ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΤΟΝ/ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ
Η ζωή ενός ζευγαριού είναι γεμάτη από πολλών ειδών προκλήσεις και δοκιμασίες. Μία από αυτές μπορεί να είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και μια απαιτητική θεραπεία, στη διάρκεια της οποίας ο/η σύντροφος που νοσεί χρειάζεται στήριξη από το έτερον ήμισυ.
Όταν μοιραζόμαστε τη ζωή μας με έναν άνθρωπο, μοιραζόμαστε τις χαρές αλλά και τις όποιες δυσκολίες βρεθούν στον δρόμο μας. Ως σύντροφοι, πρέπει να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο τόσο στην υγεία, όσο και την αρρώστια. Αν σε ένα ζευγάρι το ένα μέλος έρθει αντιμέτωπο με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, το άλλο χρειάζεται να παραμείνει στο πλευρό του για να το στηρίξει στα βήματα που θα κληθεί να ακολουθήσει.
Αναμφίβολα, η ζωή ενός ζευγαριού θα αλλάξει ξαφνικά με τη διάγνωση μιας σοβαρής ασθένειας. Όποτε μεταβάλλεται η καθημερινότητα ενός μέλους του ζευγαριού, επηρεάζεται κατ’ αναλογία η ισορροπία στη συντροφική του σχέση. Το ζευγάρι καλείται να ανταποκριθεί στην συναισθηματική πρόκληση της ασθένειας, να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις για τη θεραπεία της και να ανακαλύψει νέους τρόπους επικοινωνίας και στήριξης.
Τι χρειάζεται να κάνω για το άτομο που πάσχει από σοβαρό πρόβλημα υγείας
1. Ακούω με προσοχή, κατανόηση και ενδιαφέρον τις ανησυχίες που έχει για την ασθένεια, την εγκυρότητα της διάγνωσης, τις εναλλακτικές που υπάρχουν για τη θεραπεία, τον φόβο για το παρόν και τον φόβο για το μέλλον.
2. Συζητώ με ηρεμία και χωρίς πίεση τους προβληματισμούς του/της και μοιράζομαι με ειλικρίνεια την άποψή μου χωρίς να επιβάλλομαι, με σεβασμό στις ανάγκες, τις επιλογές και τις αντοχές του άλλου.
3. Δίνω χρόνο, χώρο και ασφάλεια στον/στη σύντροφό μου και συμπαραστέκομαι με βάση τις ανάγκες που έχει και την ετοιμότητά του/της να αποδεχτεί και να συμφιλιωθεί με την κατάσταση που αντιμετωπίζει.
4. Στηρίζω πρακτικά, αναλαμβάνοντας τους ρόλους και τις υποχρεώσεις που καλείται ίσως να αφήσει πίσω ο ασθενής, ή συμβάλλω στην εύρεση πιο ικανοποιητικών λύσεων διαχείρισης των δυσκολιών που θα προκύψουν.
5. Αντιλαμβάνομαι και ανταποκρίνομαι κατάλληλα στις αναμενόμενες συναισθηματικές αντιδράσεις του ασθενή, όπως σοκ, μούδιασμα, άρνηση, θυμός, ενοχές, θλίψη και απογοήτευση.
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΟΚΙΜΑΖΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΣΜΑ.
6. Είμαι διαθέσιμος, σταθερός, αξιόπιστος, θετικός και ουσιαστικός στη στήριξη που προσφέρω. Θέτω ως προτεραιότητα τον άνθρωπό μου και τη νέα κατάσταση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μαζί.
7. Ενθαρρύνω και εμψυχώνω τον/τη σύντροφό μου για να ανακαλύψει την ελπίδα και την αισιοδοξία του, δίνω κίνητρα και δύναμη για να αντιμετωπίσει την κατάσταση με αποδοχή και αντοχή.
8. Προσπαθώ να συνεχίσω τη συνηθισμένη ρουτίνα της ζωής μας, αγνοώντας κάποιες στιγμές την ασθένεια, με στόχο τη «φυσιολογικοποίηση» της καθημερινότητας στον βαθμό που είναι εφικτό.
9. Ενισχύω τον/τη σύντροφό μου να λάβει επαγγελματική βοήθεια κατά τη διάρκεια της προσαρμογής στην νέα συνθήκη και να φροντίσει τον εαυτό του/της.
10. Αναγνωρίζω κι εγώ τις προσωπικές μου ανάγκες, σέβομαι τα όριά μου, εξοικονομώ δυνάμεις και διατηρώ την ψυχραιμία μου. Ζητώ βοήθεια όταν το χρειάζομαι, τόσο από το περιβάλλον μου όσο και από έναν ψυχολόγο.
Η πορεία από τη διάγνωση μέχρι την αποθεραπεία μιας σοβαρής ασθένειας είναι δύσκολη τόσο για τον ασθενή όσο και για το άτομο με το οποίο μοιράζεται τη ζωή του. Οι σχέσεις σίγουρα δοκιμάζονται μέσα από τις προκλήσεις που κρύβει η κοινή διαδρομή ενός ζευγαριού, αλλά ταυτόχρονα δυναμώνουν και αναγεννιούνται – αρκεί να μοιραζόμαστε και να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλο σε ό,τι κι αν συμβαίνει.
Η Δρ Ναταλία Κουτρούλη είναι ψυχολόγος υγείας, με εκπαίδευση στη γνωσιακή ψυχοθεραπεία και τη συμβουλευτική.