Κόμο. Και τι εξοχικά! Τεράστια νεοκλασικά του 18ου και 19ου αιώνα, που έχουν καλοσυντηρηθεί και δεσπόζουν πάνω από τέλεια φροντισμένους κήπους, τις άκρες των οποίων βρέχει η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας, με έκταση 146 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για λίμνη μόνο αν πετάξεις από πάνω, κάτι που πολλοί ντόπιοι κάνουν, όταν δεν θέλουν να επιστρατεύσουν τα πολυτελή σκάφη ή αυτοκίνητά τους, χρησιμοποιώντας –τι άλλο;– υδροπλάνα.

Ένα από τα ολάνθιστα παρτέρια του Μπελάτζιο. Έλενα Μπούλια

Ποιότητα ζωής: Το καταλαβαίνεις από το πόσο ήρεμα σου μιλά ο λιμενικός υπάλληλος και η αστυνομικός που μας εξήγησε ποια εφαρμογή πρέπει να κατεβάσουμε στο κινητό, μέσω της οποίας πληρώναμε για τη στάθμευση στην κάθε λιμνούπολη. Από το γεγονός ότι ήταν Πέμπτη πρωί και νέοι άνθρωποι έκαναν τζόκινγκ ή ποδήλατο γύρω από τη λίμνη. Από τα πολύχρωμα, ολάνθιστα παρτέρια σε κάθε σταυροδρόμι. Από την ευλαβική τήρηση των ορίων ταχύτητας, ακόμα και από τα supercars που κάθε τόσο συναντούσαμε χωρίς να μας προσπερνούν. Συζητούσαμε πως όσα προβλήματα ή άγχη κι αν έχει κάποιος που ζει εδώ, δεν μπορεί παρά σε αυτό το περιβάλλον να τα αντιμετωπίζει λίγο καλύτερα.

Ταξίδι στη λίμνη Κόμο

Στη λίμνη Κόμο θα βρεθείς εύκολα αν προσγειωθείς στο Μιλάνο (η πτήση από Αθήνα διαρκεί 2,5 ώρες και από Θεσσαλονίκη σχεδόν 2) και από εκεί είτε θα πάρεις τρένο είτε θα ανηφορίσεις με αυτοκίνητο (θα οδηγήσεις για περίπου μία ώρα μέχρι το Κόμο ή το Λέκο, τα νοτιότερα μέρη της λίμνης). Εμείς προτιμήσαμε το αυτοκίνητο για να μπορέσουμε να γυρίσουμε το μεγαλύτερο μέρος της με μια σχετική αυτονομία.

Η περίμετρος της λίμνης ξεπερνά τα 170 χιλιόμετρα, συνεπώς χρειάζεσαι σίγουρα δύο μέρες κατά τις οποίες θα κινείσαι διαρκώς για να τη γυρίσεις όλη, είτε επιλέγοντας τα vaporina του πολύ οργανωμένου δικτύου υδάτινων μεταφορών, είτε με αυτοκίνητο. Κι αν αναρωτιέσαι από πού να ξεκινήσεις και πού να πρωτοπάς, εγώ θα καταθέσω τις δικές μου προτάσεις κι εσύ φτιάξε στη συνέχεια το δικό σου πρόγραμμα.

– Διαμονή στο Κόμο ή στο Λέκο

Γνώμη μου είναι ότι η «έδρα» σου πρέπει να είναι η πόλη Κόμο, η μεγαλύτερη πόλη γύρω από τη λίμνη, γνωστή και ως «πρωτεύουσα του μεταξιού», αφού εκεί παράγονταν κάποτε περιζήτητα μεταξωτά. Πρόκειται για μια όμορφη, σύγχρονη πόλη, με πεζοδρομημένο το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της, έναν εντυπωσιακό καθεδρικό ναό και, μεταξύ άλλων, δύο καταπληκτικά μουσεία:

• To αγαπημένο των παιδιών Museo del Cavallo Giocattolo, το μεγαλύτερο στον κόσμο που αφιερώνεται σε κουνιστά αλογάκια και διάφορα ιππικά παιχνίδια.
• Το Museo della Seta di Como, στο οποίο θα μάθεις όλη την ιστορία του μεταξιού.

Επιπλέον, στο Κόμο υπάρχει ένα τελεφερίκ που θα σε ανεβάσει στον λόφο Μπρουνάτε για να απολαύσεις από εκεί μοναδική θέα στις Άλπεις.

Πανοραμική φωτογραφία του Κόμο. iStock

Αν πάλι προτιμάς διαμονή με πιο έντονη αίσθηση υπαίθρου, προτείνω το Λέκο, στο νοτιοανατολικό τμήμα της λίμνης, που περιτριγυρίζεται από βουνά με σπίτια και ξενοδοχεία που προσφέρουν αμφιθεατρική θέα στη λίμνη. Η περιοχή υπήρξε πατρίδα του ρομαντικού ποιητή και μυθιστοριογράφου Αλεσάντρο Μαντσόνι, γνωστού για το μυθιστόρημα «Οι αρραβωνιασμένοι», η ιστορία του οποίου εξελίσσεται εκεί.

Πανοραμική φωτογραφία του Λέκο, στα νοτιανατολικά της λίμνης. iStock

– Πρωί στο Τρεμέτζο, μεσημέρι στο Μπελάτζιο και απόγευμα στη Βαρένα

Στην καρδιά της λίμνης βρίσκονται οι τρεις ομορφότερες πόλεις της. Αξίζουν και οι τρεις από μία επίσκεψη, έστω για μια σύντομη βόλτα, κάτι που θα καταφέρεις χωρίς δυσκολία αν αφήσεις π.χ. το αυτοκίνητο στο Μπελάτζιο και βρεθείς από τη μία στην άλλη με κάποιο καραβάκι.

Η καθεμία, πέρα από τη μοναδική της γοητεία, έχει το δικό της αξιοθέατο.

H villa Carlotta στο Τρεμέτζο.

Στο Τρεμέτζο βρίσκεται η διάσημα Villa Carlotta, του 17ου αιώνα, στους αχανείς κήπους της οποίας θα συναντήσεις 500 διαφορετικά είδη δέντρων και λουλουδιών. Ανάμεσά τους ξεπετάγονται περίτεχνα αγάλματα του Αντόνιο Κανόβα, ενώ εσωτερικά η βίλα στολίζεται με πίνακες του Φραντσέσκο Χάγεζ.

Η Villa Melzi στο Μπελάτζιο. Έλενα Μπούλια

Στο Μπελάτζιο, που ανέφερα και στην αρχή, πρέπει σίγουρα να επισκεφθείς την Villa του Melzi d’Eril, αντιπροέδρου τις ιταλικής δημοκρατίας επί ναπολεόντειας κυριαρχίας, με τους ευωδιαστούς κήπους πνιγμένους σε δέντρα και λουλούδια από όλο τον κόσμο.

Πλησιάζοντας με το ferry τη Βαρένα. Έλενα Μπούλια

Τη δική μου καρδιά, όμως, έκλεψε η Βαρένα και μάλιστα με την πρώτη ματιά, καθώς την προσεγγίζαμε αργά το απόγευμα με το ferry. Ο ήλιος που έδυε ακριβώς απέναντί της την έλουζε με το τελευταίο φως της ημέρας, κάνοντας τα πολύχρωμα σπίτια της να μοιάζουν ζωγραφισμένα στο χέρι. Εκεί δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα περισσότερο από το να καθίσεις σε ένα από τα εστιατόρια και να απολαύσεις το βραδινό σου με θέα τη λίμνη. Είναι μία από τις στιγμές που δεν θέλεις να τελειώσουν ποτέ.

Σοκάκι με θέα στη Βαρένα. Έλενα Μπούλια

– Το λιγότερο δημοφιλές βόρειο τμήμα της λίμνης

Το σχήμα της λίμνης είναι ουσιαστικά ένα ανάποδο Υ. Το βόρειο τμήμα του είναι το πιο ήσυχο και λιγότερο τουριστικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αξίζει μια επίσκεψη αν σου περισσεύει χρόνος.

Η κωμόπολη που έχει νόημα να επισκεφθείς εκεί είναι το καταπράσινο Κόλικο, πίσω από το οποίο βρίσκεται και το Legnone, το ψηλότερο βουνό της λίμνης. Η περιοχή είναι γνωστή για τα κάστρα της και ένα φρούριο που χτίστηκε κατά τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και ένα εντυπωσιακό Αββαείο. Για την ιστορία, στη σχεδόν απέναντι όχθη βρίσκεται το λιγότερο δημοφιλές χωριό Ντόνγκο, όπου το 1945 συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν από την Ιταλική Αντίσταση ο Μουσολίνι και η ερωμένη του.