ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣΑΜΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ;
Τι σχέση έχει το μάσημα της τροφής με το βάρος μας; Ίσως το πρώτο να είναι ο πιο απλός τρόπος για να ελέγξουμε το δεύτερο. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν ειδικοί.
Σας έλεγε κι εσάς η μαμά σας να μασάτε πολλές φορές την κάθε μπουκιά; Η δική μου το έλεγε τόσο συχνά, που μάλλον το καλό μάσημα της τροφής πέρασε στο υποσυνείδητό μου. Έτσι, κάθε φορά που κάθομαι στο τραπέζι να φάω σαν άνθρωπος, ο χρόνος σταματά.
Στην εποχή του slow living, έχω τουλάχιστον κατακτήσει το slow eating, αφού αν με αφήσεις να απολαύσω το γεύμα μου στους δικούς μου ρυθμούς, θα χρειαστώ περίπου μια ώρα – με έχουν χρονομετρήσει!
Και έρχεται το πλήρωμα του χρόνου να δείξει ότι η συνήθεια αυτή μόνο κακή δεν είναι. Έρευνα υποστηρίζει ότι τα στοματικά ερεθίσματα που προκαλούνται κατά το μάσημα της τροφής μπορούν να βοηθήσουν στην αύξηση της ενεργειακής δαπάνης του σώματος και στην πρόληψη της παχυσαρκίας.
Τι είναι η τροφογενή θερμογένεση
Αφού φάμε τα καταπληκτικά φαγητά της μαμάς, ο οργανισμός μας προχωράει στη διαδικασία της πέψης, κατά την οποία πραγματοποιείται μια σειρά από μηχανικές και χημικές λειτουργίες.
Με τον όρο τροφογενής θερμογένεση (diet induced thermogenesis, DIT) αναφερόμαστε στην αύξηση της θερμότητας και αντίστοιχα στη δαπάνη ενέργειας που απαιτείται για την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών, δηλαδή τον μεταβολισμό της τροφής.
Το μάσημα της τροφής και η δαπάνη ενέργειας
Πρόσφατα, ο Δρ Yuka Hamada και ο καθηγητής Naoyuki Hayashi, από το Πανεπιστήμιο Waseda της Ιαπωνίας, δημοσίευσαν στο περιοδικό Scientific Reports μελέτη που συνδέει τη μάσηση με την τροφογενή θερμογένεση.
Σε προηγούμενη έρευνά τους είχαν διαπιστώσει ότι η αργή κατανάλωση φαγητού (slow eating) και η σχολαστική μάσηση οδήγησαν σε αύξηση της τροφογενούς θερμογένεσης και βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στη σπλαχνική περιοχή της κοιλιάς. Ωστόσο, δεν ήταν βέβαιοι εάν το μέγεθος της μπουκιάς ή τα στοματικά ερεθίσματα που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης μάσησης συνέβαλαν με κάποιον τρόπο στην αύξηση αυτή.
Προκειμένου να βρουν απαντήσεις στα παραπάνω ερωτηματικά, σχεδίασαν μια νέα μελέτη. Η μελέτη αυτή περιελάμβανε τρεις δοκιμές, στις οποίες αντικατέστησαν το φαγητό με ένα ρόφημα κακάο, ώστε να αποκλειστεί η όποια επίδραση του μεγέθους της μπουκιάς.
Στην πρώτη δοκιμή (δοκιμή ελέγχου) ζητήθηκε από τους εθελοντές να πίνουν 20 ml ροφήματος κάθε 30 δευτερόλεπτα. Στη δεύτερη, οι συμμετέχοντες κρατούσαν το ρόφημα για 30 δευτερόλεπτα στο στόμα τους πριν το καταπιούν, ώστε το μόνο ερέθισμα να είναι η γεύση. Στην τρίτη, οι ερευνητές μελέτησαν την επίδραση τόσο της μάσησης όσο και της γευσιγνωστικής εμπειρίας, που σημαίνει ότι οι εθελοντές «μάσησαν» την τροφή για 30 δευτερόλεπτα πριν την καταπιούν.
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα; «Βρήκαμε ότι η τροφογενής θερμογένεση αυξήθηκε μετά την κατανάλωση ενός γεύματος και ταυτόχρονα αυξανόταν με τη διάρκεια κάθε γευστικής διέγερσης και τη διάρκεια μάσησης. Αυτό σημαίνει ότι ανεξάρτητα από το μέγεθος της μπουκιάς, τα παραπάνω ερεθίσματα (η γεύση του φαγητού και το πόση ώρα το μασάμε) οδήγησαν σε αύξηση της DIT», περιγράφει ο καθηγητής.
Με άλλα λόγια, το καλό μάσημα της τροφής μας μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της παχυσαρκίας και του μεταβολικού συνδρόμου, αυξάνοντας την ενεργειακή δαπάνη. «Αν και η διαφορά στην ενεργειακή δαπάνη ανά γεύμα να είναι μικρή, ωστόσο η σωρευτική επίδραση σε διάστημα ενός έτους είναι σημαντική», καταλήγει.