ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ ΓΑΤΕΣ;

Όταν ο Μάρκος μετακόμισε στο σπίτι της καλής του, ανακάλυψε ότι έχει σοβαρή αλλεργία στον γάτο της. Πώς θα μπορούσε να συνεχίσει να ζει εκεί;

Πριν από 5 χρόνια, ο Μάρκος ερωτεύτηκε τη Μαίρη. Δεν άργησε κι εκείνη να αναπτύξει εξίσου δυνατά συναισθήματα γι' αυτόν και έτσι λίγους μήνες μετά αποφάσισαν πως δεν ήθελαν να περνούν ούτε λεπτό χωριστά. Ο Μάρκος μετακόμισε στο σπίτι της. Όμως, πολύ σύντομα συνειδητοποίησε πως η ζωή εκεί δεν θα ήταν εύκολη: Κάθε πρωί ξυπνούσε σχεδόν με κομμένη την ανάσα και τον γάτο της Μαίρης πάνω στο κεφάλι του. Και τότε ήταν που ανακάλυψε ότι είχε αλλεργία στις γάτες.

Τι κάνεις, λοιπόν, όταν ο γάτος έχει μπει στη ζωή της αγαπημένης σου πριν από εσένα;

Ο Μάρκος απευθύνθηκε σε αλλεργιολόγο, που μέσα από μια διαδικασία εξετάσεων επιβεβαίωσε ότι είχε αλλεργία όχι μόνο στις γάτες αλλά και σε διάφορους άλλους παράγοντες, οι οποίοι τον ανάγκαζαν να ζει με ένα συνεχές μπούκωμα ή καταρροή. Ο γιατρός του εξήγησε ότι όσο το αλλεργιογόνο (π.χ. ο γάτος) δεν απομακρυνόταν, η αλλεργία θα συνέχιζε να τον ταλαιπωρεί, ενώ μπορεί και να γινόταν επικίνδυνη, οδηγώντας σε χρόνια ρινίτιδα και βρογχικό άσθμα. Οπότε, έπρεπε να αποφασίσει: Θα θυσιαζόταν για την αγάπη του;

Πώς αντιμετωπίζεται η αλλεργία στις γάτες

Η θυσία του Μάρκου επί της ουσίας περιλάμβανε την ανοσοθεραπεία, μια μακροχρόνια και κοστοβόρα διαδικασία, η οποία θα βοηθούσε να περιοριστούν σημαντικά τα συμπτώματα της αλλεργίας σε βάθος χρόνου και έτσι η ζωή με τη γάτα να γίνει ανεκτή. Μίλησα μαζί του δύο ημέρες αφού έκανε την τελευταία ένεση της ανοσοθεραπείας και μου επιβεβαίωσε ότι πράγματι νιώθει πλέον πολύ καλύτερα.

iStock

Τι είναι η ανοσοθεραπεία;

Σύμφωνα με τον αλλεργιολόγο ενηλίκων και παιδιών Δρ Δημήτρη Μητρόπουλο, η ανοσοθεραπεία (απευαισθητοποίηση) ή αλλιώς εμβόλια αλλεργίας είναι «η αιτιολογική θεραπεία των αλλεργικών παθήσεων. Είναι μια καινοτόμος μορφή θεραπείας που στοχεύει στην ίαση, σε αντίθεση με τη συμπτωματική (φαρμακευτική) θεραπεία που αντιμετωπίζει μόνο τα κλινικά συμπτώματα».

Τα εμβόλια, που κατασκευάζονται ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ασθενή, περιέχουν «εκχυλίσματα αλλεργιογόνων (των ουσιών που προκαλούν τις αλλεργίες). Τα εκχυλίσματα προέρχονται από διάφορες βιολογικές πηγές που περιέχουν αλλεργιογόνα τα οποία μπορούν να προκαλέσουν ανοσιακή ανταπόκριση και με αυτόν τον τρόπο το ανοσοποιητικό σύστημα “εκπαιδεύεται” να ανέχεται το αλλεργιογόνο με σκοπό να εξαλείφονται ή να μειώνονται σημαντικά τα συμπτώματα της αλλεργίας και η ανάγκη για χρήση ανακουφιστικών φαρμάκων στους ασθενείς».

iStock

Μέχρι να ξεκινήσει τη θεραπεία, ο Μάρκος αντιμετώπιζε τα συμπτώματα με αντιισταμινικά χάπια, οφθαλμικές σταγόνες, ενδορρινικά κορτιζονούχα σπρέι και εισπνοές για το άσθμα.

Όπως μου περιέγραψε ο ίδιος, «τα εμβόλια αυτά δημιουργήθηκαν για εμένα κατά παραγγελία αφού ολοκληρώθηκαν οι εξετάσεις μου, ανάλογα με τους παράγοντες που φάνηκε να μου προκαλούν αλλεργία (π.χ. γάτες, γρασίδι, ηλιόσποροι). Μας τα έστειλαν λίγο καιρό μετά από την Αγγλία σε μορφή αμπούλας που περιείχε τις δόσεις που έπρεπε να κάνω κάθε μήνα. Η όλη διαδικασία κράτησε περίπου 5 χρόνια και, φυσικά, το κόστος της δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο».

Ενδεικτικά, «το κόστος της κάθε αμπούλας ανέρχεται στα 500 ευρώ, ωστόσο με την κάλυψη του ΕΟΠΥΥ κατεβαίνει στα 150 ευρώ. Επίσης πληρώνεις το ραντεβού στον γιατρό κάθε φορά, συν τα αντιισταμινικά που παράλληλα πρέπει να παίρνεις. Αν δεν έχεις ιδιωτική ασφάλεια υπολόγισε περί τα 1.000-1.100 ευρώ ετησίως. Εγώ με την ασφάλεια υπολόγισα ότι έδινα περίπου 400 ευρώ τον χρόνο, άρα η θεραπεία μου κόστισε συνολικά περί τις 2.000 ευρώ», μου λέει ο Μάρκος.

Εξυπακούεται, όπως τονίζει ο Δρ Μητρόπουλος, «ότι η διαδικασία της ανοσοθεραπείας επιβάλλεται να γίνει αποκλειστικά από εξειδικευμένο αλλεργιολόγο που είναι εκπαιδευμένος στη σωστή σύνθεση των εμβολίων, αλλά και στην αντιμετώπιση οποιασδήποτε αντίδρασης».

Όπως μου εξηγεί ο Μάρκος, η βελτίωση δεν ήρθε ακαριαία μόλις ξεκίνησε τα εμβόλια. Μάλιστα, το πρώτο διάστημα είχε και κάποιες αλλεργικές κρίσεις, τις οποίες αντιμετώπιζε με αντιισταμινικά. «Πέντε χρόνια μετά, όμως, μπορώ να πω ότι δεν με ενοχλεί καθόλου το γρασίδι και με ενοχλεί ελάχιστα ο γάτος. Φαντάζομαι ότι το ίδιο νιώθει πλέον κι εκείνος για εμένα», μου λέει γελώντας.

Πώς αλλιώς αντιμετωπίζεται η αλλεργία στις γάτες

Η ανοσοθεραπεία είναι, όπως φαίνεται, η λύση με τα πια σταθερά και μακροχρόνια αποτελέσματα. Ωστόσο, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για έναν αλλεργικό να συμβιώσει με μια γάτα:

1. Ομοιοπαθητική. Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, «η Ομοιοπαθητική έχει πολύ καλά αποτελέσματα στις αλλεργίες, ειδικά όμως σε εκείνες που εμφανίσθηκαν πρόσφατα. Όσο περισσότερα χρόνια υποφέρει ο αλλεργικός, όσο πιο εσωτερικά και βαθιά έχει κατεβεί η αλλεργία του (πνεύμονες κ.λπ.) όσο περισσότερα φάρμακα χρησιμοποιεί και ειδικά κορτιζονούχα, τόσο δυσκολότερη γίνεται η θεραπεία του».
2. Αποφυγή αλλεργιογόνου και περιορισμός της διασποράς του. Θα μπορούσε ο αλλεργικός να αποφεύγει την επαφή με τη γάτα, ωστόσο οι τρίχες της μπορεί να είναι παντού στο σπίτι. Τι κάνουμε για να τις περιορίσουμε; Καθαρίζουμε τακτικά το πάτωμα και τα χαλιά και τινάζουμε καθημερινά τα ριχτάρια και τα παπλώματα.
3. Χτενίζουμε καλά τη γάτα (ιδανικά κάποιος άλλος που ζει στο σπίτι και δεν έχει αλλεργία), ώστε να αφαιρούνται οι νεκρές τρίχες από το δέρμα της.
4. Την κάνουμε μπάνιο με ειδικό σαμπουάν σύμφωνα πάντα με τις συστάσεις του κτηνιάτρου μας.
5. Προτιμάμε υγρή τροφή, που την ενυδατώνει καλύτερα και έτσι περιορίζεται η τριχόπτωση.
6. Προσπαθούμε όσο γίνεται να κρατήσουμε τη γάτα έξω από την κρεβατοκάμαρα, ώστε τουλάχιστον να μην αναπνέουμε το αλλεργιογόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας.
7. Χρησιμοποιούμε καθαριστές αέρα στους χώρους του σπιτιού όπου συχνάζει περισσότερο η γάτα.

Και μια απίθανη νέα προοπτική: Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι κότες που έχουν μεγαλώσει σε αγροκτήματα με γάτες αναπτύσσουν αντισώματα στο Fel d 1, την πρωτεΐνη στο σάλιο της γάτας που είναι υπεύθυνη για το 90% των αλλεργικών αντιδράσεων σε αυτήν. Οι κότες αυτές μεταφέρουν τα αντισώματα αυτά στα αβγά τους και συγκεκριμένα στους κρόκους, τους οποίους αν στη συνέχεια ταΐσει κανείς στη γάτα, μπορεί να την κάνει λιγότερο «αλλεργιογενή». Ο στόχος των επιστημόνων τώρα είναι να φτιάξουν ειδικές γατοτροφές με το συγκεκριμένο αντίσωμα.